F4, klaar voor de eerste plek

Vorige week werd het al aangekondigd. Na de eclatante overwinningen van de afgelopen weken tegen ploegen uit het “rechterrijtje”, staat deze zaterdag de topper tegen Desto F7 op het programma. Waarom is dit een topper? Allereerst omdat onze toppers van de F4 inmiddels de 2e plaats op de ranglijst hebben ingenomen. Ten tweede omdat Desto slechts 1 puntje minder heeft dan wij en ook nog eens maar 7 doelpunten tegen in de eerste 5 wedstrijden. Dit is dus de wedstrijd van de op 1 na minst gepasseerde verdediging (Desto) tegen de meest scorende aanval (de toppers van de F4). Op papier dus een knetter spannend potje…

In de praktijk was het een stuk minder spannend… Ons achttal (Hidde was aan het genieten van een welverdiende vakantie) van de F4 waren deze wedstrijd simpelweg te goed voor de tegenstander. Zoals ze de afgelopen weken steeds meer laten zien, gingen onze kanjers vanaf het eerste moment fel van start. De tegenstander werd opgejaagd en vastgezet op eigen helft. Je zag al in de eerste minuut dat een doelpunt voor Breukelen niet lang kon uitblijven en dat was dan ook zo. Jokertje Jack had zijn neus voor de goal weer opgezet en stond op de goeie plek voor het beslissende tikje. Binnen 2 minuten een 1-0 voorsprong, veel beter kun je niet starten.

Maar je zag ook in deze eerste fase dat je tegen een ploeg als Desto moet blijven opletten. Ook zij hadden jongens die een behoorlijk potje kunnen ballen, dus dat betekent dat je over het hele veld moet blijven opletten. En 1 moment van onachtzaamheid leidde dan ook gelijk tot de 1-1. Roy, die tot nu toe het keepen vakkundig heeft weten te ontwijken en voor het eerst in zijn breukelse carrière op doel stond, was kansloos op een strak schot laag in de hoek.

Onze mannen waren daardoor totaal niet uit het veld geslagen en gingen weer op zoek naar de voorsprong. Het duurde dan ook niet lang voordat deze kwam en dat brak de weerstand van Desto. Via doelpunten van Koen (2) en Max (en nog 1 tegendoelpunt van Desto) werd de ruststand van 4-2 bereikt. De mannen gingen aan de verdiende limonade en in de rust wisselden Roy en Julian Finn van positie.

De tweede helft gaf een vergelijkbaar beeld als de eerste helft. Het sterrencollectief van de F4 had de overhand en 85% van de wedstrijd werd gespeeld op de helft van de tegenstander. Nu worden de meeste Nederlandse trainers van de gemiddelde profclub tegenwoordig erg trots wanneer hun ploeg het meeste balbezit heeft want dat betekent dat ze controle hebben over de wedstrijd. Wat er dan vaak mis gaat bij de gemiddelde Nederlandse prof is dat het vele balbezit niet leidt tot kansen. En dat is bij de F4 duidelijk zeer goed verzorgd. Niet alleen is er het meeste balbezit en is daar de belangrijke controle, het wordt om omgezet in grote hoeveelheden kansen. Het ene schot na het andere werd afgevuurd op het vijandelijke doel. Continu zat er nog een been van een verdediger, een arm van de keeper of de rug van een medespeler tussen wanneer er op goal geschoten werd waardoor het even duurde voordat nummer 5 in de touwen viel. Maar toen het vijfde doelpunt viel, toen viel hij ook echt.

Al een aantal malen hadden onze jongens de “korte-corner-variant” uit de hoge hoed getoverd. Maar deze variant was werkelijk magistraal. De corner werd genomen aan de (vanuit onze helft gezien) linkerkant van het doel van Desto. Een kort tikje op Max (van ik meen Mauro) en Max krulde de bal van een meter of 12 in de verre kruising, werkelijk een weergaloos doelpunt waarin Max al zijn klasse liet zien. Goals van Lieuwe en Koen brachten de uiteindelijke eindstand op 7-2, een volledig verdiende overwinning en de 3 punten blijven in Breukelen waren ze horen. 7 Doelpunten in 1 wedstrijden tegen een ploeg die daarvoor 7 doelpunten in 5 wedstrijden tegen heeft gekregen, weer zo’n prestatie waar je als technische staf uitermate trots op kunt zijn, en dat zijn we dan ook.

Zoals de trainer van Desto na afloop aangaf: “jullie positiespel was echt al een flink stuk beter” en dat was het ook. Mauro stofzuigerend over het veld, Armin leurend en sleurend, de diepgang van Koen, het schot en de passeerbeweging van Max, de duelkracht en passing van Lieuwe, het verdedigende inzicht van Roy, Jacks neusje voor de goal en de onvermoede keeperskwaliteiten van Julian Finn, het was duidelijk dat er een volledig terechte overwinnaar onder de douche kon in kleedkamer 11.

Volgende week een weekje vrij, de 31e uit naar Maarssen. De koploper PVCV wist daar ter nauwernood te winnen, nog 2 weken wachten voordat we weten hoe onze mannen het er vanaf gebracht hebben. Bij winst zou het, gezien het programma zomaar kunnen zijn dat de eerste plek wordt ingenomen door ons sterrencollectief…

Hele fijne vakantie en tot over 2 weken.

De technische staf.