Afgelopen week een prima verslag van Charmaine van MC2 en een jammerlijke en onverklaarbare afwezigheid van Loosdrecht MC1. In het verslag miste ik een waarschijnlijk door Charmaine niet opgemerkt incident(je). Zoals altijd was ook deze week Danielle weer bereid gevonden in te vallen bij de MC1. Alleen deze keer zat zij tijdens de warming–up stilletjes naast Debbie op de bank. Moet jij niet warmlopen vraagt deze? Nee, is het antwoord, ik heb net parfum op en dat moet nog even drogen.
Nu Albert er alleen de eerste helft was bij de MC2, is het aan mij om een mooi wedstrijdverslag neer te zetten. Ik ga mijn best doen, maar Albert blijft toch de beste daarin! Vandaag stond MC2 tegenover BFC de nummer 8. Na een warming-up die ik heb gemist omdat ik een beetje slaperig langs de kant stond, werd er netjes handen geschud met de tegenstander. Ik sta met een vlag in mijn hand en te coachen tegelijk, ze zeggen dat vrouwen twee dingen tegelijkertijd kunnen.
Vandaag 9 mei weer twee wedstrijden op het programma. Allereerst in alle vroegte de MC2 tegen de dames van Argon uit Mijdrecht. In verband met de nog voortdurende vakantie deze week enig gepuzzel om de opstelling rond te krijgen. Vanwege het ontbreken van de complete familie Plasmeijer deze morgen bezorgt vooral de aanval de leiding de nodige hoofdbrekens. Chris heeft deze week zoveel met de aanvalsmagneetjes heen en weer geschoven om zodoende genoeg elektriciteit op te wekken om een doorsnee Breukels gezin van elektriciteit te voorzien.
Het nadeel van het vooruitzicht op een eventueel kampioenschap is volgens mij dat wij als leiding elke week wat fanatieker worden en het kampioenschap ook daadwerkelijk over de streep willen trekken (en als het moet schreeuwen). Maar … de meiden moeten het doen.
Wat is in dat geval wijsheid? Ik weet het soms niet. Zo ook afgelopen zaterdag. Door omstandigheden rijd ik vijf minuten na het begin van de wedstrijd het parkeerterrein van ’t Gooi op.
Maart roert zijn staart, maar het is al april en die doet wat hij wil. Spreekwoord of niet, het was afgelopen zaterdag, na het prachtige weer van vrijdag gewoon guur, koud trutweer. Maar er stond wel een wedstrijd voor MC1 op het programma. En wat voor één. De dames van NVC (met slechts één punt minder) kwamen op bezoek. Met Mariselle nog steeds geblesseerd, voor de rest compleet, aangevuld met Keshia, Donja, Jenna, Diana en Danielle met de trein terug vanuit haar vakantieadres in Zandvoort moest er vandaag gewonnen worden om de koppositie vast te houden en zelfs te verstevigen.
Sport is beleving. Hoe die beleving wordt ingevuld is afhankelijk van vele factoren en een ieder beleeft het op zijn of haar eigen wijze. Soms is het lastig om hier als leiding van een meidenteam op een goede manier mee om te gaan. Zowel de MC1 als de MC2 staan aan kop, je wilt graag dat dit zo blijft en dan is elke wedstrijd een soort finale. Een ieder gaat hier op zijn of haar eigen manier mee om.
Fantastisch als je dochter gek is van voetbal. Alleen nemen twee wedstrijden van haar en een van jezelf zo ongeveer de hele zaterdag in beslag. Nu hoef je natuurlijk niet helemaal naar Huizen te rijden om bij de MC2 te gaan kijken, maar het is gewoon leuk en de wind stond die kant op dus …
Aangekomen in Huizen zie ik dat de dames van de MC2 de eerste helft op het kunstgras van het hoofdveld er bijna op hebben zitten.
De trouwe lezer heeft het verslag van MC1 en MC2 van vorige week misschien gemist. Reden is dat ik even niks positiefs op het scherm wist te krijgen. Dit had helemaal niets met de prima prestaties van onze meiden te maken, MC1 knap gelijkspel tegen Waterwijk en MC2 mooie winst op de Zuidvogels. Nee, het had meer te maken met gebeurtenissen rondom de beide teams die helemaal niets met voetbal te maken hebben en die niet op de website thuis horen.
Dit weekend en het volgende staat in het teken van vele vakanties, lastig dus om twee elftallen op de been te brengen. Dit gold waarschijnlijk ook voor de tegenstander van de MC2 die zich begin van de week afmeldden. Zo waren er precies genoeg meiden met voldoende trainingsuren deze week om de MC1 te laten voetballen. Met vier invallers van de MC2 en twee handen vol ouders en begeleiding reizen we af naar s.
Afgelopen week kunnen we uitroepen tot week van de app. Halverwege de week ging het los. Door ziekte, blessures andere bezigheden of (onvoorstelbaar bij een teamsport) ‘onduidelijke redenen’ leken zowel de MC1 als de MC2 in de personele problemen te komen. De wedstrijd van de MC1 werd uit voorzorg door Martien al iets naar voren geschoven, zodat er in ieder geval geleend kon worden aan en van de MC2. Gelukkig knapten diverse speelsters eind van de week weer op maar knapten er ook weer af, met als gevolg tot laat op de vrijdag avond app-verkeer over, lenen over en weer, wie wil er snel met een aantal meiden na de wedstrijd naar ’s-Graveland rijden en hoe doen we het met de pasjes.
