Lichtwedstrijd JO11-2 levert stralende overwinning op
Tegenstander vv Maarssen JO11-4 had een brede selectie van liefst 11 man op de been gebracht. Ze werden in de najaarscompetitie ongeslagen kampioen in de vierde klasse en zijn nu in onze competitiepoule ingedeeld. Maar eerst deze knock-out wedstrijd.
We begonnen gefocust. Toch was de eerste kans voor de thuisclub. Er werd een corner gegeven en die werd ternauwernood door Sytse van de lijn gered. We waren gewaarschuwd. Maar ook de betere ploeg. Lucas ging op avontuur en bracht Pom in stelling. Het schot ging helaas naast. Even later een mooi 1-2 tussen Paco en Lucas, weer werd naast geschoten. En Paco wist even later uit bijna onmogelijke positie (denk Marco van Basten, EK, Munchen, 1988) bijna te scoren.
En dan, de twaalfde minuut een heerlijke aanval. Lucas op rechts, legt de bal naar het centrum, keurig in de voeten van Pom. Die houdt het overzicht en ziet dat Paco naast hem er nog beter voorstaat. Afschuiven en afdrukken. Het schot was niet hard, maar wel geplaatst en zo was het 0-1.
Maarssen krijgt even later een dot van een kans, maar de bal mist richting en gaat voorlangs.
Hoe verder in de wedstrijd, hoe duidelijker wordt dat Paco inderdaad gelijk heeft. Hij heeft het enorm op zijn heupen. Gaat 3 man voorbij en legt af op Justus. Die schiet helaas over. Een minuutje later (19e minuut) gaat Paco alleen door en rond mooi af. 0-2.
We hielden de druk erop, en in de 23e minuut kwam de volgende mogelijkheid. En daarbij was sprake van het hoogtepunt van de wedstrijd wat mij betreft. De keeper van Maarssen trapte uit. Bal komt bij Pom die de bal controleert en wil oplopen. Op dat moment roept Ruben: “ Ga, ik blijf hangen!” Dat laat Pom zich geen twee keer zeggen. Met zevenmijlspassen stoomt hij op en schiet de bal onberispelijk in de linkerhoek. 0-3. De wedstrijd lijkt gespeeld.
Na de rust gelijk alweer gevaar. Sytse brengt de bal uit een corner hoog voor. Paco kopt op Lucas, die legt af op Pom, die de bal droog in de rechterkruising jaagt. 0-4.
En nog was de honger niet gestild. Vijfde minuut. Ruben met de bal op het middenveld. Geeft een dieptepass op Pom die er net niet bij kan. Maar de verdedigers en keeper ook niet. Dus rolt de bal gewoon over de doellijn en is sprake van een marge van 5 goals.
Hoewel we de teugels iets lieten vieren en vv Maarssen iets meer van zich af ging bijten, bleven we naar voren denken. Een bijna identieke situatie in de achtste minuut als zojuist. Dit keer heeft Paco de bal. Hij geeft een dieptepass die door iedereen wordt gemist, inclusief de keeper. En dan.. is het dus een doelpunt. 0-6.
Daarna lijken we ook net echte profs. De wedstrijd is natuurlijk helemaal gespeeld en we laten wat meer toe van de tegenstander. Die gaat ook wat fysieker spelen met af en to een uitgestoken arm. Hun beste speler weet een schot te lossen en Reno te passeren met een schot in de verre hoek. We zullen het maar een ere treffer noemen.
Halverwege de tweede helft een carambole situatie voor de goal. De bal komt via een verdediger en de keeper bij Pom. Hij heeft zoals bekend een neus voor de goal en maakt m dan ook. De keeper doet nog een laatste inspanning en komt daardoor in botsing met Pom. Geen opzet in het spel en dus telt het doelpunt gewoon. 1-7.
Langs de lijn is en blijft het genieten, ondanks de regen. Melle dolt af en toe nog eens een mannetje, Sytse stoomt nog een paar keer op, waarbij zijn positie goed wordt overgenomen en zelfs Raf nog mee gaat naar voren.
Reno had weinig te doen, maar de momenten dat hij handelen moet, is hij op zijn post. Toch moet hij in de 19e minuut nog 1 keer capituleren. Eindstand 2-7.
Dus; door naar de volgende ronde, tevreden coaches en supporters. Dit was zonder twijfel de beste wedstrijd die we ooit op woensdagavond speelden!