D4 klaar voor het echte werk?

Na de slordige winst van vorige week, stond de afgelopen week geheel in het teken van het herwinnen van de motivatie en scherpte op de trainingen en de hopelijke uitwerking daarvan op het hoog ingeschatte duel tegen Elinkwijk D4. Niet dat hun rangschikking al zo imponeerde (de laatst behaalde uitslagen overigens wèl), maar je weet dat het een vereniging is die niet stil zit als het om prestatie en progressie gaat en natuurlijk hebben de confrontaties met de FC Breukelen altijd net dat ietsje extra lading. Voorzichtigheid geboden dus.

Na nogmaals het belang van een opstelling en het positiespel te hebben benadrukt, betraden onze jongens vol trots en onder ruime publieke belangstelling, het hoofdveld van de FC; als ze hier dan maar niet van blokkeerden. Na de aftrap bleek al snel dat alle voorbereiding de gehoopte uitwerking niet gemist had. De D4 leek van alles niet bijster onder de indruk en probeerde direct het initiatief naar zich toe te trekken. De spitsen rukten steeds verder op naar het Elinkwijkse doel en Mels liet direct blijken dat hij zijn verdedigende zaken weer prima onder controle had. Na wat bijna kansen, waren het gewoon onze jongens die in de 7e minuut en onder aanvoering van topschutter Martijn de score openden. Ook de as over links liep in deze fase meer dan behoorlijk maar het moest nog heel erg veel komen van individuele kwaliteiten dan dat er uitgespeelde kansen ontstonden.

Dat je dit met een gerust hart aan Martijn kunt overlaten, bleek andermaal in de 15e minuut, toen hij weer knap werd gelanceerd en alweer de 2-0 wist te scoren. Het zou toch niet gekker worden? Nauwelijks 3 minuten later zag ook Niels zijn harde werken weer beloond met een prima treffer voor de 3-0 en leken onze jongens echt helemaal los om de genadeklap uit te delen. Zo waren er meerdere 99% kansen, waaronder een bal op de lat, maar ook een kans voor open goal waar verzuimd werd de bal goed te raken en werd het toch angstvallig stiller rondom de productie. Lag hier dan de kans voor Elinkwijk om de wedstrijd te laten kantelen? Vlak voor rust wist de Elinkwijk verdediging en hun prima keeper weer een belangrijke aanval af te slaan, waarna de bal terug viel naar Maxim op de rand van de 16. Inmiddels berucht om zijn striemende afstandschoten, bedacht hij zich geen moment en lanceerde een onhoudbare pegel die het net onberispelijk liet kraken.

Maar liefst 4-0 bij rust, wie had dat van tevoren kunnen verzinnen. Vol lof over het verloop van de eerste helft, waren de leiders toch niet gerust of de huidige voorsprong wel voldoende zou zijn om de eindstreep mee te halen. In alle wedstrijden met een ruime voorsprong, bleken ook alle kwetsbaarheden met name in de 2e helft. Er werd dus nogmaals gehamerd op de gemaakte afspraken maar het was direct duidelijk dat ook Elinkwijk zijn huiswerk overnieuw had gedaan. Ditmaal kozen zij direct het initiatief en het antwoord bleef even uit. Zo mochten ze in minuut 39, 54 en 57 zelfs terugkomen tot 4-3 maar daarbij moet wel gezegd worden dat onze aanvallers gruwelijk veel pech hadden. Vrij voor de keeper en toch naast door Martijn, een bal op de kruising van Janneman, een stiftje vrij voor de keeper van Niels maar toch wéér naast, maar ook lakser terugverdedigen, het zat allemaal even niet mee en dit vertekende enerzijds de tussenstand maar dat betekende ook dat Elinkwijk de kans rook om ons alsnog in grote problemen te brengen. Na een assist van Martijn, bracht de hele wedstrijd sleurende Kasper de welverdiende bevrijding. 5-3!