Het was in ieder geval mooi weer ...

Wat een prachtige ochtend was deze zaterdag de 8e november. Zelfs op de vroege ochtend scheen er al een heerlijk zonnetje en was de temperatuur meer dan aangenaam, zo ook langs de lijn bij de wedstrijd tegen SVM F2 in Maartensdijk. Het veld was precies zo gelegen dat je als coach en publiek op de zijlijn in een heerlijke ochtendzon de wedstrijd kon bekijken. En dat hebben we dan ook met z’n allen gedaan.

Doordat Kyan plotseling in de nacht van vrijdag op zaterdag ziek was geworden, waren helaas Gunnar en Phuong afwezig, waardoor we als publiek incompleet waren. Tel daarbij op dat leider Jean Paul helaas dit weekend verstek moest laten gaan, Martin Turksma moest werken en nog een aantal ouders wegens verplichtingen van hun andere kinderen niet aanwezig kon zijn en je weet van tevoren dat je als publiek een lastige wedstrijd tegemoet gaat.

We openden sterk. Frank (vader van Huub) was na aankomst linea recta naar de kantine gegaan om een blad met koffie te halen. Hij werd als een ware held ontvangen bij terugkomst op het veld en voorzag daarmee alle ouders op deze vroege ochtend van de broodnodige energie om onze toppers aan te moedigen. Je zag wel dat in de loop van de eerste helft het niveau van aanmoedigingen wat inzakte, je merkt dan toch dat je een te lage bezetting hebt in het publiek. Maar Frank probeerde dit te counteren door sterk nog een tweede blad met koffie te halen, maar het mocht helaas niet baten.

Net als bij onze jongens in het veld, zakte het spelpeil buiten de lijnen naar een moeizaam niveau. Er zat weinig overleg in de aanmoedigingen vanuit het publiek, de coach kon onze manschappen moeilijk bereiken en zelfs de zon was achter de aanwezige tribune gedraaid, waardoor een deel van het veld in de schaduw kwam te liggen. Nee, dit was als publiek niet onze ochtend. En helaas konden onze jongens in het veld het publiek niet over het dode punt heenbrengen.

Met Lieuwe in de goal de eerste helft begonnen we de eerste paar minuten nog heel redelijk en het spel speelde zich de eerste paar minuten vooral op het middenveld af. Een paar ongelukkige momenten achterin later stonden we zomaar met 2-0 achter en dat deed deze ochtend iets met onze jongens. De concentratie viel helemaal weg, in ieder geval voor wat betreft het voetbal. De rust werd uiteindelijk met een 4-0 achterstand bereikt en onze mannen hadden helaas niets meer in te brengen op het veld.

In de rust ging Julian Finn keepen en Lieuwe nam zijn vertrouwde plek op het middenveld in. Veel veranderde er echter niet. Onze jongens bleven zeer moeizaam voetballen vandaag. Er zat weinig overleg in het spel en de overtuiging ontbrak - op een enkeling na - om er nog wat van te maken. In de rust hadden we onze mannen dan ook één opdracht meegegeven. We maken ons niet druk om de einduitslag, de doelstelling van deze dag was om één doelpunt te maken in de tweede helft. En deze doelstelling werd gelukkig gehaald. Net voor het laatste fluitsignaal kreeg Max de bal uit een kluts voor de voeten en vanaf een meter of zes schoot hij de bal volstrekt onhoudbaar voor de keeper in de bovenhoek. Hiermee konden we deze wedstrijd, die we verder maar snel moeten vergeten, alsnog met een beetje positief gevoel afsluiten.

Waar we de afgelopen weken aansluiting wisten te vinden, zowel voetballend als fysiek, met onze tegenstanders die over het algemeen toch net al wat meer ervaring hebben en gemiddeld een jaar ouder zijn, zo waren we dat deze week even kwijt. Dat kan een keer gebeuren en daar kun je alleen maar van leren. Aankomende zaterdag moeten we voor de beker tegen Maarssen F8, een tegenstander waar we op papier van moeten kunnen winnen. Dus zaterdag mogen we het weer laten zien, mannen!

De technische staf