JO7-1 sleept net geen gelijkspel uit het vuur.

Alweer de laatste wedstrijd van het seizoen. Een altijd lastige uitwedstrijd naar de Vecht staat op het programma. De tegenstander was wat groter en sterker, maar dat deed onze jongens niets. Startend met Julian op de goal trokken we ten strijde. Joey kreeg nog even zijn favoriete kicks aan en daar floot de scheids.

JO7-1 knokte voor iedere bal en verkocht de huid duur in de eerste 20 minuten. Matthijs en Daniel stonden hun mannetje en als je ze dan voorbij bent staan daar nog Wik en Sam. Regelmatig braken de spelers uit Loenen er door heen maar daar stond als een rots in de branding onze Quinn. Met een zuivere pass levert hij de bal dan af bij de balvaste Stijn of de dribbelvaardige Joeri. Waar Joey goed bij kwam en ze samen uitbraken naar het doel van SV de Vecht. Na 20 minuten bleef de brillenstand 0-0 nog op de borden staan. De Vecht had veel kansen gehad maar onze sluitpost Julian “de blonde Onana” hield zijn goal schoon. Of zoals André Onana het zegt “Mister Clean Sheet” (gelezen in de Panna).

De trainer van de Vecht (met gekleurde bril) zegt tegen Willem het had wel 8-0 kunnen staan. Waarop onze altijd rustige en op feiten gebaseerde trainer zijn jeugd coacht, zegt: “maar het is 0-0”.

In de 2e helft tapt Breukelen uit een ander vaatje. We durven meer te voetballen en zetten druk naar voren. Julian gaat mee voetballen. We zien mooie aanvallen, Quinn passt op Stijn, Joeri weet de bal te bemachtigen en zet een dribbel in naar de goal, maar komt net een teenlengte te kort om in te schieten. De Vecht komt nu alleen nog aan counteren toe, maar Daniel, Wik en Julian weten steeds de bal af te pakken. Dan gaat er toch een speler vandoor en ja hoor daar staat Quinn weer. Een mooi schot op goal volgt maar gaat nipt naast.

Bij de volgende counter weet Sam als keeper de bal te onderscheppen. 10 minuten in de tweede helft verliezen we de bal op het middenveld en schakelen de jongens van de Vecht snel om en gaan ze er met 3 man vandoor. Quinn wordt omspeelt en de spits van de Vecht laat Sam kansloos. The All Whites laten zich niet uit het veld slaan en blijven doorgaan, we zijn beter en krijgen via Stijn, Wik, Joey, Joeri en met goede afstand schoten van Quinn nog goede mogelijkheden.

De moeders gillen het uit, wat een spanning! Ook de beleving langs het veld is opperbest, wat een harde kern staat daar langs de lijn. De papa’s, mama’s, opa’s, buurmannen en vriendjes kwamen spontaan langs om te kijken bij deze laatste (uit)wedstrijd. Kim bedankt voor je coördinerende en inspirerende inbreng rondom het veld. Echt top.

De jongens trakteren de toeschouwers op mooi voetbal, ze doen er echt alles aan om de massaal toegestroomde toeschouwers te vermaken. Dit lukt ze heel goed. Wat een verschil met de eerste wedstrijd van het seizoen. Maikel (Goofy) en Willem (Bakkerinho) hebben deze jongens een hoop geleerd dit jaar. Bedankt voor jullie tomeloze geduld en inzet.

In de laatste seconde breekt de Vecht weer uit met een “laffe” counter en scoren ze nog een keer voor de statistieken 2-0. De uitslag geeft geen juist beeld van de wedstrijd. Of kijk ik nu ook door een gekleurde bril? We kunnen trots zijn op deze jongens van JO-7, wat een inzet, kwaliteit en veerkracht leggen ze op de mat. TOPPERS!!!

Een trotse maar sporadisch aanwezige toeschouwer.