Lekkere pot tussen JO10-1 en JO10-2

Zaterdagochtend 1 april. Weinig goeie 1 april grappen gehoord dit jaar. Wel een heerlijke pot voetbal gezien op het hoofdveld. En dat was een paar uur voordat het eerste elftal speelde.

Midden in het seizoen een vrij weekend? Daar doe je bijna niemand een plezier mee. Dus werd er door Jean-Paul en Paul Jeroen een plannetje gesmeed. Als jij nou een appje stuurt en ik ook en we vragen aan Wim Kragten of er nog een veld is, dan spelen we toch lekker tegen elkaar; JO10-1 (eerste klasse) tegen JO10-2 (tweede klasse).

En zo geschiedde. Ook nog op een lekker tijdstip van 9.45 uur en op echt gras. Dat was wel een stukkie zwaarder dan spelen op kunstgras. Maar wel zoals het ooit bedoeld is.

Het spel ging eigenlijk behoorlijk gelijk op. We merkten dat er wat meer druk werd gezet dan in de tweede klasse en af en toe was het vrouwen en kinderen eerst met een harde trap naar voren. Maar we gaven niets weg en kwamen er zelf best aardig uit af en toe. Toch was het de JO10-1 die de openingstreffer liet aantekenen. Stan was de maker ervan. Elf minuten gespeeld, nog niets aan de hand.

Terwijl het wat ging motregenen kregen we meer en meer grip op de wedstrijd. Betere combinaties, Raf die diepe passen gaf van achteruit, Reno die aan het coachen was vanuit die goal en Ruben die zijn hoofd maar weer eens tegen een hoge bal zette.

We wilden een goal, verdienden een goal en kregen er dan ook een in de twintigste minuut. Mooie combinatie op het middenveld opgezet. Sytse passte op Pom, die zette voor op Ollie en dan is het of hoog over ;-), of een goal. In dit geval bleef Ollie rustig en maakte hij de verdiende gelijkmaker.

Even nagenieten dachten we. Daar dacht de tegenstander helaas anders over. Gelijk een tegenaanval, Lukas die aan de aandacht van iedereen ontsnapt en de bal slim in de korte hoek prikt. Dus kwam de rust bij een 2-1 stand.

De mannen waren zo gretig dat de limonade maar moest wachten tot na de wedstrijd. Ze wilden door.

En het begin van de tweede helft was voor de JO10-2. Op jacht naar de gelijkmaker werd fel gespeeld en wisten we Ollie voor de goal te zetten. Die rondde goed af waardoor we weer gelijk stonden. 4e minuut na rust; 2-2.

De JO10-1 toonde veerkracht. Ze gingen even iets compacter spelen en lokte onze verdedigers weer weg uit het centrum. Drie man naar de flank, dan ontstaat er vanzelf ruimte voor het doel. En als de bal dan bij Stan komt, dan kan hij in de 1 tegen 1 situatie tegen Reno zijn tweede van de dag maken. Wederom was het de elfde minuut die ons de das om deed.

Er werd door de JO10-1 nog steeds wat compacter gevoetbald, waardoor er wat ruimte achter de achterste linie ontstond. Sacha zag dat, gaf een pass op Ollie in de loop. Deze neemt de bal lekker mee, gaat op weg naar Ole en maakt zijn derde van de ochtend. En we staan voor de derde keer op gelijke hoogte. En dat met nog 10 minuten te spelen. Alles is nog mogelijk lijkt het.

Maar weer is het de JO10-1 die binnen een minuut scoort. Na een overtreding op een lekkere afstand van het doel (voor een vrije trap) kan Seth aanleggen. En hij lepelt de bal met veel gevoel over Reno heen in het doel. 4-3.

We probeerden nog wel richting de goal te gaan en kregen nog een paar corners, maar het zware veld en het gemis van een wissel lieten zich meer en meer voelen. De pijp was leeg gespeeld.

En zo verloren we onze eerste wedstrijd in 2017, maar stapten we toch een beetje als morele winnaars van het veld af. Heerlijke wedstrijd om naar te kijken. Zaterdag weer voor het echte werk, thuis tegen SVM.