Laatste pot van het jaar....
Zaterdag 7 mei. Nederland is het warmste land van Europa. En dan is de competitie al afgelopen voor de F2. Zouden we ons “lekker balletje trappen moment” op zaterdagochtend moeten missen? Nee hoor, we werden benaderd door De Meern F5 (kampioen geworden in hun poule) of we een oefenwedstrijd wilden spelen.
Dus daar stonden we, met 6 man door vakanties van Pom en Melle en een feestje voor Floris. Gelukkig wilde Jorrit ons uit de brand helpen. Geen wisseltaak voor de coaches, die daardoor of de fluit ter hand konden nemen of lekker in de dug-out konden gaan zitten.
Goed, genoeg gewauweld, laten we het over de wedstrijd hebben. Het begin was voor de F2. We waren wat groter dan de tegenstander, hadden het overzicht en zetten de druk erop. Alleen…. we vervielen in wat oude fouten. Het overspelen ging niet echt van harte. Iedereen was uit op eigen succes. Ollie ging in de zevende minuut op de solotour en ondanks het feit dat Milan en Jorrit helemaal vrij stonden bleef hij voor eigen kans gaan. Hierdoor werd het een stuk moeilijker om de goal te maken, maar het lukte hem wel. 1-0.
Gevolg was wel dat Milan ook niet meer overspeelde en Sacha veel soleerde. Er vielen gaten tussen middenveld en verdediging en De Meern kwam beter in de wedstrijd. Mede door een andere oude fout; als de tegenstander aan de zijkant van het veld ten aanval trok, dan lieten we ons allemaal naar die kant lokken, waardoor de spits vogeltjesvrij op Reno af kon. Moest de bal er nog wel even komen, maar in de veertiende minuut lukte dat. 1-1. Twee minuten later bal in de kluts. Schot in de verre hoek. 1-2. En dan nog een oude fout; laatste minuut, corner voor De Meern. Bal komt niet weg en verdwijnt in de goal achter Reno. Dat werd nog hard werken in de tweede helft.
Maar het begin was voor De Meern. Weer alle spelers naar de bal waardoor de spits vrij werd gelaten en hij 1-4 kon maken. Toch kon het nog steeds. En het kwam er ook uit. We gingen wat meer overspelen. Van achteruit. Raf gaf diepte passen en Sytse liet zich ook niet onbetuigd. Ollie geloofde in een redelijk wilde trap van Sytse en sprintte de verdediger eruit. De bal werd voorgezet op Jorrit die de tweede treffer voor FC Breukelen op het scorebord zette. Nog twaalf minuten.
Er kwamen nog wel wat kansjes voor De Meern, maar wij wilden toch meer. En na goed rondspelen van de bal een soortgelijke opzet als bij de 2-4. Sytse diep, Ollie erachteraan. En hij schoot de bal er zelf in! Vanuit een onmogelijke hoek, in de korte kruising. Nog vier minuten.
Milan en Sytse kregen nog kansen in de tweede helft, maar de gelijkmaker was ons niet gegund. Wel heerlijk gevoetbald op de tot op heden mooiste dag van het jaar.