RKDES F3 een maatje te groot voor F2 - maar niet heel veel
Na een toeristische route over Portengen, kregen we in de buurt van Wilnis het idee dat het dag aan het worden was. En in Kudelstaart aangekomen regende het nog wel, maar het was veranderd in een miezer buitje. Koud was het nog wel. Dan komen die sponsortruien van Kwaliteitsslagerij Sjaak Baatsen (Hazeslinger 4) toch weer van pas. We speelden gewoon daarin en hadden het dus niet koud. En het wonder geschiedde; vanaf de aftrap was het droog en brak de zon door! En dan is het opeens weer heerlijk om op het veld te staan.
Jorge had afgelopen maandag met veel enthousiasme de cursus “Hoe train en begeleid je E- en F-pupillen” gevolgd en had Paul Jeroen tijdens de autorit duidelijke instructies gegeven. Laat ze lekker voetballen. (Lees; houd een keertje je mond). En ik ben een snelle leerling, dus dat deed/probeerde ik. En hoewel de tegenstanders een klasse hoger speelt, zag je dat in het veld eigenlijk niet echt.
Oké, we kwamen snel op achterstand nadat Sytse een corner weggaf. Maar toen begon het gewoon te lopen. Er werd waarzinnig goed gekeken, gaten in de verdediging werden dicht gelopen en als we in de aanval waren, werden de gaten juist getrokken. Het is gewoon heerlijk om te zien hoe de mannen steeds meer met een bal kunnen en bijvoorbeeld niet bang zijn om het ‘verkeerde’ been te gebruiken.
In de zesde minuut het eerste wapenfeit van FC Breukelen. Raf zag de bal met tegenstander komen, was door zijn inzicht eerder bij de bal en passte de bal met een prachtige boog naar voren. De aanval werd afgeslagen, maar we hielden er wel een corner aan over. Melle schoot de bal hoog, maar hij miste de juiste richting.
In de negende minuut gebeurde wat er in de tweede helft nog een keer zou gebeuren. Wij stonden iets verder naar voren, de bal viel achter onze verdediging en twee spelers van RKDES speelden het supermooi uit. 1-2’tje, Reno daardoor uit positie en de 2-0 kwam op het scorebord te staan. Wij kregen gewoon kansen, kansjes en mogelijkheden. Pom passte fraai op Floris, Ollie gaf een wonderschone steekpass op Sytse, maar de goal haalden we nog niet.
In de rust even opwarmen in de kleedkamer. Er was niet alleen limo, maar ook twee koppen koffie voor de leiders/coaches/ouders. Geweldige gastvrijheid daar in Kudelstaart.
Vanaf de aftrap was het eigenlijk gelijk raak. Het gebeurt ons vaker dat we dan even niet scherp zijn, maar dan hebben we tenminste nog wat om aan te werken. 3-0.Daarna kregen we even de overhand. Floris was in de buurt van de goal in balbezit gekomen, gooide er een dribbel en passeerbeweging uit en vond zichzelf terug in de buurt van de eerste paal. Lastige hoek, maar een stift over de keeper heen bood uitkomst. Hij prikte de bal met enorme precisie in het zijnet. Geweldige goal! 3-1.
In de minuten die daarop volgde, besliste RKDES de wedstrijd echter. Een frommel goal van dichtbij, en een attente reactie na een mislukte uittrap van Sytse. 5-1. Halverwege de tweede helft weer zo’n 1-2’tje waardoor de 6 werd gehaald. En na 15 minuten nog een aanval uit het boekje. Balletje rustig rondspelen, gaatje zoeken, schieten en scoren. Een beetje zoals wij dat tegen Nieuw Utrecht deden.
Stelden wij er nog wat tegenover? Jazeker, aanvoerder Milan gaf een paar heerlijke voorzetten die helaas op het natte veld iets te ver doorschoten. We genoten van een combinatie op het middenveld over vier (!) schijven met een paar keer maar één keer raken. Melle speelde een mooie pot. Eerst dansend op het middenveld, later na de omzettingen als slot op de deur in de verdediging. Pom kopte, rende, sleurde, maar was af en toe net niet gelukkig en datzelfde gold voor Ollie. Maar we hebben er voor gevochten en dat is wat telt.