De derby der derby’s: 3-0

Als je 6 of 7 jaar oud bent en je moet op zaterdagochtend voetballen tegen een ander team van FC Breukelen, dan kun je je daar best druk om maken. De hele week waren de toppers van de F3 dan ook in meer of mindere mate bezig met de wedstrijd tegen de F4. Het was dan ook een wedstrijd waar veel van afhing. De F3 is aan het voetballen voor het kampioenschap, puntverlies zou in dat geval niet handig zijn. De F4 is juist in de winning mood aangezien zijn vorige week voor het eerst dit seizoen de 3 punten naar huis wisten te nemen en de rode lantaarn hadden overgedragen aan ‘s-Graveland.

Een maand of twee geleden hebben we op een vrije zaterdag nog een oefenwedstrijdje gespeeld. De eerste helft was toen absoluut en overtuigend voor de F3, de tweede helft daarentegen werd gewonnen door de F4. Kortom, welke kant het op zou gaan vandaag zouden we na 2 x 20 minuten weten. Op vrijdagavond kregen we als F3 nog een tegenvaller te verwerken. Jack werd helaas geveld door de 7e ziekte (of waterpokken, daar zijn de geleerden op het moment van schrijven van dit verslag nog niet over uit) wat betekende dat hij met rode bulten en een dikke koorts onder de wol moest blijven. Uw verslaggever sluit niet uit dat er van enige sabotage sprake is. Uit een stevig stukje onderzoeksjournalistiek is gebleken dat het toeval wil dat ook in de week voorafgaand aan de moeder aller derby’s een klasgenoot van Jack (Hidde S., achternamen van verdachten worden om privacyredenen niet gepubliceerd) door deze mysterieuze ziekte was geveld. Heel toevallig is deze klasgenoot ook speler van de F4 en was hij op zaterdag weer hersteld … Bewijzen zijn nog niet geleverd, maar er zijn genoeg speculaties om tot een nader onderzoek over te gaan. Is er sprake van opzettelijke besmetting tijdens een lesje spelling of rekenen?? Kijk niet vreemd op als Breukelen een bezoekje van de AIVD gaat krijgen. De belangen in het voetbal zijn groot tegenwoordig, dus niets mag uitgesloten worden.

Maar dan de wedstrijd. Beide teams begonnen scherp aan de wedstrijd. Lieuwe stond in de eerste helft bij de F3 in de goal en Hidde (u weet wel, Hidde S.) bij de F4. Het spel golfde in de beginfase op en neer en fanatiek werden beide teams door de coaches aangemoedigd om de aanval op te zoeken en de verdediging gesloten te houden. Dat ging de F3 net iets beter af dan de F4. Lieuwe moest 1 keer redding brengen op een hard schot van Koen die goed doorkwam aan de rechterkant, Hidde had het daarentegen een stuk drukker. Met name Max, Stan en Kyan namen het doel van Hidde onder vuur maar Hidde bleek schier (Evert-ten-Napelwoord) onverslaanbaar. Uit alle hoeken en standen ranselde hij de bal uit het doel en het leek erop dat de ruststand 0-0 zou zijn. Maar dat was buiten de waard gerekend en de waard heette deze keer Robin. Zoals bijna iedere wedstrijd wist Robin zich weer in een vrije positie voor de goal te manoeuvreren. Als een undercoveragent (om maar in de AIVD-termen te blijven) sluipt hij weg uit de rug van de tegenstander, waardoor hij volledig vrij komt te staan voor de goal. En niet geheel toevallig valt dan regelmatig de bal voor zijn voeten. Terwijl de scheidsrechter de fluit al naar zijn mond bracht om te willen fluiten voor de rust, kwam de bal bij Robin die koel de bal achter Hidde schoot: 1-0 voor de F3 bij rust.

De 2e helft gaf in grote lijnen hetzelfde beeld. Abe nam de plek van Lieuwe in de goal over bij de F3, bij de F4 ging Melle het doel in. Het spel golfde op en neer en aan beide zijden ontstonden kansen. Toch was het de F3 die weer wist te scoren. Van grote afstand haalde Max uit met zijn verwoestende rechter en hoog vloog de bal over de kansloze Melle in de touwen. De F3 wilde daarna meer en de F4 ging driftig op zoek naar de aansluitingstreffer. Melle ging rustig verder waar Hidde was gebleven en pakte nagenoeg alle ballen die van veraf of dichtbij op zijn goal werden afgevuurd. En kon hij er niet bij, dan had hij zijn doelpalen goed geïnstrueerd om de ballen eruit te houden. Die werden dan ook meer dan één keer geraakt door de toppers van de F3, toch iets minder trainen op latjetrap en meer

op tussen de palen schieten. Abe had het ondertussen wat drukker gekregen dan Lieuwe en hij had er zin in de op de doellijn. Als de F4 gevaarlijk in de buurt kwam dan dook Abe in alle hoeken om zijn doel schoon te houden. Meestal kon hij dit alleen af en als het nodig was dan werd hij goed ondersteund door zijn verdediging met Kyan in de hoofdrol. Een paar minuten voor tijd werd uiteindelijk de wedstrijd beslist. Na een schot op doel van Stan, die gekeerd leek te worden door Melle, prikte Robin ‘Inzaghi’ Paumen de bal onder de handen van Melle vandaan in de goal. De Hawkeye zal moeten uitwijzen van wie het doelpunt was, laten we het op een coproductie houden van Stan en Robin. De 3-0 was tegelijkertijd de eindstand. De afsluitende penaltyserie werd ruimschoots door de F4 gewonnen die qua schoten duidelijk het beste voor het laatst hadden bewaard.

Wat een genot om naar deze wedstrijd te kijken. Het was spannend, het was sportief, het was vol inzet en het was duidelijk dat beide ploegen wilde winnen. De progressie die onze vrienden van de F4 hebben gemaakt, gaat ons als F3 zeker helpen in de titelstrijd. Want waar we alle vertrouwen hebben in de goede afloop van deze competitie en in de winst de aankomende weken van onze wedstrijden, zo is het duidelijk geworden dat ook de F4 nog wedstrijden gaat winnen en ons daarmee gaat helpen de titel veilig te stellen. Het was een mooie pot mannen, we zijn trots op jullie!

De technische staf