JO13-3 vergeet zichzelf te belonen

Nadat er vorige week een dag gevoeld kon worden hoe het is om koploper te zijn kon men zich, bij winst, vandaag definitief als koploper kronen. Met de bespreking werd aangehaald dat met keihard werken en doorzetten zeker een goed resultaat gehaald kon worden. Hoe anders zou het lopen, waren het zenuwen, een iets aangepaste warming-up, een te laat tijdstip, of een black out, feit is dat men te laat bij de les was.

Om elf uur mochten de “All Whites” aftrappen voor het begin van de wedstrijd de bal werd direct rond gespeeld en direct stond men voor de goal. De gunfactor was hoog en zo kwam men niet tot een schot. De tegenaanval was snel en simpel. Hoewel de bal op de rand van d 16 veroverd en teruggespeeld werd schoot keeper Lars de bal ongelukkig en hard tegen de tegenstander aan en deze verdween in de goal. Wakker worden was de enige aanwijzing die gegeven hoefde te worden. Sloom en ongeconcentreerd gingen de mannen verder en in de verste verte werd het niveau van de afgelopen weken niet gehaald. De 2-0 en 3-0 volgden snel en even zovele malen werd getracht onze jongens wakker te schudden. Het lukte echter niet en hoewel aanvoerder Tobias de achterstand verkleinde met zijn goal was men nog steeds niet bij de les. Hoewel men de zaken beter onder controle had mochten de handen dichtgeknepen worden dat UVV niet verder uitliep. Vlak voor rust liep UVV uit door nog 2 goals naar een schier onoverbrugbare achterstand te weten 5-1.

De rust werd in een hoekje gehouden zodat er even rustig wat zaken doorgenomen konden worden. Iedereen was het er over eens, niet goed genoeg, en de inzet hield niet over. Veertien spelers die allemaal last van slappe benen hadden en niet lieten zien waar zij toe in staat zijn. Keeper Lars viel uit met een enkelblessure en Bart nam plaats onder de lat.

De tweede helft werd aangevangen met het zonnetje in de rug, maar nog steeds was het slap. UVV dacht dat zij er al waren en gingen mee in het slappe spel. Het duurde tot 7 minuten na rust toen Joël de diepte in werd gestuurd. Goed de hoek gekozen werd de achterstand verkleind naar 5-2. Langzaam begon het te lopen en de koppies gingen omhoog. Er werd beter rond gespeeld de diepte werd gevonden en er werd gewerkt. Met ongeveer de enige echte aanval werd de stand naar 6-2 gebracht maar de “All Whites” bleven werken. Zo was het even later Koen die koppend de corner af ronde en de stand terug bracht naar 6-3. Na diverse aanvallen een schot op de paal van Sufyan en diverse Lucky saves van de keeper werd Jip neergehaald aan de zijkant van het strafschopgebied. Samuel nam plaats achter de bal maar zijn inzet draaide net te laat naar binnen en verdween lang de verkeerde kant van de paal achter de lijn. Even later mocht hij wederom aanleggen voor een vrije trap. Net buiten de de 16 maar loei hard ingeschoten. Hoewel de keeper hem aanraakte was hij te hard en ging het doel in, 6-4. Het geloof in bleef en de kansen stapelden zich op. Joël bracht de achterstand terug tot één na wederom goed doorzetten. UVV was rijp voor de sloop maar helaas de tijd bleek te kort. De laatste kans was voor Sufyan maar zag zijn inzet wederom op de paal belanden.

Hoewel de wedstrijd dus een heet Breukels kwartiertje werd afgesloten kwam er een dikke streep door de dadendrang van de jongens. Maar er zijn nog 6 finales te spelen en zo hebben zij alles nog in eigen hand. Volgende week de thuiswedstrijd FC Breukelen JO13-3 – FC De Bilt JO13-4 start om 9.45 uur.