FC Breukelen F3 - Elinkwijk F3: 0-9

f3
elinkwijk
0-9??? 0-9?????? Is dat werkelijk de uitslag van de F3 zult u denken? De F3 is toch dat kampioensteam van de najaarscompetitie? Wat is er met dat team gebeurd?

Allerlei legitieme vragen die u zou kunnen stellen na het lezen van de uitslag. Maar…. u zou zich in dat geval ernstig schuldig maken aan een stukje scorebordjournalistiek, een gevleugelde term ooit bedacht door Co Adriaanse. In het verleden succesvol trainer, tegenwoordig succesvol analyticus bij de NOS en dan vooral Studio Voetbal. En het moet gezegd, Co Adriaanse past uitstekend bij dat stelletje droogstoppels die iedere week Studio Voetbal maken. Zelden een collectief analytici gezien die met zo weinig vreugde over voetbal kunnen praten, er mag ook gelachen worden in de wereld. Exact ook 1 een karakterfout van de verder uitstekende, maar soms iets te serieuze en daarmee norse Co Adriaanse. Maar dat is misschien een iets te persoonlijk commentaar van een verder volstrekt partijdige verslaggever. Want uiteraard wordt het wekelijks verslag vanuit Breukels perspectief beschreven, het enige perspectief wat dan ook bijna de beste is.

Goed, over naar de wedstrijd althans bijna dan. Zoals gezegd is er in dit geval dus sprake van een gevalletje scorebordjournalistiek. Voor diegenen die de term scorebordjournalistiek niet kennen, bij deze de definitie volgens de dikke van Dale: ongenuanceerde vorm van sportjournalistiek, waarbij alleen naar de uiteindelijke (hoge) uitslag wordt gekeken en niet naar het vertoonde spel en de feitelijke krachtsverhoudingen tijdens de wedstrijd’. Als je de wedstrijd had gezien, dan zou je ogenblikkelijk snappen wat ik bedoel. Kijk, da’s logisch. En dat is een nog veel mooiere uitdrukking die ons is gebracht door die andere oud-voetballer, oud-trainer, oud-analyticus en tevens groot vertegenwoordiger van Nederland die ons deze week veel te vroeg is ontvallen. Daarom is de rest van het verslag niet geschreven vanuit het bijna-beste Breukels perspectief, maar vanuit Johans perspectief en dat is deze week absoluut het beste. 

Om te beginnen stak de opstelling van de F3 logisch in elkaar. Cruyff had als voetbalvernieuwer de meevoetballende keeper bedacht, Stanley Menzo was daar de eerste grote exponent van. Datzelfde hadden we toegepast in de opstelling deze week van de F3. Nou is dat bij de F3 ook niet zo moeilijk want van de 9 jongens die de selectie van de F3 vormen, zijn er precies 9 die bij voorkeur voetballen en 0 die als liefste keepen. De kans op een meevoetballende keeper is in ons geval dan ook erg groot.

Het enige nadeel is dat de voetballende kwaliteiten de keeperskwaliteiten overstijgen waardoor er wel is onbedoeld een balletje invliegt. Maar ieder nadeel heeft z’n voordeel (of eigenlijk “ieder nadeel hep zun voordeel zoals Cruyff het uitsprak), met het voetbal zat het dus wel snor, da’s logisch. Ofschoon je alleen moet oppassen dat de verdediging goed georganiseerd blijft en dat ging eigenlijk de hele eerste helft erg goed. Op 3 kleine momenten na, waarop de verdediging eruit zag als “geitenkaas”. De ruststand van 0-3 was dan ook een logisch gevolg. Tegelijkertijd ‘moet je scoren om te winnen’, ‘da’s logisch’ en dat lukte in de eerste helft helaas niet. Dat had zeker ook te maken met de uitstekende keeper van Elinkwijk, die echt voortreffelijk zijn werk deed. 

De tweede helft speelde Elinkwijk op zijn Italiaans. En je weet het: ‘Italianen kennen niet van je winnen, maar je ken er wel van verliezen’ en dat bleek helaas ook nu weer het geval. Het spelbeeld bleef onveranderd. We probeerden goed georganiseerd vanuit balbezit te spelen want ‘Als wij de bal hebben, kunnen zij niet scoren’. Er waren echter ook momenten dat zij de bal hadden en dan ging het vandaag even mis. Elinkwijk wist heel goed dat je ‘moet schieten om te scoren’ en zij voerden dat vandaag tot in de perfectie uit. Wij hebben minstens even vaak op goal geschoten maar de keeper van Elinkwijk bleek helaas onpasseerbaar vandaag, ook dat soort wedstrijden zitten erbij. Kunst is dan om simpel te blijven spelen maar ‘simpel spelen, is vaak het moeilijkst’. Zeker in de laatste fase van de wedstrijd ging dat mis, maar die was op dat moment al verloren. En je weet het ‘een verloren wedstrijd, kun je niet winnen’. Ok, deze laatste uitspraak is van mezelf, maar hij had zo maar van Cruyff kunnen zijn.

Per saldo stond er een grote nederlaag op het bord, maar het spel, vooral in de eerste helft, zag er hartstikke goed uit. Goed georganiseerd, samen spelend, ruimte voor de actie en genoeg schoten op goal. Alles wat Cruyff in zijn voetbalfilosofie propageert was terug te vinden in met name de eerste helft. Het enige wat er ontbrak was een beetje geluk. Wie weet hebben we dat volgende week wel en dan blijven de punten in Breukelen. Als technische staf hebben we er in ieder geval heel veel vertrouwen in.

Hopelijk was dit verslag nog enigszins voor u te volgen, denk anders maar aan het volgende. ‘Als ik zou willen dat je het had begrepen, dan had ik het je wel beter uitgelegd’.

De technische staf.

En Vincent zag het koren En Einstein het getal En Zeppelin de Zeppelin En Johan zag de bal.