We hebben het dit seizoen al vaker gezien: onze C4 begint in het algemeen behoorlijk ontspannen aan de wedstrijd. Tikkie links, balletje breed, tikkie rechts. En voordat de hartslag goed en wel de 80 gepasseerd is staan we 1-0 achter. Zo ook tegen Bunnik. En dat is superzonde. Want we speelden daarna een heel aardige wedstrijd. Natuurlijk kon het positiespel af en toe wat verzorgder. Was de 4-4-2 opstelling af en toe 7-1-2.
Tim had z’n rentree ongetwijfeld anders voorgesteld. Na een supersnel herstel en enkele weken ziekenhuis stond hij alweer onder de lat. En hij had behoorlijk wat te doen. Ondanks een serie mooie reddingen kon hij niet voorkomen dat we maar liefst elf keer midden uit mochten nemen. Een keer aan het begin van de wedstrijd en tien keer na een tegendoelpunt.
Ook Hidde Y. maakte z’n debuut van dit seizoen na twee gebroken tenen, maar kon na een minuut of zes alweer richting dug-out met een knikkende knie.
C4 was afgelopen zaterdag eigenlijk C3,75 want we hadden nogal wat leenspelers te leen uit de C3. En dat was zichtbaar even wennen in de eerste helft van de eerste helft. We zijn regelmatig op de helft van de tegenstander, maar dat geldt ook voor de Utrechters uit de wijk Ondiep. Omdat het even zoeken is naar ieders plaats lopen er regelmatig een paar tegenstanders vrij, wat dan toch resulteert in een 0-1 achterstand.
Het was een veelbewogen weekend. Het Nederlands Elftal wint eindelijk weer eens een wedstrijdje. Barney verliest de halve finale. Van Gerwen wint alsnog de hele. Parijs verliest z’n onbevangenheid. Waarmee de cirkelende helikopter boven het veld van het Utrechtse PVC menig toeschouwer naar Twitter doet grijpen. Terwijl het misschien “gewoon” een routine verkeerscontrole was.
Op het veld speelt onze C4 net zo veelbewogen. Met vlagen goed. Zodat we op een 0-1 voorsprong komen.
Misschien hadden de mannen van C4 de avond ervoor toch massaal naar “K3 zoekt K3” gekeken, want de spirit zat er niet echt in. Tegen het degelijk spelende UVV werd het uiteindelijk 1-6.
Het begon al met een soort C4 zoekt C3 want we bleken krap in de spelers te zitten. Doelman Tim in het ziekenhuis, Hidde Y. nog steeds herstellende van twee gebroken tenen en zo nog wat blessure- en afsprakenleed.
Zo ’s morgens op een willekeurig Hollands voetbalveld hoor je de wonderlijkste kreten. Vooral van coaches. Als je “inzakken!!” hoort hoop je dat iedereen op z’n benen blijft staan. En je hoopt dat niemand hands maakt als ze van de coach moeten “opvangen”. Maar sinds afgelopen zaterdag - na de wedstrijd van onze C4 tegen PVCV - weet ik dat het begrip “opsluiten” in het voetbal geheel onschuldig, en bovenal effectief is.
Het getal 13 zou het ongeluksgetal zijn. Omdat 12 perfect is, moet 12+1 wel ongeluk brengen. Hotels, vliegtuigen en flatgebouwen slaan nummer 13 voor de zekerheid dus maar over. Wij van de C4 geloven niet in die onzin. Zo draagt Floris met trots rugnummer 13, werd hij afgelopen zaterdag 13 jaar en wonnen we met 1-3. Hoezo ongeluk?
Nu hadden we natuurlijk wel het geluk dat we twee leenspelers uit de C3 hadden, maar we hebben verder gewoon op eigen kracht gewonnen.
Cruyff zei ooit: “Als Italianen een kans krijgen, maken ze er twee.” Dus misschien moeten we onze C4-spelers wat vaker pasta en pizza laten eten. Afgelopen zaterdag kregen we namelijk 11 kansen en maakten er maar 1. En als de tegenstander er dan 5 maakt heb je verloren.
Maar toch was het niet louter kommer en kwel. Er is namelijk wel degelijk sprake van progressie. Ten eerste waren we het grootste deel van de eerste helft te vinden op de helft van de tegenstander.
De scheidsrechter neemt z’n taak serieus. Voor het begin van de wedstrijd tegen Maarssen C6 worden alle spelerskaarten minutieus gecontroleerd. Er hoeft nog net geen DNA-onderzoek aan te pas te komen, tot grote opluchting van enkele ouders langs de kant. Maar misschien had de scheids dat wel moeten doen. Dan was wellicht die lange van Maarssen ontmaskerd als B-speler.
Het begin van de wedstrijd speelt zich vooral af op de Breukelse helft en al na enkele minuten is er opwinding.
Het Nederlands elftal zou zomaar eens het EK niet kunnen halen. En onze C4 zou zomaar eens niet de beker kunnen gaan winnen. Robben eraf met een liesblessure. Bjorn eraf met een hamstringblessure. Martins Indi last van losse handjes. Floris last van z’n linker lies. Van der Wiel last van de vallende ziekte. Amin last van een knoepende knie. Cillessen last van een slap vuistje. Jens last van een losse lies.
