Afgelopen zaterdag was het een kampioenswedstrijd met alles erop en eraan. Een mooi geprepareerd hoofdveld. Volop toeschouwers langs de kant. Een fotograaf voor de prachtige plaatjes. Cameraman in positie voor de bewegende beelden. Een elftal dat ervoor gaat. Een 4-1 overwinning, waar toch nog voor geknokt moest worden. Bloemen en Dom Pompiedom champagne na afloop. De onvermijdelijke frites. En zelfs nog een heerlijke BBQ aan het eind van de middag voor spelers en ouders.
Met negen punten voorsprong op de nummer twee Victoria D9 en - voor hen - nog vier wedstrijden te spelen, is alles nog mogelijk. Het is dan ook duidelijk dat er wat op het spel staat, want bij winst vindt de officiële kampioenswedstrijd aanstaande zaterdag plaats. Ervan uitgaande dat ook Victoria zal winnen.
Behalve dit gegeven blijken er nog twee zaken spannend: of de regen door zal zetten en of we de dubbele cijfers gaan halen.
Na zes relatief makkelijk gewonnen wedstrijden werd het eindelijk spannend. Van begin tot eind. Met een gelijk spel als resultaat. Niet gewonnen, maar nog steeds ongeslagen bovenaan. De voorbereiding in de Victoriaanse kantine was voor de ouders net zo intensief als voor de mannen op het veld.
De app van Voetbal.nl bleek nota bene nog niet door iedereen geïnstalleerd te zijn. Nadat dat rechtgezet was kon de wedstrijd dan toch beginnen.
Als je tegen Olympia moet spelen sta je al snel op scherp. Olympia was immers de bijnaam van de godin Hera, de moeder van Ares, de krijgshaftige godin die de Trojanen bestreed. Toch was al snel duidelijk dat de Olympische afvaardiging van afgelopen zaterdag nog in opleiding was, want tegen het fysieke en technische geweld van onze D3 waren ze duidelijk nog niet opgewassen.
Na vijf minuten is het al 1-0 door Mika.
Met inmiddels negen punten uit drie wedstrijden was de opdracht tegen Argon D6 simpel: maak er twaalf uit vier van. En met een 6-1 overwinning is die opdracht feilloos uitgevoerd. Inclusief een hattrick van Mika. Het is dat er een rustpauze tussen zat, maar anders was het zelfs een ‘zuivere hattrick’ geweest.
Wist u trouwens (net als Wikipedia) dat die term ‘hattrick’ afkomstig is uit het cricket waarbij het gebruikelijk was om voor een speler die een bijzondere prestatie leverde een collecte te houden?
Het is alweer ruim een week geleden, maar we weten het nog als de dag van gisteren. Niet zozeer dat we gewonnen hebben met 4-1, maar vooral hoe we moeten ingooien. Want eindelijk hadden we een scheidsrechter die de edele kunst van het ingooien serieus nam. Voor iedereen die het niet meer helemaal scherp voor de bril heeft staan, nog even de officiële regels op een rij.
Op het moment van inwerpen geldt voor de inwerper dat hij:
Het kunstgrasveld in Wilnis ligt er keurig bij. Een stuk strakker dan bij Go Ahead in Deventer. Want de eerste terugspeelbal op doelman Tim wordt zonder problemen verwerkt. Het zal die wedstrijd een van de weinige ballen zijn die in de buurt komt van het Breukelse doel.
Toch duurt het een minuut of tien voordat Mart het eerste doelpunt op zijn naam zet. Een minuutje later gevolgd door een mooie lob van Jack.
Het was bekervoetbal zoals bekervoetbal hoort te zijn. Twee teams die ervoor gaan en spannend tot het laatste moment. En hoewel het zuur is om na strafschoppen te verliezen, verlaat onze D3 met opgeheven hoofd het bekertoernooi.
Zaterdag was niet alleen het Utrechtse VVJ de tegenstander, ook de wind deed volop mee. De eerste helft speelde zich dan ook vooral benedenwinds af, dichtbij het doel van keeper Tim. Na twee minuten staat het al 0-1 en houdt het talrijk aanwezige publiek de adem in.
Geen surprise voor D3
We speelden tegen NiTA Je kan er fietsend heen Maar al na drie minuten Scoorden zij nummer één
We waren nog niet wakker En speelden heel gedwee U kunt het vast wel raden Want daar zat nummer twee
En ondanks alle coaching Bleef de apathie Het was dus even wachten Op doelpunt nummer drie
Toen was het bijna pauze Maar tot NiTa’s plezier Waren wij al rusten Want daar ging doelpunt vier
Het was maar goed dat we met Marco een ervaren scheidsrechter hadden afgelopen zaterdag. Een wedstrijd die voorbeeldig begon, eindigde namelijk wat wrevelig. Met een wrevelig gelijkspel als eindresultaat. De wedstrijd begint prima en speelt zich volledig af op de helft van het Utrechtse Magreb'90.
We spelen goed samen, zijn allemaal gevaarlijk en na vijftien minuten is het al 2-0 dankzij een intikker van Nick en een subtiele hoge bal van Mart.
