JO10-2 nu ook in eerste helft heer en meester

Het regende afmeldingen. Niet van de kant van de spelers, maar van de ouders. Dus met een uitgedunde supportersschare, maar met een heerlijke bak koffie in de hand, stonden we zaterdag langs het veld bij Kampong.

Na de nodige rondzwervingen over het complex nog net tijd om twee ballen te trappen en heel snel een opstelling uit de duim te zuigen. Zou het vandaag wel lukken om ook in de eerste helft ons stempel op de wedstrijd te drukken?

Het begon in elk geval goed. Heerlijke combinaties werden er op de mat gelegd. De wind was een factor van betekenis, maar als je de bal het werk laat doen dan kun je die factor best goed uitschakelen. En door allemaal hard te werken (ook als je zichtbaar wat later dan normaal naar bed bent gegaan) dan gaan de doelpunten vanzelf vallen.

We hoefden niet lang te wachten. In de vijfde minuut was het al raak. Goede inzet op rechts van diverse spelers. Melle op links helemaal vrij gelaten. Een mooi diagonaal schot en de 0-1 staat in het notitieboekje. Er werd achterin niets weggegeven. Raf en Ruben kopte de verre uittrappen van de keeper gelijk weer terug, Sytse stofzuigde af en toe een beetje of Pom zette iemand de voet dwars.

Op naar het tweede doelpunt. Weer een treffer van Melle die sinds kort eieren met spek geserveerd krijg voor de wedstrijd. En dat werkt! Een hard schot naast de keeper. Deze raakt die bal nog wel, maar kan niet voorkomen dat de bal in het net belandt. Wat een weelde om na tien minuten al op een marge van twee te staan.

En het werd nog beter. Een minuutje later; Sacha zet goed door. Bezorgt de bal bij Melle en die maakt een heuse, onvervalste hattrick! Ongelofelijk. Je had er bij wijze van spreke bij moeten zijn om het te geloven. Gelukkig werden de niet aanwezige ouders via de app groep op de hoogte gehouden van alle ontwikkelingen in Utrecht.

Ging alles goed? Nee, soms liep het even spaak. Olie zetten fantastisch door en was op weg naar het doel. Wij dachten allemaal aan een hard schot, maar hij legde de bal netjes breed. Alleen was hij zo snel met de bal naar voren gelopen dat de rest niet mee was. Jammer, maar niets aan de hand.

Ondertussen aan de zijlijn stond wissel Pom te vertellen dat de oppas jarig was en dat hij graag een doelpunt voor haar wilde maken. Hij stond koud weer in het veld of het was raak. Uit de corner van Ollie maakte Pom een snoekduik en kopte de bal onberispelijk in het doel. 0-4. 17e minuut.

Bij deze stand stuurde we ook Raf mee naar voren. En bij een corner was hij dichtbij een doelpunt, maar helaas…. We moeten nog even wachten, maar die goal lijkt een kwestie van tijd.

Laatste goal voor de rust; aanval over links, Ollie scherp in de spits, een fraai schot diagonaal in de verre hoek; 0-5.

Rust. Helaas geen limonade, maar we hadden vooral honger. Naar de bal.

In de tweede helft hetzelfde spelbeeld. Reno heeft in de hele wedstrijd geloof ik 3 ballen gehad, waar ook nog een terugspeelbal bij zat.

We gingen door op de ingeslagen weg. Minuut 4, corner van Melle. Pom bij de tweede paal. Weer een snoekduik? Nee, hij bedacht zich, bleef staan en prikte de bal in het hoekje van het doel. De zevende goal was al weer in de maak. Het duurde welgeteld drie minuten. Een schot van Ollie, licht getoucheerd door een tegenstander. En weer kon de keeper vissen.

We namen wat gas terug. Als supporter wil je het liefste “tien tien tien” roepen, maar dat is dan weer niet sportief richting de tegenstander. Even op de tong bijten dan maar.

In de zeventiende minuut stoomt Pom op met de bal aan de voet. Ollie gaat er als een soort bliksemafleider voor lopen. Pom wordt daardoor onbereikbaar voor de verdedigers en kan de bal lekker op de pantoffel nemen. 0-8.

We zagen wat minder doelpunten in de tweede helft, maar dat betekent niet dat er geen fraaie dingen te zien waren. Een vlammende streep van Ollie. Van een meter of 20 schuin voor het doel. Keihard op de onderkant van de lat. De rebound was lastig waardoor Sytse (nog) niet wist te scoren.

Nog een fraaie aanval. Rondspelen, balletje komt bij Sytse op het middenveld. Pom staat weer zo vrij als een vogel. Bal op maat van Sytse. Pom controleert, maar helaas geen doelpunt.

Twee minuten voor tijd de afsluiter. Nog een corner. Sytse neemt. De bal komt bij de eerste paal tussen de keeper en verdediger die bij die eerste paal staat. Beiden reageren niet adequaat waardoor de bal in het doel verdwijnt. Weer een inswinger. Dat lukte hem twee jaar geleden op hetzelfde veld ook al.

En dan toch ook nog vermeldenswaardig; We hielden al twee wedstrijden het eigen doel schoon. En als we daar ook nog bij tellen dat de laatste tegengoal (van Jonathan) vroeg in de tweede helft viel, hebben we al 120 minuten geen tegendoelpunt weggegeven. Chapeau.

Het goede nieuws is nog niet op. Floris mocht deze week de training weer hervatten. Maandag stond hij weer op het veld. De regen deerde hem niet. Hij is op de weg terug. Nog even rustig aan en niet over belasten, maar we gaan hem weer toevoegen aan de selectie.