Koud weer. Dat is eigenlijk niet aan ons besteed....
Het was koud. En dan zijn we meestal niet op ons best. De warming up ging traag. Tegenstander De Dreef was er 10 minuten voor aanvang nog niet. En 5 minuten voor aanvang ook niet. Zouden ze misschien? Nee toch? Gelukkig kwamen ze net voor tijd aan. Met zes man, dat dan weer wel. En met een naar het scheen aangewezen keeper. Geen keepershirt te zien in elk geval.
Patrick nam de scheidsrechtersfluit ter hand en liet aanvoerder Raf een heuse toss doen.
En daar gingen we. Bewust even niet tegen de heren gezegd dat ze met een mannetje meer stonden. Maar de pit ontbrak. Het was niet best. Er vielen grote gaten en we werden met regelmaat overlopen. Waardoor we in de verdediging 1 tegen 2 stonden. En dan gaat het dus elders op het veld fout.
Na een handsbal vlak voor hun doel kregen we een penalty te nemen. Topscoorder Pom nam de taak op zich. Een geplaatst schot, maar wel op een heerlijke hoogte voor een keeper om naartoe te zweven. En dat deed hij. Sowieso was de keeper van De Dreef de beste man van het veld. Want hij redde bal na bal en kon ook nog eens ver uittrappen. Wat dan weer tot stress leidde bij ons.
We kwamen wel op voorsprong. 12’ Paco zette goed door en voor en Justus kon de bal zo redelijk eenvoudig achter de keeper leggen. Maar daarna was het even helemaal weg qua organisatie. Waardoor De Dreef in een paar minuten (18’ en 20’) twee keer kon scoren en zo opeens op een 1-2 voorsprong komen. En het was niet eens onverdiend.
We trokken heel veel ten aanval, maar speelden weinig over. Veelvuldig gingen er mensen voor eigen gewin. En De Dreef hield gewoon 4 man als een soort levende muur voor het doel. Als je dan schiet, dan is er altijd wel een been dat ervoor staat. En toen de bal er wel langs vloog, landde ie op de paal!
Gelukkig hebben we dan altijd klasbak Pom nog. Vlak voor rust (25’) speelt hij de bal vlak voor het doel goed vrij en prikte de bal in het rechterhoekje.
Een peptalk (was het niet meer een donderspeech?) in de rust. Even goed gewezen op de overtalsituatie, hameren op het brengen van meer energie en gewoon gaan. Deze wedstrijd moeten we gewoon over de streep trekken.
En de boodschap werd begrepen. Pom nam het voortouw en gooide er meer energie in. Sytse en Raf stoomden af en toe wat op, Justus speelde de steekpass en Melle ontpopte zich tot een echte goaltjesdief die zich een paar keer vrij voor de goal liet zetten.
Meer strijd, maar minder schoten op doel. Gelukkig werden er ook geen echte kansen meer weggegeven. De Dreef kwam nog welgeteld 1 keer in de buurt van Reno. Verder was er voor hem niet zo heel veel aan in de tweede helft.
De combinaties kwamen wel steeds beter door. 18’; Justus heeft de bal en speelt een fraaie steekbal op Melle die tijdens de wisselbeurt van Lucas in de spits loopt. Hij neemt de bal netjes aan en kan dan op eenvoudige wijze de bal langs de keeper schuiven.
Die keeper schiet nog wel goed uit, maar in de tweede helft heeft Ruben (en Pom en Paco) er veel meer kijk op. Dus de angel is er uit.
In de laatste minuut is de buit binnen. Wisselmanager Jorge had de woorden “Het zou lekker zijn om die vierde nog te maken” nog niet uitgesproken of Pom bepaalde met een droge knal de eindstand op 4-2.