Rijmelarij en cadeautjes...
Dit weekend van FC Breukelen MB1 tegen de girls van Buitenboys geen uitgebreid verslag. Er was namelijk nog een belangrijke wedstrijd op deze herfstachtige dag.
De wedstrijd tegen FC Breukelen 35+ blijkt voor VIOD elke keer weer een loodzware klus. Door de overigens sportieve rivaliteit, staat dit treffen altijd weer garant voor een fanatieke strijd.
Vandaag voor mij dus geen tijd voor de wedstrijd van onze meiden, maar natuurlijk zijn daar altijd nog Annet en Wim om hen te begeleiden.
Gezien de positie van Buitenboys moeten de punten vandaag eigenlijk in Breukelen blijven. Wij tegen de koploper zijn al blij als we een puntje bij kunnen schrijven.
Het eerste half uur houden we prima stand. Penalty tegen, de keeper stopt, niets aan de hand.
Een mooie uitbraak, we zijn erdoor. Na 35 minuten staan we net als de meiden op veld 3 zelfs met 1-0 voor.
Op weg naar de kleedkamer moedigen de dames mij hartstochtelijk aan en raak ik daardoor van slag misschien. Ik mis daardoor de mooie voorzet van nota bene Martien.
Door een vallende bal en een beetje pech, geef ik nog voor pakjesavond het eerste cadeautje al weg.
Gedragen door de wind maar met heel veel gevoel, krijg de bal op mijn achterhoofd, verras ik mijn keeper en scoor in eigen doel.
Ik voel onder mij wegzakken het gras en de grond, vooral omdat Nikki nog in de deuropening van de kleedkamer stond.
Ik voel hem al aankomen, haar tekst voor de grap, luid schalt het over het veld “mooi doelpuntje pap”.
De tweede helft scoren onze dames er weer lustig op los, op het hoofdveld zijn wij (viod) echter weer eens de klos.
Waar hun teller blijft steken op zeven na goals van Lara, Ashley, Puck, Jill en Carlijn, is het scoreverloop op het hoofdveld voor mij inmiddels ietsje minder fijn.
Na rust in het veld geen Albert en ook even geen Martien, onze dames houden het als supporters dan ook snel voor gezien.
Uiteindelijk, het is even wennen, moeten wij in de “oude mannen” van Breukelen onze meerdere erkennen.
De return bij ons thuis, we gaan er alles aan doen, zij worden als het aan ons ligt in ieder geval niet ongeslagen kampioen.
Tot zover, tot na de winterstop,