JO11-2 neemt drie punten mee uit koud en nat Montfoort

Afgelopen woensdag speelden we de laatste twintig minuten van de training een potje tegen de JO11-1. Wat een passie, inzet en strijd zagen we. Als we dat zaterdag ook zo gaan zien, dan wordt het een mooie pot.

Zaterdag was de realiteit anders. Ten eerste was het koud en nat. Het voorstel kwam van de jongens zelf om in de trui van Bakker Tim Stoepje te spelen. Lekker warm en ziet er natuurlijk ook nog eens goed uit.

Doelpunttechnisch begon het geweldig. Al in de derde minuut konden we juichen. Wat begon met een aanval over links, eindigde met Paco die de bal rechts voor het doel in zijn bezit kreeg. Vanaf daar was het een koud kunstje om de bal voor te zetten op Lucas. Die stond helemaal vrij voor het doel en kon dus zeer eenvoudig scoren.

De tweede goal in de vierde minuut was nog makkelijker. Want dat was een eigen goal. Eigenlijk was de wedstrijd toen al gespeeld. In elk geval leek dat het gevoel van de FC Breukelen spelers. Maar dan moet je niet te vaak de bal voorin gaan verspelen. Dat gebeurde wel (7e minuut). Sytse stond als verdediger te ver naar voren en vanaf de middenlijn kon MSV naar voren opstomen. De achtervolging werd nog ingezet, en Reno kreeg er de hand nog tegen, maar het mocht niet baten; 1-2.

De fase daarna liep eigenlijk best goed. Geen doelpunten, maar ook geen kansen weggegeven. Wat wel opviel was dat er veel voor eigen succes werd gegaan. Net een passeerbeweging teveel, net te laat overspelen en bij balverlies niet als een dolle mee verdedigen. Het verschil in kwaliteit werd niet omgezet in doelpunten.

Als we wel overspeelden gingen we als een warm mes door de boter. 17e minuut; het was bijna tiki taki voetbal. Driehoekje maken, overspelen, vrijlopen. Pom ging op de goal af en legde de bal bekeken in de verre hoek. De meegelopen Melle zorgde voor het laatste tikje over de lijn. 1-3.

Maar weer lieten we MSV terug komen in de wedstrijd. Na 22 minuten weer balverlies voorin. Counter, spits helemaal vrij en die weet daar wel raad mee. 2-3. Gelukkig lukte het nog voor rust om het verschil weer op 2 te brengen. Met hulp. Melle stond helemaal vrij voor het doel en kreeg de bal perfect voorgezet. Van een tegenstander. Even om de as draaien en dan scoren. Ruststand 2-4.

In de tweede helft was de concentratie beter. Wat vooral betekende dat er geen tegengoals meer zouden vallen. En dat het aantal keer dat we een bal onnodig verloren drastisch daalde.

We trokken weer ten aanval, waarbij Melle een dot van een kans kreeg. Goed doorgaan op rechts door Pom, Melle voor de goal. Maar de bal rolde niet lekker waardoor hij niet goed kon uithalen. De bal belandde buiten het bereik van de keeper op de paal.

In de zesde minuut tekende Lucas voor de mooiste goal van de wedstrijd. Op een dieptepass van Sytse had hij het halve veld voor zich. Mannetje eruit lopen, en dan wonderschoon de bal over de keeper heen in de verre hoek krullen. Net niet strak in de kruising, maar een kniesoor die daar op let.

Zes minuten later bijna een kopie qua situatie. Dit keer een lange bal van Pom en iets minder fraai afgerond door Lucas, maar wel een mooie aanleiding voor een publiekswissel. Toch weer drie doelpunten aan zijn totaal toegevoegd.

Nog meer kansen volgden. Voor Melle, maar de bal werd van de lijn gered. Veel kansen kwamen voort uit het niet altijd even betrouwbaar uittrappen door hun keeper. Dan stonden we goed op te letten en namen gelijk het initiatief over.

Het had tot dubbele cijfers kunnen leiden. Maar er viel er nog maar 1. Uit een corner van Melle verdween de bal via de rug van een verdediger in het doel. Eindstand 2-7.

Lekker warm afdouchen en ook de fans konden onder het genot van een kopje koffie, thee of warme choco weer een beetje mens worden.