Lelijk winnen is ook winnen
Vorige week begonnen we natuurlijk heerlijk met een ruime 0-9 overwinning. Maar we wisten dat de tegenstand vandaag wel eens wat heftiger kon zijn. In een 2-3-1 opstelling met Sytse als aanvoerder en zonder Justus gingen we de strijd aan met vv Maarssen. Tenminste, dat was de bedoeling. Maar in de praktijk was er geen strijd te bespeuren. Het was weinig geïnspireerd, het was niet scherp, het was het gewoon allemaal net niet.
Maarssen vierde vorige week het 90 jarig bestaan en had nog geen competitiewedstrijd gespeeld. Zij hadden er duidelijk zin in. En dat betaalde zich uit. In de vijfde minuut werd ons middenveld overlopen. De laatste linie moest het dus oplossen. Maar ook daar was het vandaag niet super. Sytse verdedigde door het midden uit en het bleek waarom je dat niet moet doen. De spits die helemaal vrij stond kreeg de bal voor zijn voeten, dacht niet na en scoorde de 0-1.
Geen man overboord, maar deze tegenvaller werkte nog niet als een wake-up call. We wilden wel naar voren, maar naar achteren was een ander verhaal. En Maarssen was wel heel snel in de omschakeling naar voren. In een aanval opgezet door Melle verloren we vlak bij het doel van Maarssen de bal. Zij gingen er razendsnel vandoor terwijl wij behoorlijk wat spelers voor de bal hadden. Reno moest dus aan de bak en deed dat adequaat. De bal was echter nog niet weg zodat er gelijk een tweede kans was. Daarbij werd Reno geklopt, maar gelukkig stond onze rots in de branding Raf nog op de lijn. Hij wist wat hem te doen stond en met een rottrap joeg hij de bal weg.
Lukte er dan niets? Natuurlijk wel. Paco ging met regelmaat op snelheid zijn man voorbij, Lucas was een vast aanspeelpunt in de spits en Pom kopte met richting en gevoel. Ruben werkte zich in het zweet en Sytse had best wat aardige passen van achteruit. Raf was sterk in de duels en Melle is inmiddels niet meer afgeleid door een oranje shirt dat niet helemaal past. En als je blijft ballen dan komen de kansen echt wel. Zeker als jet het samen doet.
In de 15e minuut kwam het allemaal samen. Raf had de bal aan de rechterkant van het veld en gaf een bal op maat, in de loop voor Paco. Die haalde de achterlijn ondanks de nabijheid van twee tegenstanders. Hij bereikte Lucas die bij de tweede paal helemaal vrij gelaten was. Met een sliding wist hij de bal aan de goede kant langs de paal te werken. 1-1.
Mooie ruststand zou je denken, maar helaas ging dat niet zo zijn. In de laatste seconden voordat scheidsrechter Paul Veldt voor de rust zou fluiten gebeurde het. Aanval van Maarssen, afvallende bal op het middenveld die met wat geluk over Reno heen in de kruising zeilde. 1-2.
Wat peptalk in de rust, aanwijzingen, limo EN DOOOOR.
We kwamen beter uit de startblokken. Maarssen had van keeper gewisseld. En we wisten dus niet hoe hij zou zijn. Gewoon proberen maar dacht Lucas in de vierde minuut. Eigenlijk was zijn passje te laat. Hij kreeg de bal echter weer terug in de voeten en bedacht zich geen moment. Een droge schuiver, hard en geplaatst. We staan weer gelijk.
Het bleef echter gevaarlijk aan beide kanten. Niet dat Maarssen echte kansen kreeg, maar er bleef wel veel dreiging komen. Vooral van hun aanvoerder. Het grootste gevaar kwam uit hun corners. Wij weten wel wat we aan onze keeper hebben. Hij gaat goed gestrekt naar de hoek, trapt lekker uit en coacht zijn verdedigers. Vandaag kwam er weer een nieuwe kwaliteit naar voren. Bij alle corners die hoog voor de pot kwamen, bokste Man of the Match Reno de bal weg.
Halverwege de tweede helft was het alsnog spannend. Want een weggebokste bal werd op doel geschoten. Gelukkig voor ons keihard op de paal.
Het moest ons lukken om niet alleen ongeslagen te blijven, maar ook om de drie punten thuis te houden. Want ook lelijk winnen is winnen. En de winst werd veilig gesteld. Dat gebeurde op een hele mooie wijze. Een echte teamgoal. Lucas heeft de bal op links. Pom staat in het midden vrij. Ontvangt de bal, draait gelijk ‘open’ naar rechts. Daar stond Paco al helemaal klaar. Goeie aanname, goed schot, goeie goal. 3-2. Nu nog 4 minuten volhouden.
De coach van Maarssen haalde de aanvoerder eruit (op dit niveau komt gewoon iedereen aan de beurt om in de wissel te staan) en daarmee wisten we eigenlijk dat het wel goed zou komen.
Aan het eind van het weekend hebben we wat meer zicht waar we staan. Vier teams hebben na twee gespeelde wedstrijden nog geen verliespunten. Waaronder wij. Komend weekend spelen we weer uit, tegen middenmoter PVCV. Dat is de oude club van trainer Patrick. Het schijnt zelfs zo te zijn dat hij daar op het behang staat. We gaan kijken!