Vooraf was de situatie heel overzichtelijk. Nog twee keer winnen en we zijn kampioen. Er zat spanning op deze ‘halve finale’. De koppies stonden strak, de achterbank was stiller dan anders en Raf was zelfs misselijk. Of dat aan de spanning lag wisten we eigenlijk niet. Gelukkig was er in het veld voldoende afleiding en was er uiterlijk weinig aan hem te zien.
Uitgaan van eigen kracht. We speelden dus gewoon in onze vertrouwde 2-2-2 opstelling.
Iedereen die in de afgelopen 10 jaar in een consultatiebureau is geweest kent ze; de drie R’en. Ze zijn multi inzetbaar, bijvoorbeeld als de kleine niet kan slapen, zich niet zelf kan vermaken of last heeft van doorkomende tandjes; Rust, reinheid, regelmaat. Pas dit toe en voilà; je baby is na wat volhouden een modelkind.
De JO10-2 heeft ook de drie R’en: Reno, Ruben en Raf. Afgelopen zaterdag maakten zij het verschil.
Je kunt op verschillende manieren een wedstrijd verliezen. Of je speelt niet goed, of de tegenstander is beter, of je scoort niet genoeg. Soms heb je ook van die wedstrijden waar je wel genoeg scoort maar waar dan weer andere factoren meespelen zoals blessures of……….
Zo werd er afgelopen zaterdag afgereisd naar Laren om aldaar tegen de plaatselijk v.v. te spelen. Hoewel er hele goede wedstrijden zijn gespeeld door de mannen zijn deze afgewisseld met wedstrijden waar het dan weer niet loopt zoals zij kunnen.
De verrichtingen van TeamE2 verliepen na de afgelopen winterstop tamelijk wankel en aansprekende prestaties bleven vooralsnog uit. Na de 1e competitiehelft in de strijd om de KNVB Beker 2016-’17 ging het team van trainer Danny Suitela als soeverein winterkampioen van de groepsfase het vorstverlet in, om in de eerstvolgende partij met 6-2 verlies uit het Bekeravontuur te worden geknikkerd. Alle pijlen konden daardoor worden gericht op het vervolg van de reguliere districtscompetitie en in hun poule heeft TeamE2 zich bepaald niet onbetuigd gelaten… Leek het krap vier weken geleden nog schier onmogelijk om koploper Loosdrecht JO11-3 naar de kroon te steken; de recente resultaten in deze poule des doods bieden nochtans geheel andere perspectieven.
Zaterdagochtend 1 april. Weinig goeie 1 april grappen gehoord dit jaar. Wel een heerlijke pot voetbal gezien op het hoofdveld. En dat was een paar uur voordat het eerste elftal speelde.
Midden in het seizoen een vrij weekend? Daar doe je bijna niemand een plezier mee. Dus werd er door Jean-Paul en Paul Jeroen een plannetje gesmeed. Als jij nou een appje stuurt en ik ook en we vragen aan Wim Kragten of er nog een veld is, dan spelen we toch lekker tegen elkaar; JO10-1 (eerste klasse) tegen JO10-2 (tweede klasse).
Een heuglijke dag vandaag, 85 jaar voetbal in Breukelen. Op 1 april 1932 werd de toenmalige v.v. Nijenrodes opgericht wat later opging in onze huidige club FC Breukelen. Uit nostalgisch oogpunt ziet u onder de JO11 uit 1974 toen nog gewoon de E. Wat doet dat er toe, er is een link met de JO11-1 van nu, herkent u ze?
Op het hoofdveld en ruim op tijd de warming up, ook hier een wat hobbelige grasmat.
Het was prachtig weer, daar lag het niet aan. De aftrap was om half tien, daar lag het niet aan. Het kunstgrasveld lag er schitterend bij als een groen tapijt, daar lag het niet aan. Floris was er na maanden blessureleed weer bij, daar kon het zeker niet aan liggen.
En Pom herstelde miraculeus van een mysterieuze voetblessure. Vrijdag liep hij nog op krukken, zaterdag was hij aanjager van het team.
Na de afgelopen weken een prima wedstrijd te hebben gespeeld tegen de nummers 1 en 2 stond vandaag de wedstrijd tegen de nummer 3 op het programma. Met de resultaten in het achterhoofd werd nu gehoopt op een stuntje. Ruim op tijd werd afgereisd naar ’s Graveland alwaar om 10.15 uur zou worden afgetrapt.
Met een heerlijk zonnetje werd er na het handen schudden afgetrapt door FC Breukelen. Zo waaierde het spel heen en weer maar waren de betere kansen voor de blauw witten.
Het regende afmeldingen. Niet van de kant van de spelers, maar van de ouders. Dus met een uitgedunde supportersschare, maar met een heerlijke bak koffie in de hand, stonden we zaterdag langs het veld bij Kampong.
Na de nodige rondzwervingen over het complex nog net tijd om twee ballen te trappen en heel snel een opstelling uit de duim te zuigen. Zou het vandaag wel lukken om ook in de eerste helft ons stempel op de wedstrijd te drukken?
Eindelijk heeft de JO11-1 een keer 2 weken achter elkaar gevoetbald, als het weer meezit volgt er zelfs een heuse serie iets wat dit seizoen een zeldzaamheid is. Vandaag moest worden aangetreden tegen de koploper na vorige week net dat beetje geluk te hebben gemist tegen de nummer 2 van de ranglijst.
Op een wat hobbelige grasmat werd er afgetrapt door FCB Breukelen en direct werd de bal ingeleverd en schrok men wakker van de felheid van de koploper.
