Verlies voor JO11-2, maar wel een lekkere pot!

Oeps, dat begon niet goed. Raf was te laat en ook nog vergeten om zijn voetbalschoenen mee te nemen. Persoonlijk denk ik dat ze nog bij de kachel stonden om zoveel mogelijk pepernoten van de Pieten te krijgen, maar in alle stress ben ik vergeten dat aan Raf te vragen.

Jorge reed snel heen en weer om de schoenen te halen en wij begonnen alvast met de instructie van Patrick en de warming up.

En dat was nodig, want wat was het koud. Mistflarden hingen over het veld en de temperatuur was nauwelijks boven de nul graden gekomen. Gelukkig beschikken we voor dit soort omstandigheden over een fantastische Nike trui van Bakker Tim Stoepje. We besloten de wedstrijd in deze truien te spelen, lekker warm.

Rond 10 voor 10 kon scheidsrechter Paul fluiten voor de aftrap. En al snel bleek waarom Zwaluwen Utrecht boven ons stond en hoe het kon dat ze al zoveel doelpunten hadden gemaakt. Want in de tijd dat Raf de eerste wisselbeurt pakte, wisten ze 2 keer te scoren. De eerste goal uit een goedlopende aanval en de tweede uit een corner. Dat was niet hoe wij het begin van de wedstrijd hadden bedacht.

Wat Zwaluwen ook goed bleek te kunnen (en waar wij voordeel uit haalden) was op de paal schieten. Denk dat dat wel een keer of 5 gebeurde in de wedstrijd. Ook bij de eerste goal. Toen ging de rebound er nog in, maar in andere gevallen konden wij de verdedigende actie maken en hield aanvoerder Reno de schade beperkt.

Ok, 5 minuten gespeeld, 0-2. De achtervolging kon beginnen. Dat duurde nog wel even, maar met een veelvuldig op het middenveld storende Sytse wisten we Zwaluwen wel achteruit te drukken. En na 15 minuten kregen we loon naar werken. Bij een collectieve afjaagactie wist Zwaluwen niet goed meer wat met de bal te doen. Ze bezorgden hem op een presenteerblaadje bij Pom. Die stond op een ideale plek om eens goed uit te halen. Met een heerlijke krul over de keeper heen, net niet helemaal in de kruising, maar wel zo goed als, maakte hij de 1-2. We zaten weer in de wedstrijd, maar wisten het niet zo te kantelen dat we een gelijkmaker konden scoren. En als we dan op doel schoten stond er een keeper die echt wel wat kon. Het leek Reno wel.

Na een korte rust (daar word je maar koud van) in de tweede helft weer ten strijde. Weer kregen we het voor elkaar om samen druk te zetten. Met Pom, Ruben, Melle, hardwerkende Justus en Sytse en Raf van achteruit probeerden we Lucas in stelling te brengen. Een heus offensief leverde een paar corners op, waarvan er één keurig door Sytse op het hoofd van Ruben werd gelegd. Hij mikte goed, maar de keeper doorzag het. Schoten van Pom en Sytse gingen naast.

En dan loop je in je drang naar voren tegen een goed uitgespeelde aanval van Zwaluwen aan. 15e minuut 1-3. Balen, maar we bleven spelen. Er kwamen nog kansen voor Zwaluwen die nog maar eens de paal raakten, er kwam nog een kans voor Lucas die op snelheid langs zijn man ging, maar te weinig kracht had voor een schot.

Al met al was het een goede pot voetbal. Zwaluwen moest echt aan de bak en dat was onze verdienste. Wat zou er zijn gebeurd als we wel gelijk wakker waren geweest en het de eerste 10 minuten 0-0 was gebleven? We zullen het nooit weten…..

In de kleedkamer bleek dat Sinterklaas langs was geweest. Met een chocoladeletter voor elke speler EN voor de coaches.

Dank u Sinterklaasje. De gift opende mijn dichtader:

Sinterklaas die ouwe baas Was ondanks het verlies van drie tegen één Toch weer supergul Met een chocoladeletter voor iedereen

Dat is een heel warm gebaar Van deze vriendelijke man En volgende week zullen we laten zien Dat dit team ook heel goed winnen kan!