Zelfs wedstrijd om 8u30 wordt gewonnen

Het blijft wennen, zaterdag om 8u30 klaar moeten staan voor de aftrap. Wij (vooral de ouders;-) hoopten dat we met het klimmen der jaren wat zouden kunnen uitslapen. Maar bij DHSC denken ze daar anders over. Maar goed, elk nadeel heb zijn voordeel. Want door onze vroege wedstrijd konden we vervolgens de JO11-3 uit de brand helpen die met een aantal blessures kampt.

Maar eerst onze eigen wedstrijd. We begonnen in de kleedkamer met een echt stukje teambuilding. Koos was jarig en hij beloofde een traktatie bij de overwinning. En daar wilden de mannen en vaders wel even een gezamenlijk Lang zal hij leven voor aanheffen.

Dan de wedstrijd. DHSC bracht een aantal grote jongens in het veld, en een paar watervlugge kleinere mannen. Maar het was niet echt een team en in de wedstrijd bleek dat het vooral een kwestie van tegenhouden was. Soms ook fysiek, maar gelukkig nooit gemeen. En zeker in de eerste helft was de keeper heel vaak de rots in de branding. Vaak kundig, soms met wat geluk wist hij het doel best lang schoon te houden. Met wat hulp van lat, paal en verdedigers.

In de 5e minuut wist Justus met een halve omhaal de bal bij Melle te krijgen die in de spits was begonnen. Het schot was goed, hard, maar wel op de lat. Daarop volgde een echt offensief van ons. Meerdere corners van Sytse werden keurig op het hoofd van Paco gelegd, maar de bal wilde er nog niet in. Schoten van Pom en Justus werden van de lijn gehaald en wederom tot corner verwerkt.

Halverwege de tweede helft spat een schot van Pom uiteen op de lat. Weer een corner tot gevolg hebbend. Het schot dat daaruit volgt, weer van de voet van Pom, wordt dan maar weer eens van de lijn gehaald.

Ook onze avonturier Paco liet zich gelden en wurmde zich tussen twee verdedigers door. Het schot was op de keeper en leverde geen goal op, maar u raadt het inmiddels al, wel een corner. En die werd door Sytse heerlijk bij de tweede paal gebracht. Pom staat helemaal vrij, knikt de bal met het hoofd naar de grond en doet de touwen trillen. 0-1 na 16 minuten.

Dat brak de ban…. niet. Want in de tegenaanval weet DHSC de gevaarlijkste aanval van de wedstrijd op de mat te leggen. Langs de kant staan we net wat te ginnegappen over de opmerking dat Pom van Eric moet doorzakken (dat doe je toch echt in de kroeg in mijn optiek). De rappe spits van DHSC stoorde zich er blijkbaar niet aan en hij wist vanaf links Reno te verschalken. Een minuutje later is het dus weer 1-1.

Paco slalomt even later weer tussen twee man door, maar weer heeft de keeper het geluk aan zijn zijde. Het is om moedeloos van te worden. En met een beetje pech valt de goal dan aan de andere kant. Hoge bal, Sytse is er eerder bij, maar zijn been is net te kort waardoor de terugspeelbal mislukt. De spits rekende er gelukkig niet op zodat de bal rustig achter loopt.

Even een paar punten op de i zetten in de rust. Vooral met wat meer energie spelen, dan gaat het lukken.

Energie wilden we zien. En energie kregen we te zien. Wat een verschil met de eerste helft. Ik zag doorjagende spelers, gelijk leidend tot een schot van Pom. Justus is net te laat voor de rebound, maar de toon was duidelijk gezet. En we hoefden maar 3 minuten te wachten of het lukte wel. Weer start het bij Pom. Hij passt op Justus die niet veel meer hoeft te doen dan de bal in te tikken. 1-2. Lekker.

In minuut zeven stoomt Pom op. Bal aan de voet met zijn karakteristieke stijl. Justus loopt uit het centrum weg en trekt daardoor 3 verdedigers met zich mee. Pom legt aan voor een schitterend schot in de kruising. 1-3. Waarmee de wedstrijd eigenlijk wel gespeeld is. Daar zorgen ook Raf en Ruben wel voor. Rustig controlerend spelend hebben ze de wedstrijd onder controle.

De 1-4 valt in de tiende minuut. Ingooi van Ruben, Paco gaat richting denkbeeldige cornervlag en houdt goed overzicht. Justus staat vrij voor de goal en hoeft de bal niet eens vol te raken om de op het verkeerde been staande keeper te kloppen.

Na een fase waarin we even wat gas terugnemen maar geen moment in gevaar komen gaat Sytse nog een keer op avontuur. Een schot in de korte hoek; op de paal!

Vlak voordat Paco aan de beurt is om te wisselen, gaat hij nog een keer aan. Alsof hij het voelt dat er een mogelijke publiekswissel in de lucht hangt. Hij doet het helemaal zelf. Creëert ruimte, passeert twee man alsof ze er niet staan en mikt de bal keurig in de hoek. 1-5. En een verdiende publiekswissel is zijn deel.

Het aanvallend slotakkoord is voor Lucas. Steekballetje van Justus, Lucas bijna op de doellijn staand geeft de bal voldoende snelheid mee. 1-6. Eindstand?

Ja, want de laatste kans van DHSC wordt door Reno netjes verwerkt. Goede tweede helft. Dat belooft wat voor de topper tegen UVV zaterdag. Maar eerst een doordeweekse bekerwedstrijd die woensdag door een enorme stortbui werd afgelast.