D2 stelt koploper danig op de proef

In vorige observaties hebben we verslag gedaan van de gesignaleerde groeiprocessen en de zenuwslopende krachtmetingen die hieruit voortvloeien. Niet minder waren de soms krachtige redeneringen, bedoeld om de heren voor te bereiden op de voorspelde koploper uit deze groep.

Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zo ver. Uit het nipt verloren bekerduel tegen CSW D2, was nog ruim voldoende moed te putten om geen al te ingewikkelde voorbereiding te houden. Het wedstrijdsecretariaat had dit alles feilloos in de gaten en ons daarom op het hoofdveld ingedeeld, wat weer wat extra aandacht opleverde bovenop de al talrijk aanwezige supporters.

Aanvankelijk hadden we CSW goed klem en was duidelijk dat de slag op het middenveld gestreden zou gaan worden. Na precies een kwartier werd door CSW een overtalsituatie slim uitgebuit en stonden we 0-1 achter. Er volgden gelukkig weinig situaties waarmee CSW het gat groter kon maken en dit voedde vlak voor rust ook de jacht naar de aansluiting. Eindelijk zag Zwier het vele stoorwerk beloond en zette zichzelf vrij voor de goal en nauwelijks een minuut later werd een corner van rechts door Mathijs eigenlijk door alles en iedereen verkeerd beoordeeld en rolde zomaar in het doel (wat overigens nog steeds heel knap is vanuit een hoekschop!). Een 2-1 voorsprong bij rust, licht geflatteerd, dat wel, maar zeker niet vervelend.

Als we bij deze stand al snode plannen hadden, waren die van CSW er na rust zeker niet minder om. Hernieuwde druk deed zich direct voelen en CSW wilde de uitkomst van deze wedstrijd duidelijk in eigen hand zien te houden. In minuutje 37 hadden ze de gelijkmaker al te pakken en 8 minuten voor tijd, na slordig balverlies (door het ontbreken van onderlinge coaching!), ook nog eens de 2-3 achterstand voor onze D2. Toch bleven de jongens geloven in een andere uitkomst en die kwam er alsnog twee minuten voor tijd. Eindelijk kon Koen zich over links aan zijn tegenstander ontworstelen en richting vijandelijk doel opstomen. Ondanks de man in zijn rug aarzelde hij geen moment en lepelde de bal subliem over de ver uitgelopen keeper heen. De uiteindelijke 3-3 was echter niet in het minst te danken aan Jeroen, die hoogstpersoonlijk en vlak voor tijd de bijna zekere 2-4 (of wel 2-5) om zeep hielp.

Ps. ook perfect om te zien dat Stephen er weer was om zijn team aan te moedigen. Hij tobt momenteel met de groei gerelateerde aandoening hielpijn. We hopen met z’n allen dat hij er weer snel bij kan zijn.