En toen was het opeens tijd voor de laatste wedstrijden van het seizoen. Tijdens de tweede editie van de Vechtcup op ons eigen complex mochten we nog 4 keer aantreden. Eerst drie wedstrijden in de poule en daarna een finale wedstrijd (van elk 20 minuten). Het was niet zo warm als vorige week, eigenlijk ideaal voetbalweer.
De eerste wedstrijd op het hoofdveld was tegen de JO11-3 van DESTO. Zij hadden eerste klasse gespeeld, maar daarin niet heel veel potjes kunnen winnen.
Eindelijk was de laatste competitieronde aangebroken. Eindelijk de dag waarop we dan officieel het voorjaarskampioenschap konden gaan binnenhalen. In de weken ervoor waren al allemaal scenario’s doorgenomen. Maar een kampioen wil natuurlijk met overtuiging kampioen zijn. En dat betekende in ons geval gewoon nog 1 keer winnen. Van de JO11-3 van SCH ’44. Heel toevallig de tegenstander waarmee de najaarscompetitie begon. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden.
De leiders hadden alles uit de kast getrokken.
Woensdagavond; bekeravond. Een week na de wedstrijd tegen VVZ ’49 trokken we voor de kwartfinale naar Amsterdam. De Meer JO1-2 was de gastheer. Op het onzalige tijdstip van 18.00 uur. Gelukkig geen files (dat was de dag erna op hetzelfde tijdstip wel zo) en dus arriveerden we ruim op tijd voor de wedstrijd. Helaas zonder Melle die in de vakantie een lichte hersenschudding had opgelopen.
De jonge scheidsrechter (die het overigens prima deed) floot om exact 18 uur af en daar gingen we.
Woensdag was het heerlijk weer voor zomeravondvoetbal. Maar de aanleiding waarom we om half zeven ’s avonds ons tenue gingen aantrekken was een serieuze. 1/8 finale beker. Tegen VVZ ’49 JO 11-2 uit Soest. Door de meivakantie moesten we drie spelers (Paco, Melle en Justus) missen, maar gelukkig wilden Seth en Lieuwe ons uit de brand helpen.
VVZ had last van de files, zodat pas na 19 uur kon worden gestart met de wedstrijd.
Zonder Lucas en Justus die lekker vakantie aan het vieren waren, stonden we met 7 man klaar om de strijd aan te gaan met De Meern JO11-5. Het was prima voetbalweer (tussen de buien voor en na de wedstrijd door). En er zat best een beetje spanning op bij het team. Tenminste, zo leek het aan het begin van de wedstrijd. We hadden de overhand, maar het spel was gehaast.
Zo’n zaterdag waar je de hele week daar voorafgaand al zenuwachtig van kan worden. Niet alleen als speler, maar ook als trainer, leider, toeschouwer en zelfs als enthousiaste ouder. Zo’n zaterdag die een eeuwigheid wegkijkt en maar niet dichterbij komt omdat je niet kunt wachten. En als hij er eenmaal is, dan mag je los. Alles uit de kast, de beuk erin want het gaat erom. Zo’n zaterdag was het dus.
Voor de vierde keer dit seizoen speelden we een wedstrijd tegen een team van vv Maarssen. En voor de tweede keer was het tegen de JO11-4. Eerder wonnen we van hen in de beker. Maar, elke wedstrijd start met een 0-0 stand op het scorebord. En een aantal van onze gladiatoren hadden de 5 km van de Unicefloop van vrijdag avond nog in de benen. Maarssen bleek een kamp achter de rug te hebben.
Dit was de wedstrijd waarin we wat konden rechtzetten. In de najaarscompetitie verloren we uit van UVV met 6-3. Het was onterecht en onnodig. Dus toen de poule indeling voor de voorjaarscompetitie bekend werd, was ik als coach blij met deze mogelijkheid tot revanche. Het is natuurlijk niet zo erg als bij sommige supporters die een gelukt seizoen koppelen aan een gewonnen derby (denk Vitesse-NEC, Manchester City- Manchester United of Espanyol-Barcelona), maar winnen wilden we.
Een wedstrijd om 11.30 is de JO10-1 tot nu toe niet heel goed bevallen. onze jongens zijn in de vroege ochtend altijd een stuk scherper dan aan het eind van de ochtend, dus het was vooraf nog niet helder hoe deze wedstrijd zou aflopen. Nu was UVV een ploeg uit de onderste regionen, dus dat bood in ieder geval perspectief voor onze potentiële kampioenen.
Zonder Stan, die helaas een pijnlijke ervaring met fietsspaken had (veel beterschap Stan, hopelijk snel zonder gips) en zonder Koen die vrijdagavond helaas moest afhaken met een liesblessure gingen onze mannen aan de bak.
Het lijkt erop dat het weer de JO11-2 niet goed gezind is als er een bekerwedstrijd bij vv Maarssen moet worden gespeeld. Ook woensdag 11 april was het weer bijzonder. Overdag lekker weer. Een lekkere pot zomeravondvoetbal lag in het verschiet. Maar toen zag ik de waarschuwing op nu.nl. Zware buien in aantocht in het midden van Nederland. Het zal toch niet?
Tijdens de wedstrijd was het droog. Maar de bui viel precies in de paar minuten die wij nodig hadden om van de auto’s naar de kleedkamer te lopen.
