Fijne pot op koude winterochtend
Wat was het koud. Wekenlang konden we bijna in een T-shirt langs de kant staan, maar zaterdag was dat echt anders. Om kwart voor negen, in het oranje, klaar staan om tegen de kerels van de F5 te voetballen. Nog geen zonnetje, een matige oostenwind en dan kun je alleen maar warm blijven als je veel rent. En dat deden we wel. Maar in de eerste helft vooral met het hoofd naar beneden. Kijkend naar de bal en niet naar de medespelers die vrijliepen.
We kregen veel ruimte om te voetballen, veel meer dan we in de vijfde klasse gewend zijn. Misschien wel te veel ruimte, want we wisten niet zo goed wat we er mee aan moesten. De eerste grote kans was dan ook voor de F5. Jorrit trok langs de rechterflank naar voren, passeerde een paar man, trok er nog twee weg uit de zone en gaf een messcherpe voorzet op Armin. Die was echter net te laat om de bal op goal te schieten.
Het spel golfde verder op en neer, we kwamen wat meer in de buurt van de goal en konden ongeveer allemaal een keer een corner nemen in de eerste helft. Dat is weer eens wat anders dan ruziën wie de aftrap mag nemen na een tegendoelpunt. Een doelpunt viel nog niet, want er werd nog wat weinig tegen de bal aan getrapt. Een paar minuten voor de rust brak Koen de ban. Een aanval over links, zijn mannetje voorbij en Mohammed op doel verschalken in de korte hoek. De rust in met een voorsprong. Ik heb de verslagen er nog even op nageslagen, maar dat lukte ons nog niet eerder dit seizoen.
De limonade was koud, evenals de handen van keeper Sytse die in de eerste helft niet heel veel te doen had gehad. De limonade sloeg zelfs op de maag van Hidde die in de loop van de wedstrijd uitviel. Jonathan ging keepen en verder gingen we op gelijke voet voort. Toch was er wat anders. Misschien omdat we richting het publiek speelden, maar er werd meer gekeken, meer overgespeeld en hard gewerkt. We kregen weer wat corners en in de twaalfde minuut kreeg de F4 een vrije trap na iets te fel verdedigen door Ollie. Sacha zette zich achter de bal en schoot van een meter of tien hard en hoog in het doel.
Daarmee brak er wat in de koppies van de F5. Terwijl bij ons de hoofdjes nog even op scherp gingen. We roken dat er nog kansen konden komen. Milan gooide er nog wat rushes uit, we waren attent bij de uittrappen van keeper Ruben en zo werd het 3-0. Floris ving de bal op, nam een paar stappen en aarzelde niet. Zoals ik altijd op de training zeg: BOEM. In de korte hoek met die bal.
De F5 kwam ook nog een paar keer in de buurt van het doel, maar Jonathan stond zijn mannetje en redde een keer knap met de knie. En vergeet niet dat Raf ook altijd weer een voet tegen de bal krijgt en een steeds beter spelinzicht krijgt waar hij in de verdediging moet staan om de angel uit de aanval te halen. Veel meer dan een paar corners hoefden we dan ook niet weg te geven.
De goals vielen nog aan de andere kant. Waar het eerst nog zo was dat ongeveer het hele team een poging deed om de bal in de goal te schieten, maar dat eindigde bij een slap rollertje dat Ruben makkelijk kon pakken, schoot Sytse bij een klein gaatje hard op doel en maakte daarmee zijn aanvoerdersrol waar. Er was nog even hoop op een tegengoal, maar de laatste aanval van de F5 werd door Melle geneutraliseerd. Stel in de omschakeling en zo kwam de bal bij Milan. Die was eerder nog niet gelukkig in de afronding, maar had duidelijk het beste voor het laatst bewaard. Een prachtig boogballetje over de keeper heen en zo viel in het eindsignaal de vijfde goal.
Bij de penalties liet Koen nog even zien dat hij keepen niet alleen leuk vindt, maar het ook echt kan. Een fraaie duikredding. Een hoge bal die hij over de lat tikte. We telden vier knappe reddingen. Twee keer moest hij wel vissen. Aan onze kant wisten we de linkerhoek van het doel te vinden. Sytse, Sacha en Milan prikten de bal daarin. Jonathan koos de andere hoek en Koen mikte op de kruising. Mannen van de F5, dank jullie wel voor de leuke pot. Wat ons betreft doen we dan aan het eind van het seizoen nog een keer.