Eerste wedstrijd JO10-2/JO11-4 stemt hoopvol
Eindelijk mochten de mannen na zes weken vakantie weer naar school. Leuk om al je vrienden weer te zien, maar belangrijker voor de meesten was dat op die eerste schooldag ook de voetbaltraining weer begon.
Op een nieuw tijdstip, want we zijn nu echte E-pupillen. Ach nee, jongens onder 10. Of toch jongens onder 11. Er is bij de KNVB iets fout gegaan waardoor alle JO10 teams ingedeeld zijn als JO11 team. Het wordt dus bikkelen tegen jongens die gemiddeld een jaar ouder zijn. Enfin, we gaan wel zien hoe dat gaat uitpakken.
De eerste wedstrijd zaterdag was gelijk om het eggie. Voor de beker tegen DESTO JO11-6. Een team dat we toevallig ook in de competitie gaan treffen. Acht man aan het vertrek omdat Milan naar de Efteling ging. Ook acht man per team in het veld. Scheidsrechter Jop van Geffen (bedankt!) vond het goed, dus zonder wissel aan de slag. Dat coacht een stuk makkelijker.
We begonnen gelijk goed. Wat opviel was de hoge mate van overspelen. Niet voor eigen succes gaan, maar goed kijken en afspelen naar een teamgenoot. Dat ging erg goed. Het met zijn allen terugkomen was nog wel eens lastig. Met weinig trainingsuren in de benen is dat eigenlijk ook wel logisch. Komt vanzelf goed. Raf stond er daardoor wel eens alleen voor, maar we weten dat hij dan zijn mannetje staat. Al moest hij na een minuut of 5 vol aan de noodrem trekken. De vrije trap werd overgeschoten. In de zevende minuut was het raak. Corner voor DESTO, Reno kon de bal in de lucht niet onder controle krijgen waardoor de bal uiteindelijk zielig over de lijn rolde. 0-1
We bleven gewoon doen waar we mee bezig waren, alleen met nog meer druk op de tegenstander. Ollie schoot uit alle standen. Eerst nog stond het vizier iets te hoog afgesteld, maar al snel moest de goeie keeper redding brengen. Onze drang naar voren bleef. Bij balverlies was het dan nog wel spannend, maar Reno heeft wel heel veel uren in de zomer gemaakt en liep op tijd uit of redde met fraaie reddingen. Bijvoorbeeld nadat Raf na twintig minuten een overtreding moest maken. Vrije trap op een gevaarlijke plek. Een tweemansmuur waar de bal fraai overheen geschoten werd. Reno tikte de bal echter heel zeker over de lat.
Vlak voor rust, even wennen die vijf minuten extra, maakte DESTO uit een counter 0-2. Jammer, maar na de rust zouden we ze nog wel een poepie laten ruiken. Ok, eerlijk gezegd was de eerste kans voor de bezoekers, maar toen kwamen wij. Melle was door de limonade opeens overal te vinden en Sascha kreeg het regelmatig op zijn heupen. Mooi, dat balletje achter het standbeen langs. Zevende minuut; keihard schot van Pom. In de buurt van de keeper, maar zo hard ingeschoten dat hij bijna met bal en al over de doellijn ging. 1-2. Loon naar werken, maar vanaf de aftrap scoorde DESTO gelijk de derde. We moesten dus weer in de achtervolging. En dat lukte ook bijna gelijk. Sytse zette door op rechts en Ollie kon zijn eerste van de dag en het seizoen maken.
Kansen waren er over en weer en het was een loterij waar de volgende zou vallen. Ollie maakte aan alle twijfel een eind. Met LINKS schoot hij de bal fraai in het vijandelijke doel. Gelijk! Helaas ging het aan de andere kant mis. Na een snelle uitbraak over rechts kon de spits eenvoudig de 3-4 intikken. Nog vijf minuten op de klok. Eerst viel nog de 3-5, maar in de laatste minuut werd het enorm spannend. Ollie scoorde nog een keer vanaf links. Kon het nog? Storen met zijn allen, waarbij Floris lekker doorzette. De bal kwam voor de linker van Ollie. Hij schoot met rechts……… Op de lat. Die bal had een beter lot verdiend.
De penalties namen we nog niet heel best, maar Reno wist zes ballen te stoppen of professioneel naast of over te kijken. Wij waren de morele winnaars. Hoe zou het zijn gegaan als…. Ach, over een paar weken mogen we weer tegen deze heren spelen. Hopelijk wordt het dan weer zo’n enerverende strijd.