F3 verliest door scorebordjournalistiek
Je zou verwachten als je met 8-1 verliest dat het een kansloze wedstrijd was. Al gauw neemt een gemakzuchtige lezer dan aan dat het een eenzijdige wedstrijd was waarin maar één ploeg aan het voetballen was. En dat is nou een typisch gevalletje van scorebordjournalistiek. Dit was zo’n 8-1 nederlaag waar je als team en als coach eigenlijk heel tevreden over kunt zijn. Op voorhand speel je als nummer 11 tegen de nummer 2, VV Maarssen F7 en mag je verwachten dat we kansloos ten onder zouden gaan. En als je naar de uitslag kijkt, is dat ook zo. Maar als je de handicapverrekening, die bij golf ook heel gebruikelijk is, uit de kast haalt, kun je niet anders tot de conclusie komen dat we eigenlijk gewonnen hebben.
Aangekomen bij Maarssen bleek al gauw waarom onze tegenstander een mooie tweede plek op de ranglijst inneemt. Lokaal staat de F7 van Maarssen bekend als de juniorreuzen. Jongens die bij hun geboorte al een grotere schoenmaat hadden dan de meeste van onze jongens vandaag op het voetbalveld. Ze waren allemaal acht jaar oud, waar wij toch dominant een club bijna-zevenjarigen aangevuld met een aantal zevenjarigen opstellen. Dat verschil was fysiek heel duidelijk merkbaar. Ze waren groter, sneller, sterker en konden veel harder trappen dan dat onze toppers dat konden.
Maar kijken we naar techniek, spelinzicht, tactiek en potentiële duelkracht, dan hebben we op alle fronten van ze gewonnen. Trek het voordeel van groter, sneller, sterker en harder trappen (tellen allemaal als 1) van de score van Maarssen af en tel onze betere techniek, spelinzicht, tactiek en potentiële duelkracht bij onze score op (tellen ook allemaal als 1) en de enige juist conclusie is dat wij de wedstrijd feitelijk hebben gewonnen. De officials van de KNVB zagen dit overigens toch anders en zij hebben toch de 8-1 als de uitslag van de wedstrijd genoteerd.
Maar dan toch nog even de wedstrijd. De openingsfase was werkelijk fantastisch. De eerste tien minuten wisten onze jongens continu de druk van Maarssen te weerstaan. Jack in de goal stond weergaloos te keepen en ranselde alle ballen hoog en laag uit het doel. Maarssen, aangevoerd door Olaf ‘De Tank’, bleef onze verdediging bestoken met rushes en lange ballen, maar keer op keer stonden we paraat om het gevaar af te weren.
Toch kwam Maarssen op voorsprong. Het was Olaf, een speler die echt zo groot was dat onze mannen daadwerkelijk angst voor hem hadden, die de bal snoeihard in de touwen joeg en de schier onpasseerbare Jack toch verschalkte. Maar onze mannen bleven met opgeheven hoofd voetballen en combineerden dat het een lieve lust was. Twee jaar en gemiddeld 25 centimeter verschil was echter te veel van het goede. De ruststand was 4-0, maar de limonade was vol trots verdiend. Ondanks de kou die bij een aantal jongens toch in de benen was geslagen, hadden ze tot het rustsignaal gestreden om een doelpunt te maken.
In de tweede helft had Stan de plek onder de lat van Jack ingenomen. Als snel na de rust liep Maarssen verder uit, maar dat was volstrekt niet terzake doende. Onze mannen kregen meer en meer grip op de tegenstander en het was prachtig om te zien hoe onze kleine kanjers steeds dichter bij het doel wisten te komen. Vandaag waren onze mannen met twee opdrachten het veld in gegaan. De eerste was om vooral heel veel plezier en lol te hebben in het veld. Opdracht 2 was om vandaag minimaal één doelpunt te scoren.
Opdracht 1 werd vanaf het eerste fluitsignaal met verve ingevuld en het was duidelijk dat ook opdracht nummer 2 gerealiseerd zou worden. Lieuwe, Max, Robin en Abe hadden allen al een scoringskans gehad en helaas net gemist toen de bal voor de voeten van Max viel. Van een ongelofelijke afstand, Ronald Koeman (voor de wat oudere lezer herkenbaar) zou jaloers geweest zijn, haalde Max fenomenaal uit om de bal in de bovenhoek te knallen. Doelpunt voor FC Breukelen en het dak ging eraf. Resultaatgerichtheid in optima forma, allebei de doelstellingen volbracht.
Mannen, als we de aankomende weken de wedstrijden zo ingaan zoals vandaag, dan zijn we als technische staf sowieso ongelofelijk trots op jullie. Wat de uitslag dan ook wordt. En eigenlijk kan het dan niet anders dan dat er de nodige punten gepakt gaan worden.
De technische staf