Rick van der Velde schiet Breukelen 2 naar bijna zekere periodetitel
Dit weekend stond er een belangrijke wedstrijd op het programma. Wanneer Breukelen deze en de daarop volgende wedstrijd zou winnen zou de periodetitel namelijk een feit zijn. Eerst moest dus de uitwedstrijd tegen Huizen winnend worden afgesloten.
Op papier een redelijk simpele klus, in de praktijk een hels karwei. Trainer Roy liet in de voorbeschouwing duidelijk naar voren komen dat Huizen enkel nipte nederlagen heeft geleden en dus niet onderschat diende te worden. Door uiteenlopende redenen had Breukelen deze zaterdag slechts de beschikking over dertien spelers, dus iedereen wist dat ze flink aan de bak zouden moeten.
De wedstrijd werd deze keer in de welbekende kerstboomformatie gespeeld door het ontbreken van een tweede spits. Dit maakte dat Peter het alleen uit moest zoeken in de spits, in de rug gesteund door aanvallende middenvelders Mario en Ricardo. Hierachter bevond zich een blok van drie controlerende middenvelders en vier verdedigers.
Breukelen begon goed aan de wedstrijd en liet gelijk zien over een kwalitatief betere ploeg te beschikken. Al vrij snel kwam Mario door en werd hij in het strafschopgebied vastgehouden. De over het algemeen goed leidende scheidsrechter gaf een strafschop en zo kon aanvoerder Mark een sprong maken in het klassement om de gouden schoen. Zelden is een penalty met zo veel overtuiging binnen geschoten als in dit geval. Toch had Mark een rebound nodig om de penalty tot doelpunt te promoveren,0-1. Hierna bleef Breukelen redelijk spelen en werd er op een moeilijk bespeelbaar veld toch aardig gecombineerd. Ricardo wist vaak mensen in de ruimte te bedienen, waardoor Breukelen via lopende mensen gevaarlijk konden worden. Vooral Mario wist hier goed gebruik van te maken, al resulteerde dit niet in een doelpunt. Achterin werd niet veel weggegeven mede door de opnieuw ijzersterk spelende Anthony.
De tweede helft zou totaal anders verlopen dan de eerste helft en dit zorgde voor de nodige spanning. Mark moest er geblesseerd af en werd vervangen door Rick en vrij snel na de rust zou ook Corné het veld betreden. Breukelen kwam slap uit de kleedkamer en begon langzaam de grip op de wedstrijd te verliezen. Er waren genoeg kansen geweest om de wedstrijd al voor de rust te beslissen, maar door het verzuimen van deze mogelijkheden rook Huizen bloed. Een zeer chaotische fase volgde. Huizen toonde zich een hecht team en kwam er meerdere keren gevaarlijk uit. De ruimtes werden erg groot en er vielen een hoop gaten waar Huizen dankbaar gebruik van maakte. Na een chaotische aanval en half ingrijpen van de kant van Breukelen kon Huizen de gelijkmaker binnenschieten, 1-1. Breukelen bleef kansen missen en het leek dan ook op een gelijkspel af te stevenen. Na een heuse scrimmage voor het doel van Huizen belande de bal voor de voeten van Rick die verwoestend en vol overtuiging uithaalde, 1-2. Bijna gelijk hierna was de wedstrijd afgelopen en zo liep Huizen opnieuw tegen een nipte nederlaag aan. De vreugde bij Breukelen was groot omdat dit de ploeg weer dichter bij de periodetitel bracht.
Tijdens de terugreis verspreidde het nieuws zich dat zowel CJVV als Spakenburg hadden verloren waardoor Breukelen enkel nog de periodetitel mis kan lopen als IJsselmeervogels de twee wedstrijden wint die het nog in moet halen en dan ook nog Breukelen in een rechtstreeks duel met grote cijfers verslaat. Voorlopig gaat Breukelen dus nog door het leven als de officieuze Herbstmeister, iets wat volgende week misschien in officieel kan worden veranderd. Momenteel heeft Breukelen een doelsaldo van veertien, tegenover een doelsaldo van één voor IJsselmeervogels. Bij de onderlinge ontmoeting aankomend weekend staat dus een hoop op het spel, al lijkt Breukelen zelfs aan een kleine nederlaag genoeg te hebben. Winst is echter het enige doel, want Breukelen wil natuurlijk proberen de voorsprong tot het eind van de competitie vast te houden.
J.F.