Wim-Wimsituatie…

mb1
bfc
Nee, de N en M op mijn toetsenbord zitten niet verkeerd om, en Ja, ik heb de spellingcontrole gewoon aan staan. De titel klopt. Zaterdag 31 oktober,  na een zaterdag zonder voetbal van MB1 vandaag de voorlopig laatste van de op het eerste gezicht “eenvoudigere” tegenstanders. BFC MB2 komt vandaag op bezoek in Breukelen en staat nog zonder punten onderaan op de ranglijst.

Als ik de website afgelopen week bekijk zie ik als scheidsrechter Wim Kragten staan. Ongelooflijk denk ik, moet de man, wiens bed volgens mij zo’n beetje op de club staat ook nog fluiten. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat hij het gewoon leuk vind om te doen. Want dat is het natuurlijk gewoon, het fluiten van onze meiden. Ik ga het hem nog eens vragen. Maakt wel dat samen met onze grensrechter Wim er sprake is van in titel genoemde situatie.

Het is vandaag weer prachtig voetbalweer en alle meiden aanwezig en fit. Tijdens het invullen van het wedstrijdformulier komen een paar dames vast de sleutel van de kleedkamer halen. Als blijkt dat deze misschien nog bezet is, rijst de vraag waarom ze dan al om 10.45 uur aanwezig moeten zijn, “als we toch nog niet kunnen omkleden”. Daarna blijkt de vloer ook nog eens nat. Zo willen de dames er niet in. Gelukkig komt er één op het idee er even en trekker doorheen te halen. Probleem opgelost.

Als ik alles gehad denk te hebben komen de dames er achter dat zij op veld 1 zijn ingedeeld. Waarom spelen de jongens altijd op kunstgras en wij niet is nu de vraag. Word het zo´n middag denk ik bij mijzelf en om er vanaf te zijn beloof ik maar dat ik er op 11 november tijdens de ALV (waar ik u trouwens allemaal verwacht), eens een kritische vraag over zal stellen. Uiteindelijk starten de dames enthousiast aan de warming-up. Sophie heeft wat last van haar knie, maar deze verdwijnen als sneeuw voor de zon, wanneer ik aangeef dat ik het vandaag eens met haar op het middenveld wil proberen. Malaika schuift door naar de plek van Sophie centraal in de verdediging en Mabel neemt haar plek rechtsachter over. We beginnen eens met Lara op de bank en Carlijn en Ashley in de spits.  Lara  wil nooit laatste wissel, dan maar als eerste.

Vandaag een scheidsrechter van de “oude” stempel. Daar waar tegenwoordig niet alleen de voetbalschoenen maar ook de tenues van de scheidsrechters alle kleuren van de regenboog mogen hebben verschijnt onze secretaris in keurig, goed afkledend zwart tenue op het veld. Hij zou trouwens een foutloze partij fluiten.  Al snel is te zien dat de punten vandaag in Breukelen blijven. Vraag is alleen hoe hoog de eindstand wordt. De opdracht aan de dames vandaag lijkt simpel. De tegenstander van vandaag geeft ons de gelegenheid te gaan voetballen. Elkaar op te zoeken en lekker aan te spelen en op die manier proberen goals te maken. Niet, zoals wij vaak doen, alleen gebruik maken van de snelheid van de voorhoede. Ondanks dat de tegenstander rommelig voetbalt pakken de meiden dit aardig op en er wordt echt geprobeerd elkaar te vinden en al combinerend kansen te creëren.

Alle meiden werken hard, maar Mariselle en Amber zitten vandaag duidelijk goed in de wedstrijd en spelen op het middenveld een prima partij. Bij rust staat er 4-0 op het bord door 2x Carlijn, 1x Lara en jazeker Sophie, geen last meer van haar knie. Annet lost het “bananenprobleem” in de rust op, door deze eerst aan de dames te voeren en daarna met eierkoeken en marsen te komen. Dit werkt in ieder geval één keer. De eierkoeken zijn van nature wat droog maar worden met de ranja weggespoeld.

De eerste twintig minuten na rust krijgen we uit goede combinaties nog een heel aantal prachtige kansen, maar Lara, Mabel en Ashley zijn vandaag wat ongelukkig in de afronding. Ook BFC krijgt een paar kansen, maar Nikki houdt haar doel schoon. Om iedereen lekker te laten voetballen, en omdat de stand het toelaat in het laatste deel van de wedstrijd veel wisselingen. Denise is duidelijk wat ongemakkelijk in de, haar door Danielle toebedeelde rol als aanvoerder, maar doet het prima in het hart van de verdediging.

Het laatste kwartier is rommelig, maar de meiden hebben lol en dat is ook belangrijk. Uiteindelijk prikt Lara de laatste erin en blijven we met een wedstrijd meer gespeeld de ranglijst aanvoeren. Aankomende weken worden zwaar, met de wedstrijden tegen Abcoude, Hertha en ’t Gooi op het programma.In deze potjes zullen de meiden moeten bewijzen wat we waard zijn. Vraag mij af wie er 14 november tegen Hertha fluit, misschien Jonathan??

Tot zover tot volgende week,