D5M houdt knap stand tegen D3

Is er nu nog winterstop of niet? Het lijkt of het wedstrijdprogramma van de KNVB net zo van slag is als de natuur. Meer dan tien graden boven het vriespunt, terwijl het er ruim onder zou moeten zijn. De MC1 speelde vorige week de laatste wedstrijd in de poule 2013 (knappe 2-1 winst). Dit weekend geen wedstrijd voor beide meidenteams, volgende week weer wel, de week erop weer niet. Voorjaarsbodes steken inmiddels voorzichtig de koppen boven de grond uit en hier en daar zie je al knoppen in bomen en struiken. We zijn in de war met zijn allen.

Inmiddels zijn de trainingen al wel weer twee weken begonnen en is het belangrijk weer wedstrijdritme op te doen voor de nieuwe competitiefase. Prima idee van Martien om een vriendschappelijke wedstrijd tegen FC Breukelen D3 in te lassen, vast wennen aan dat wat onvermijdelijk gaat komen … een groot veld. Ik lees op de site een verslag van de D3 en kom de naam Rick Fietjé tegen, ik ken hem een beetje en weet dat hij bloedfanatiek is. We zijn dus gewaarschuwd.

Om het tiental van de D5M compleet te maken voor het treffen met de stoere jongens worden vier meiden van de MC1 uitgenodigd. Daniëlle en Malaika voor de achterhoede, Ashley op het middenveld en Lara voor nog meer snelheid in de voorhoede. Vandaag ook een ’nieuw’ gezicht: Dewy, nog twijfelend of zij de overstap naar de MD5 wil maken. We willen haar er graag bij hebben, inzetbaar op meerdere plaatsen en lekker fanatiek.

Daar waar de jongens al lang bezig zijn op het veld met een indrukwekkende warming-up, komen onze meiden een minuut of tien voor aanvang het veld op. Willen ze vooraf niet te veel prijsgeven of hebben zij gewoon geen zin in warmlopen? Ik vermoed het laatste. Er zijn er die, na een half veld over de breedte, al kletsend te hebben over gehuppeld al vinden aan rekken en strekken toe te zijn. Gelukkig zijn hun spieren nog jong en kan het niet zoveel kwaad. Ik hoef het in ieder geval niet te proberen.

De eerste tien minuten zijn duidelijk voor de jongens, misschien omdat de meiden nog niet warm zijn? Onze verdediging heeft het moeilijk, maar houdt onder leiding van Helen prima stand. Daarna komt het spel wat meer in evenwicht en met een paar mooie combinaties weten wij het de verdediging, onder leiding van Rick, behoorlijk moeilijk te maken. Iets meer nauwkeurigheid in de afronding en we hadden zomaar voor kunnen staan. Ook de jongens zijn slordig in de afronding, zodat we met een brilstand gaan rusten.

Na het gebruikelijke fruit zijn de meiden er weer klaar voor. Het lijkt er op dat de fysieke kracht van de jongens in de tweede helft de doorslag gaat geven. Onze meiden krijgen het steeds zwaarder en de 1-0 lijkt onvermijdelijk. Echter onze tweede keeper lijkt steeds op de juiste plek te staan of liggen. De jongens worden er moedeloos van en dat geeft onze meiden mentale kracht. Met een paar prachtig uitgespeelde counters hebben we eigenlijk recht op de voorsprong. Tessa speelt de gehele verdediging uit, maar vindt op de doellijn nog de grote teen van de aanvoerder op haar pad.

Uiteindelijk weten de jongens uit een mooie vrije bal te scoren en lijken daarmee deze aantrekkelijke wedstrijd te gaan winnen. Er wordt gedacht aan buitenspel, volgens de uitstekende grensrechter niet. Wel volgens mijn dochter die mij nog een aantal keren heeft uitgelegd over het hoe en waarom. Inmiddels praat ze wel weer tegen mij. Ondanks het verrassende wisselbeleid van Martien in de laatste vijf minuten, drie eruit vijf erin (je had Tymon zijn gezicht moeten zien), blijft het tot grote opluchting van de jongens 1-0. Leuke wedstrijd, meiden prima gevoetbald, D3 bedankt, voor herhaling vatbaar. Tot zover, tot volgende week.

Namens de T.S. DM5,

Albert den Ouden