MoE5

De pijp is leeg, de koek is op, uitgeblust, voor Pampus liggen, op de plaat gaan, van de regen in de drop, het is niet altijd rozengeur en maneschijn, en zo kunnen er nog wel enige superlatieven tegen aan gooien. Waar het op neer komt is uiteindelijk dat het seizoen net een paar wedstrijden te lang blijkt.

Te lang, jazeker, competitie, beker, oefenwedstrijden, trainingen, teamuitjes, nu de competitie is beslist komen de pijntjes en irritaties naar boven. Zeuren op elkaar, iedereen is slecht maar ik niet. Zolang je een winnende serie neerzet voelt niemand dit maar nu… Nog een wedstrijd en dan is het gebeurd de competitie is dan klaar. Voorwaar mogen we nog steeds spreken van een uiterst succesvol seizoen met hoogte- (kampioen) en dieptepunten(een E wedstrijd gestaakt!). Inmiddels is de schrijverskramp weggetrokken en kunnen we door naar vandaag. Half acht de auto in en op naar Vleuten tegen de plaatselijke PVCV. Normaal geen parkeerplaats te vinden om deze tijd is er meer leeg dan gevuld. Een speurtocht uitgezet door het wedstrijdsecretariaat van de thuisclub brengt ons uiteindelijk in kleedkamer snel omkleden, bespreken en het veld op.

De warming up prima uitgevoerd. De wedstrijd staat op het punt van beginnen met de yell zien we het probleem al geen YEH maar yeeh. Slapjes wordt gestart, de achterhoede sluit niet aan de voorhoede staat te kijken hoe achterin de bal wordt geprobeerd weg te werken. Het spel kabbelt voort als zijnde kijkend naar een rustig beekje op een zwoele zomeravond. In de 8e, 13e en de 15e minuut is het ineens 3-0 voor thuisclub.

De gedachten gaan terug naar begin maart, 24 minuten en 50 seconden aanvallen en de tegenstander vast zetten. In de overige 10 seconden komt PVCV 1 x over de middenlijn en passeert met een zondagsschot de keeper die net even te ver voor de goal staat.

Timo inmiddels in het veld ontvangt de bal op links en met een dubbele panna passeert hij op volle snelheid 2 man stormt op de goal af en schiet onberispelijk binnen. De achterstand wordt wat dragelijker en wellicht volgt de aansluiting nog voor de rust. Helaas maar repareerbaar, de taken worden doorgenomen de puntjes op i en wat nog meer nodig is.

Gaat het lukken, in de 28e minuut schiet Presley de 3-2 binnen. Gelukkig er is vreugde met een score en dit is ook belangrijk. De wil is er weer maar de anders zo geoliede machine loopt niet zoals gewoonlijk. In plaats van samenspel wordt geprobeerd net dat mannetje te veel te passeren. De corners en worden bijna allemaal goed voorgetrokken maar er lopen wel hele grote spelers aan de andere kant die de bal simpel weg werken.

Bijna wordt de stand gelijk getrokken na een indraaiende corner van Ryan maar komt op de lat. Even later gevolgd door een corner van Deylano die door Samuel tegen de lat wordt gekopt. Het slotoffensief blijkt te simpel om de tegenstander in verlegenheid te brengen. Een schot op de paal gevolgd door de rebound van Levi mist net dat stukje venijn. De scheidsrechter welke overigens niet geheel op de hoogte blijkt van de geldende regels, corner of achterbal, fluit tenslotte af, zowel de eerste - als de tweede helft zijn overigens erg kort, maar dit geheel terzijde.

De meeste penalty’s tenslotte, zijn een prooi voor Lars welke zelf wel scoort evenals Jorian. Een weekje rust of een oefenwedstrijd op 23 april. De competitie wordt beëindigd op 30 april met de uitwedstrijd tegen SCH’44.