Geinoord uit, altijd lastig. Aan het weer zou het niet liggen deze zaterdag. Ook niet aan het aantrekkelijke aanvangstijdstip van 11 uur. Het zou nog kunnen dat de odeur de chat roet in het eten zou gooien. Of dat zou juist kunnen helpen om de tegenstanders op afstand te houden.
Ruim na 11 uur werd er uiteindelijk afgetrapt omdat de voorgaande wedstrijd uitliep. We begonnen goed en het leverde in korte tijd twee series van twee corners op.
Tweede wedstrijd van het seizoen. Bekercompetitie. Helaas hadden we drie afmeldingen. Sacha, Floris en Raf konden er niet bij zijn. Dus werd de hulp ingeroepen van Julian Finn en Max. Zij wonnen eerder die dag met 10-1, dus met de spirit zat het wel goed. Hoewel de tegenstander wel wat ontzag inboezemde begonnen we goed. We zetten goed druk en hielden er een aantal corners aan over. Het veldspel was verzorgd.
Eindelijk mochten de mannen na zes weken vakantie weer naar school. Leuk om al je vrienden weer te zien, maar belangrijker voor de meesten was dat op die eerste schooldag ook de voetbaltraining weer begon.
Op een nieuw tijdstip, want we zijn nu echte E-pupillen. Ach nee, jongens onder 10. Of toch jongens onder 11. Er is bij de KNVB iets fout gegaan waardoor alle JO10 teams ingedeeld zijn als JO11 team.
We kunnen al bijna van een traditie spreken. Het seizoen van de F2 werd afgesloten met een toernooi bij SV Loosdrecht. Vorig jaar sleepten we de tweede prijs in de wacht. Dit jaar gingen we voor de grote beker. Het toernooi was sterk bezet. SV Loosdrecht F1 werd kampioen in de vijfde klasse, Buitenboys F5 flikte datzelfde kunstje in de vierde klasse en SDO F3 speelde het afgelopen seizoen in de derde klasse.
Zaterdag 7 mei. Nederland is het warmste land van Europa. En dan is de competitie al afgelopen voor de F2. Zouden we ons “lekker balletje trappen moment” op zaterdagochtend moeten missen? Nee hoor, we werden benaderd door De Meern F5 (kampioen geworden in hun poule) of we een oefenwedstrijd wilden spelen.
Dus daar stonden we, met 6 man door vakanties van Pom en Melle en een feestje voor Floris. Gelukkig wilde Jorrit ons uit de brand helpen.
De laatste competitiewedstrijd alweer. Het wordt net lekker weer om om 8u45 in korte broek op het veld te gaan staan. Maar met een relatief kleine poule en een zachte winter waardoor er geen wedstrijd werd afgelast werd, was het echt de laatste pot waarbij het nog echt ergens om ging. En wel de derde plek in de poule. Kampong uit, altijd lastig toch?
En dat bleek in het begin.
Wat is er te schrijven over de wedstrijd tegen kampioen DHSC. Eigenlijk heb ik in de titel alles al gezegd. Net als in de uitwedstrijd was DHSC handig in het nemen van corners. Dit keer een honderd procent score. En het waren ook de enige kansen die ze kregen. Want hoewel het af en toe spannend was en er wel eens een gaatje viel achterin, hoefde Reno bijna nooit handelend op te treden.
In het weekend dat de hele eredivisie speler en coach Johan Cruijff eerde en er bij El Classico 98.000 bezoekers een fraai eerbetoon werd gegeven aan ons “belangrijkste exportproduct” deed de F2 ook een duit in het zakje. Er werd in de geest van Cruijff simpel gevoetbald. En dat is het moeilijkste wat er is.
Het begon al goed. Vanaf de aftrap ging het balletje gedisciplineerd rond, zodat iedereen de bal even had gevoeld.
Hè? Lees ik dat nou goed? Als je elf keer scoort, dan win je toch met 11-0? Stond de scheids te slapen bij het invullen van het formulier? Nee, drie eigen doelpunten? Dat kan toch niet? Begrijp er geen jota van. (met de _jota_wordt hier de kleinste letter van het Hebreeuwse alfabet (de jod) bedoeld).
Ok, een kleine uitleg is om zijn plaats. Hercules had een paar minuten voor aanvang 5 spelers op het veld en hoorde toen dat de andere drie spelers niet zouden komen.
Nog heel even over de wedstrijd van vorige week, 1-2 thuis tegen Kampong. Want er was toch echt sprake van een man of the match; Reno. In de eerste helft zijn doel schoongehouden en in de tweede helft een mooie goal scoren. Dan verdien je een prominente plek in het verslag. Dat er vorige week niet kwam. Dus vandaar nu ere wie ere toekomt. Mooi (en geen toeval) dat hij woensdag bij het partijtje op de training ook geen bal doorliet en zo de aanvoerdersband verdiende.
