Wat een verschil met vorige week. Het weer zat natuurlijk mee zaterdag. De trainers hadden midweeks nog eens flink heen en weer ge-appt en hebben eindelijk het licht gezien. Het gaan om het spel en nog niet om de knikkers. Hidde had op de training woensdag twee goals gemaakt in het afsluitende partijtje en was dus de aanvoerder.
En wat voor één! Hij ging voorop in de strijd, schoot ballen met een fraaie curve naar voren en zette zich enorm in.
Voor het eerst dit seizoen hadden we niet de luxe van een toegewezen scheidsrechter. Dus na wat tactische omzettingen in de technische staf werd Sjoerd hoofdcoach, met ondersteuning van Ton. Jorge op zijn vertrouwde stekkie bij de goal waar hij in de eerste helft Melle coachte en ondergetekende nam de fluit ter hand. De jongens van OSM waren over het algemeen wel een koppie groter en sommigen hadden een bijzonder hard schot in de benen.
Vorige week ging het niet om de penalties, maar om de eerste overwinning. Deze week gingen we er met 11-0 op tegen de stevig voetballende spelers uit Montfoort. En dan richt je je als coach toch op de lichtpuntjes. En hoewel ik gelijk toegeef niet elke week de penaltystand bij te houden, durf ik te beweren dat dit de eerste winst was. Roy maakte de mooiste, binnenkant linkerpaal. Melle trok met zijn schuiver de stand naar 2-2.
De penalties na afloop deden er niet meer toe. Natuurlijk stond Melle top te keepen en schoot Hidde prachtig raak. Maar het ging vandaag allemaal om de wedstrijd. Hoe lekker is het om te genieten van de warmste 18de oktober met een overwinning op zak?
Even terug in de tijd. Onze eerste wedstrijd voor de beker tegen Victoria eindigde in 3-3. Daarna was het in de competitie nog wachten op de eerste punten.
Al vanaf de aftrap lagen we onder druk. Hoewel Hoograven pas één punt had gepakt en wij nog op nul stonden voor de wedstrijd, leek het er niet op dat het een gelijkopgaande wedstrijd zou gaan worden. De eerste minuut bracht gelijk hun eerste kans. Die werd nog verijdeld door keeper Sytse, maar al snel was er geen houden meer aan. In de derde minuut een snelle uitbraak die niet te belopen was voor onze verdedigers.
“Je moet schieten, anders ken je niet scoren.” De grote Amsterdamse filosoof Johan Cruijff zei het al. En de spelers van de F4 bewezen afgelopen zaterdag op het sportpark vernoemd naar één van Johans discipelen dat het klopt. In de eerste helft wist Koen één keer te schieten op doel. En in de tweede helft verdween er één bal in het zijnet. Hoe het dan toch nog tot een doelpunt kwam?
Woensdagmiddag zou de voorbereiding op onze derby tegen v.v. Maarssen F8 beginnen met een uitgebalanceerde training. Helaas beslisten de weergoden anders. Donder en bliksem zorgden ervoor dat we ons kruit nog even droog konden of moesten houden. Een tweede tegenvaller in de opmaat naar onze match was dat Koen was gevallen met zijn fiets en niet mocht voetballen van de dokter.
Gelukkig bestond het team van Maarssen ook uit eerstejaars F-pupillen, dus het beloofde een spannende wedstrijd te worden.
Bij het betreden van het veld bij Brederodes zei Koen: “Die zien er niet moeilijk uit”. Helaas was het begin van de wedstrijd wel even anders. Hoewel Raf een enorm sprintduel aanging met de rappe speler van Brederodes en deze de bal enorm ver voor zich uit speelde, was het wel binnen twee minuten 1-0. En daar bleef het niet bij. Een werkelijk fantastische goal á la Marco van Basten in ‘88, maar dan anders, bracht de stand op 2-0.
Op een heerlijke nazomerdag weer proeven aan het echte voetbalgras. De gladiatoren van de F4 hadden er zin in. Welk team van UVV is het? De F7. Dat boezemde vooraf in elk geval nog geen angst in. We startten met een enorm offensief. Iedereen mee naar voren en vlak voor de goal van UVV. Helaas stond het vizier nog niet goed afgesteld en konden we het net nog niet vinden.
Na twee trainingen waren we er klaar voor: de bekerwedstrijd tegen de F13 van Victoria. Ze waren wat groter, maar daar gingen we ons niet door laten afschrikken. Wel was er aan hun kant sprake van een bliksemstart en een superspits. Zo rond de derde minuut wist hij keeper Sytse te verschalken met een bal tussen de benen door en stonden we op achterstand. Maar wat zij konden, kunnen wij ook.