Getergd stond de F2 op het veld. Allemaal om kwart over acht in de kleedkamer, een enorm hoge luchtvochtigheid die overging in regen en de tegenstander? Die was er wel, maar helaas zonder tenues. Dus na de allerlangste warming-up in de geschiedenis en een heuse wedstrijdbespreking in de kleedkamer waren wij er om zeventien minuten na negen helemaal klaar voor. Onder de bezielende leiding van Jerry en met een mals regenbuitje trokken we vanaf de aftrap direct naar voren.
Zaterdag draai je je eigenlijk het liefste nog een keer om. Maar ja, met een zoon op voetbal gaat ook op zaterdag de wekker gewoon. Op het onzalige tijdstip van half negen moesten we het strijdperk in tegen de F6 van Maarssen. Om kwart voor acht verzamelen. Op de Markt in Breukelen zat er nog wel wat pit in bij de heren, maar eenmaal in Maarssen ging al tijdens de warming up het lampje wat fletser branden.
Het was zo’n dag dat alles op zijn plek leek te vallen. Iedereen op tijd aanwezig, dus tijd om goed in te schieten en een warming up te doen. Waarbij we eindelijk weer eens gebruik konden maken van het rode strandemmertje van Jorge. De jongens werden in de kleedkamer verrast met een door Sjaak Baatsen gesponsorde trui. Niet alleen met het logo van Sjaak’s kwaliteitsslagerij aan de Hazeslinger, maar ook met de eigen initialen.
Het weekend begon vrijdagavond goed. Ik genoot van een uitstekend concert van De Dijk. De mannen zijn inmiddels de 60 gepasseerd, maar ze spelen nog met net zoveel passie als 30 jaar terug. Onze gladiatoren van de F2 zijn nog lang geen dertig, laat staan zestig, maar met passie spelen doen zij ook. Het weer zat enorm mee en dan was er ook nog een heerlijk aanvangstijdstip van 10u30. Na een toeristische trektocht over het complex van Elinkwijk waren we maar net op tijd op het veld voor de aftrap.
Kunt u zich ook nog dat ene half uurtje herinneren dat het regende zaterdag? Wij van de F2 wel. Want het was juist toen wij in het strijdperk traden tegen de F2 van OSM. En als het regent, zijn wij niet op ons best. Daarnaast moesten we ook nog op echt gras spelen en dat is ook altijd weer een beetje wennen.
We begonnen voortvarend. Direct na de aftrap van OSM pakte Milan de bal af en rende richting het doel.
Het seizoen is weer begonnen. Op de laatste dag van de transferperiode kan er in het betaalde voetbal nog van alles gebeuren, maar de F2 heeft de selectie en de technische staf rond. Het transferseizoen begon al voordat de laatste wedstrijd als F4 was gespeeld. Na uitgebreide scouting op het trapveldje naast de Regenboog werd Pom van Vessem een trainingsstage aangeboden. Deze doorstond hij glansrijk. Een speler met een goed koppend vermogen, een hard schot en ook als keeper staat hij zijn mannetje.
Op de middelste zaterdag van de meivakantie mochten de gladiatoren van de F4 gewoon lekker de wei in. Sterker, we waren dubbel geboekt. Er stond een competitiewedstrijd tegen Muiderberg op het programma, maar we schreven ons dit najaar al in voor het F-pupillentoernooi van SV Loosdrecht en die wilden we niet met een halve poule laten zitten. Gelukkig kon Muiderberg de plek innemen van onze F3 die geen team op de been kon krijgen.
Onder een stralend zonnetje mochten we op het fijne tijdstip van 11 .00 uur aftrappen tegen Victoria F17. Beide teams kenden een paar afwezigen door de meivakantie. Wij kregen versterking van Stan die eerder die dag zijn vorm al etaleerde door er bij de F3 vier te maken. Hij pakte de draad aan het begin van de wedstrijd gelijk weer op. Het hele team was trouwens attent want we dwongen snel een corner af.
In het Engels is er de uitdrukking “There are three sides to every story: his, hers and the truth.” De vaste volger van de F3 las vast al het verslag dat Gerard van Engelenburg schreef. Hier mijn kant van de wedstrijd. Wilt u de waarheid? Dan had u erbij moeten zijn.
Vergeet klassiekers als NEC - Vitesse of Ajax - Feyenoord. Die clubs komen niet eens uit dezelfde stad. Vergeet ook Manchester United - Manchester City.
Wat in de beker en in een oefenwedstrijd al lukte, kregen we afgelopen zaterdag dan ook in de competitie voor elkaar. Onze 17de wedstrijd in de competitie werd omgezet in een klinkende overwinning. En wat was het lekker om naar te kijken. Als bevoorrechte leider mocht ik het van heel dichtbij meemaken, namelijk in het veld als scheidsrechter. Heerlijke combinaties zagen we, afstandsschoten uit de tweede lijn, fraaie corners, fantastische verdedigende acties.
