Nog 2 overwinningen te gaan...

DVSU F3 uit, zo’n potje waarvan je op voorhand niet helemaal weet wat het gaat worden. Zoals vorige week in het verslag te lezen was, waren onze mannen de laatste wedstrijd niet in beste doen maar wonnen wel. DVSU daarentegen had verloren maar wel met een zeer klein verschil en dan ook nog eens van de koploper. Die vervelende koploper die iedere week maar z’n wedstrijden wint. Elke week maar 1 of 2 doelpunten verschil, maar ze nemen iedere week wel de 3 punten mee naar huis. Regelmatig wordt de seizoensopening tegen de koploper nog besproken. Na een 2-0 voorsprong uiteindelijk een volkomen onnodige 2-3 nederlaag. Och, wat zou het zonde zijn als we daardoor de najaarstitel laten liggen. Het winnen van een kampioenschap is toch echt veel en veel leuker dan niet het net niet winnen van een titel…

Maar goed, het enige wat onze mannen kunnen doen is iedere week laten zien dat ze week na week beter worden en dat ze er volle bak tegenaan gaan. En dat was voor deze zaterdag ook weer de opdracht. Met de kleine nederlaag van DVSU tegen de koploper in het achterhoofd waren we gewaarschuwd… Hidde kon er deze zaterdag helaas niet bij zijn, voor de rest was onze selectie op volle oorlogssterkte.

De uitslag doet vermoeden dat het uiteindelijk een makkelijke wedstrijd is geworden. Om eerlijk te zijn, op de eerste 4 minuten na was dat het ook. We begonnen fel en binnen 2 minuten lag de eerste al in het mandje. Hoekschop aan de rechterkant van de goal werd zeer bekeken voorgezet bij de eerste paal waar Max was in komen lopen. Met zijn binnenkantje prikte Max de bal achter de volslagen kansloze keeper, alsof hij was ingestudeerd zo mooi was deze corner. Prima voorsprong vanaf de aftrap, de tegenstander had de bal amper aangeraakt. Maar dat veranderde heel even in die eerste paar minuten. Als snel bleek dat DVSU niet uitblonk in voetbaltalent, maar wel in fysieke kracht. Het gebeurt toch heel regelmatig dat de tegenstanders van de jeugdteams van FC Breukelen fysiek een stuk groter zijn dan onze mannen. Geen idee waar het aan ligt, opvallend is het wel maar dat geheel terzijde.

De fysieke kracht van DVSU leidde tot de gelijkmaker. Vanaf grote afstand haalde een van de bomen van DVSU vol uit en de bal sloeg als een granaat in achter de kansloze Lieuwe die de eerste helft het doel verdedigde. Onze mannen moesten even de teleurstelling verbijten over deze onverwachte gelijkmaker, maar al snel hadden ze het juiste vuur gevonden. DVSU werd steeds meer onder druk gezet en creëerden onze mannen kans op kans. Al snel werd er weer gescoord en de ruststand was 1-3.

Armin nam de tweede helft de plek van Lieuwe over in het doel en al snel was de wedstrijd beslist. Onze mannen waren volledig gewend aan de grotere fysiek van sommige van de tegenstanders en lieten zien hoe je dan moet voetballen. Soepel ging de bal van voet tot voet, driehoekjes, vrijlopen, dieptepasses, voorzetten, alles zat er weer in de tweede helft wat voetbal mooi maakt. Het was vooral opvallen hoe Julian Finn deze week als aanvoerder voorop ging in de strijd. Hij speelde de wedstrijd van zijn nog jonge leven en wist in totaal maar liefst 4 keer te scoren. Op verzoek van de technische staf zullen Julian Finn en zijn moeder iedere vrijdagavond van bed ruilen, dat blijk toch de magische truc te zijn in zijn geval. Naast de 4 van Finn, wist Koen er 2 te scoren en Max, Lieuwe en Mauro ieder 1.

Het ene doelpunt was nog mooier dan het andere. De aanval waaruit Lieuwe scoorde was geweldig om te zien, het benaderde zelfs het tiki-taka van Barcelona. Aanval over 5 schijven, bijna allemaal 1x raken en de doorgelopen Lieuwe kreeg de bal panklaar van Koen voor zijn voeten voor de goal om binnen te schuiven. Mauro kreeg een afgeslagen bal voor zijn voeten op een meter of 15 van de goal. En dan zie je in optima forma de kwaliteiten van Mauro. Met een bekeken trap plaatste hij de bal over alles en iedereen heen in de verre hoek. Schitterend schot met een schitterende goal tot gevolg.

Koen liet zijn kwaliteiten voor de goal ook deze keer weer zien door zeer attent 2 keer binnen te schieten en zoals gezegd was Julian Finn voor de goal niet te stoppen deze wedstrijd. Hij had vandaag de schoenen van voltreffer Vick aangetrokken en knalde van dichtbij en grote afstand er lustig op los waarbij ik persoonlijk zijn laatste goal de mooiste vond. De keeper van DVSU bracht knap redding op een schot op goal. De rebound viel op een meter of 5 van de goal en Julian Finn nam met een snoeiharde volley de bal in 1 keer op zijn slof. Als een raket schoot de bal via de onderkant lat in de goal en Julian Finn liep terug naar de middenlijn alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.

DVSU F3 - FC Breukelen F4, uitslag: 2-9

Tsjonge jonge wat is dit toch een geweldig team om te zien. Het enthousiasme wat er vandaag weer was, de energie die er inzat en het voetbal wat met name in de tweede helft echt uitstekend was. Het is dan echt genieten om als technische staf langs de lijn te staan. Om overigens ook de uitstekende verzorging van de technische staf niet te vergeten. Zowel in de eerste als in de tweede helft hebben werden we deze wedstrijd voorzien van een kop koffie door het in grote getale meegereisde Breukelse publiek, waarvoor onze grote dank!

Uiteindelijk bleek de koploper PVCV ook nog eens zijn eerste punten te verspelen door gelijk te spelen tegen laagvlieger PVC waardoor we tot op 1 punt zijn genaderd. Volgende week hebben we een wedstrijd voor de KNVB-beker, de week erna spelen wij thuis tegen PVC, we zijn dus gewaarschuwd… Tegelijkertijd speelt koploper PVCV tegen nummer 3 Zwaluwen.. Stel je nou eens voor dat wij winnen en PVCV tegen Zwaluwen gelijkspeelt…. Nog maar niet te veel over nadenken, maar het zou zo maar een hele mooie zaterdag kunnen worden..

De technische staf.