F2 eindigt in het linkerrijtje
Tenslotte de belangrijkste reden; het was lekker weer en we zijn de laatste tijd in de winning mood. Dus gewoon om kwart voor negen, op ons eigen veld, lekker voetballen. Scheidsrechter van dienst was Olaf en bij afwezigheid van Anno was Jerry toegevoegd aan de coachingsstaf.
Tot zover de bespiegelingen vooraf. We waren vanaf de aftrap de bovenliggende partij. En creëerden legio kansen. In vogelvlucht:
- Floris schoot naast na een door Ollie goed genomen corner.
- Ollie miste het doel na een lange pass door de lucht van Milan.
- Milan schoot uit de draai na een aanval waar zo ongeveer heel Breukelen bij betrokken was. De keeper redde in een reflex.
Heel af en toe kwam De Vecht er wel uit. De uitbraak halverwege de eerste helft werd door aanvoerder Sacha geneutraliseerd met een echte sliding op de bal. En bij de corner die daarop volgde was het even alle hens aan dek, maar wisten we met vereende krachten en een beetje geluk de nul te houden.
En toen kwam het venijn vanaf met middenveld. Pom rukte op, kreeg de bal aan de rechterkant ter hoogte van de middellijn in bezit en verstuurde een diepe pass. Daarmee de Hele verdediging uit positie spelend. Ollie sprintte er achteraan en kwam 1 op 1 te staan met de keeper. Dat was een kolfje naar zijn hand: 1-0. Twee minuten later. Vanaf ongeveer dezelfde plek waar zojuist Pom de pass verstuurde komt Sytse in balbezit. Hij omspeelt de tegenstander door de bal links te schieten en er zelf rechts voorbij te gaan. Melle loopt op links zeer attent mee, maar Sytse gaat voor eigen succes. Dan moet je scoren en dat deed hij ook. In de verre hoek. 2-0.
Waar het in de eerste helft lang duurde voordat het overwicht werd omgezet in klinkende munt, was het in de tweede bijna gelijk raak. Bijna, want het eerste schot in de eerste minuut van Sytse belandde op de paal. De vierde minuut liet maar weer eens zien waarom de coaches altijd zeggen dat je een ingooi naar voren moet gooien. De Vecht gooide in, maar in de breedte van het veld. Pom wist de bal onder controle te brengen, legde hem fijn klaar voor zijn rechter en mikte in de rechter onderhoek. En gelijk vanaf de aftrap was het weer raak. De bal kwam bij Sytse die niet aarzelde en de keeper in de korte hoek verschalkte. Dat kon nog wel eens wat worden met dat positieve doelsaldo. Zeker als we bedenken dat Raf en Reno het slot op de deur vormden. En als er af en toe een voorwaartse beweging waarneembaar was bij De Vecht, dan werd er door iedereen goed meeverdedigd.
Zevende minuut. Weer een ingooi voor De Vecht en weer over de breedte van het veld. Dus weer een kans. Sytse geeft een mooi passje op Milan die de 5-0 op het bord brengt. Nog dertien minuten voor drie goals. Geen onmogelijke opgaaf, maar de pakjes van de Sint lokten. In elk geval kwamen we niet verder dan een kansje van Milan, wederom uit de draai. Lastig en daarom ook niet leidend tot een goal.
Het werd nog erger, want twee minuten voor tijd maakte De Vecht een eretreffer na wat onachtzaamheid aan onze kant. Floris stond op het verkeerde been, Reno was nog aan het appelleren voor een vrije trap na een vermeende overtreding, maar daar was geen sprake van. Het is gewoon 5-1. Jammer, was leuk geweest als het was gelukt om de nul te houden.
Het slotakkoord was voor ons. Ollie gaf de bal van rechts keurig voor op Milan die de bal hoog de lucht in schoot, maar wel met de juiste richting, want met een sierlijke boog verdween de bal in het net. 6-1. Einde wedstrijd.
Later die ochtend bleek dat PVCV had verloren en dat we met 16 punten uit 11 wedstrijden en met 38 goals voor en 40 tegen de zesde plek pakken. Hartstikke goed gedaan mannen.