Dave Hensbergen, kind van de club (2)
Dave begon als Breukelaar, hoe vreemd ook, niet bij Nijenrodes in de F-jes. ,, Bij buurvereniging Nita uit Nieuwer Ter Aa mocht ik al op wat jongere leeftijd in de competitie meedoen. Mijn Opa en oma vonden dat heel leuk, zij woonden toen in Nieuwer Ter Aa. Medio 2007 ben ik lid geworden van FC Breukelen en kon direct in de F1 gaan spelen.
Bij de F1 zag je vaak al scouts van andere verenigingen. Elinkwijk had al snel door dat ik al aardig kon voetballen en vroeg mijn ouders toestemming om bij hen te komen voetballen. Ik werd ingedeeld in de E1. Ook bij Elinkwijk zag je scouts van BVO’s. Kennelijk was ik bij een aantal van hen opgevallen waardoor ik uitnodigingen kreeg om stage te lopen bij Ajax, FC Utrecht en FC Haarlem. Uiteindelijk kon ik bij FC Utrecht komen voetballen.
Helaas heeft de periode bij FC Utrecht me niet gebracht waar ik op hoopte. De begeleiding was prima, daar lag het niet aan. FC Utrecht hielp me onder andere bij mijn schoolkeuze. Ik kreeg in mijn tweede jaar de ziek te van Pfeiffer en scheurde toen ik weer fit was mijn hamstring af. Ik zat toen echt in een dip.
Ik had bij FC Utrecht al kennis gemaakt met Jeffrey Pfoster. Jeffrey vroeg me terug te keren naar FC Breukelen om het plezier in het voetballen weer terug te vinden. Ik begon in de A1 en speelde soms in FC Breukelen 2 of in het elftal van < 23. Soms zat ik ook al op de bank bij FC Breukelen 1. Vorig seizoen mocht ik echt debuteren in FC Breukelen 1 wat toen onder leiding stond van Cor Ten Bosch. Cor had alle vertrouwen in me, maakte me duidelijk dat ik een mooie toekomst als voetballer voor de boeg had.
Omdat ik in de eindexamenklas zit van de HAVO Broklede moest ik in de eerste helft van de huidige competitie soms wat trainingen verzuimen. Mijn school gaat voor, ik wil immers heel graag over drie maanden slagen en daarna Bouwkunde gaan studeren. Ook heb ik wat verzuimd omdat mijn opa overleed. Ik heb dit seizoen daarom nog niet een echte vaste plek in het elftal kunnen afdwingen. Komt wel goed, iedereen heeft er alle vertrouwen in. Mijn eerste voorkeur gaat uit naar de linksbuitenpositie. Linkshalf of zelfs linksback mag ook.
Uiteindelijk hoop ik weer een kans te krijgen om bij een BVO terecht te komen. Voetballen is mijn lust en mijn leven. Mijn ouders maar ook mijn vriendin en haar ouders steunen me daarin. Ik ben nog jong zat, wordt volgende maand pas 18. Mijn ouders zijn echte fanatieke supporters, ze zijn bij elke wedstrijd aanwezig. Zodra ik thuis kom wordt aan tafel de wedstrijd uitgebreid nabeschouwd.
Ik zou graag als ik wat meer tijd heb wat voor de jeugd doen. Een wedstrijdje fluiten of een training verzorgen, ik sta voor alles open. Maar de komende maanden niet, mijn Havo-examen heeft prioriteit. Jammer dat we straks bij FC Breukelen op kunstgras gaan spelen. Ik voel me meer thuis op een mooie groene grasmat, wil graag het gras kunnen ruiken en als dat moet een heerlijke sliding kunnen maken.