D4 wint overtuigend met 5-1
Kort daarop kwam Patrick terug met de mededeling dat de scheidsrechter net nog achter de bar stond, maar er aan kwam. En het was waar, de arbiter van dienst volgde in het kielzog van Patrick, geheel ontspannen met de scheidsrechtsfluit in de hand. Maar zonder vlaggen, zag Patrick, en hij snelde weer naar het clubgebouw om die te halen. Vijf over tien was alles en iedereen dan ter plekke en kon de wedstrijd beginnen. “Hee scheids! Twee keer dertig minuten hè!”, riep Patrick nog maar voor de zekerheid en toen klonk het fluitje.
De eerste vijf minuten ging het spel in hoog tempo heen en weer, zonder dat er een schot op het doel gelost kon worden. Het spel oogde compact, veel spelers bij elkaar op een kleine ruimte. Misschien dat het toch kwam door de kou dat alle spelers zo dicht op elkaar gingen spelen. Het kluitjesvoetbal was wat onoverzichtelijk. Maar in de 8e minuut van de wedstrijd rukte FC Breukelen langs de rechterkant op, tot in de buurt van de achterlijn. Fedde schoot met een prachtig bekeken schot de bal over de keeper in de verre hoek. 1-0 voor de D4, een mooie opsteker.
Het tempo bleef hoog en beide teams kwamen ook geregeld in de buurt van elkaars doel. In de 12e minuut verrichte keeper Jeroen een prachtige redding en na de hoekschop die daarop volgde deed hij dat nogmaals. Niet alleen het tempo bleef hoog, ook het flipperkastvoetbal hield aan. Boem! Naar voren. Boem! Weer terug. Boem! Naar voren. Enzovoorts. In de 17e minuut scoorde Max vrij onverwacht met een uitgekiend schot. De keeper verkeek zich er totaal op. En zo werd de voorsprong iets rianter voor FC Breukelen dat druk blééf zetten op het team van FC Victoria. Hoekschoppen werden spaarzaam toegekend door de scheidsrechter, wat wel jammer was. In de 22e minuut werd Nick aangespeeld met een hele fijne pass en hij plaatste een geweldig schot op doel. De bal kon nog maar nét weggetikt worden en schoof op millimeters langs de buitenkant van de paal. In de 24e minuut moest er een speler van Victoria van het veld worden gedragen na een onfortuinlijke botsing. Het spel was vandaag niet hard (in tegenstelling tot vorige week) en zo hoort het natuurlijk ook. In de 29e minuut creëerde Nick na een goede actie nog een kans, maar het leidde helaas niet tot een doelpunt. En ook niet tot een hoekschop.
Na de rust was het FC Breukelen waar de meeste dreiging vanuit ging. In de 34e minuut een schot van Nick op doel en in de 37e minuut scoorde Valentijn met een strak schot dat de keeper van Victoria niet onder controle kreeg: 3-0. Er werd beter gecombineerd en beter gekeken in die fase van de wedstrijd. Spelers behielden het overzicht. Halverwege de tweede helft werd het spel slordiger. Vanaf de kant werden allerlei adviezen geroepen. “Doorschuiven!” “Beter inlopen!” “Mee bewegen!” Maar er werd geconstateerd dat de spelers niets van deze adviezen begrepen. In de 52e minuut wist Victoria ook de achterhoede van FC Breukelen uit te spelen en werd keeper Jeroen met een boogballetje gepasseerd. 3-1.
In de 55e minuut moest Mohammed nog na een sliding gewisseld worden. Er volgde nog een paar flitsende aanvallen van FC Breukelen in de slotfase van de wedstrijd en in de laatste minuut scoorde Aron met een hard schot de 4-1. Tenminste, ik dacht dat het de 4-1 was. Op de website stond later dat de D4 met 5-1 gewonnen had. Ergens heb ik dus blijkbaar (weer) een doelpunt gemist. Excuses aan die spelers die de hoofdrol hadden bij die treffer en die ik niet vermeld heb in dit verslag. De D4 had het overwicht en wist dit ook in doelpunten om te zetten. Er was hard gewerkt door iedereen en de uitslag was fraai. Het grensrechterwerk was aan Breukelense kant (door de vaders van Daan en Mexim) wederom van de hoogste klasse. Ze waren: unbiased, unabated en ubiquitous.