Een dozijn aan doelpunten

zuidvogels
mc1
Kent u dat verschijnsel. Je hebt weekend en dan moet je nog eerder opstaan dan wanneer je naar het werk of naar school zou gaan. Een dergelijke ochtend was het dus zaterdag 7 november 2015. Met een plak ontbijtkoek, “snelle Jelle” of “vlugge Japie” in de tas, een zak niet gesneden appels en mandarijnen (want dan moest er nog vroeger opgestaan worden) springen dochter en ik in de auto. Verzamelen om half acht, aankomen in Huizen rond kwart over acht om goed voorbereid om 9.00 aan de wedstrijd te kunnen beginnen. Opvallend genoeg staan er dit keer, op de vader van Jill na, alleen maar moeders bij het verzamelpunt. Liggen die vaders dan soms nog in bed ;-) ? Vragen wij moeders ons af.

In Huizen aangekomen blijken er toch nog twee vaders bij te zijn, die rechtstreeks zijn gegaan. Eerst maar een kop koffie koffie of thee. Dan de appeltjes en mandarijnen schillen en hup het veld opzoeken, alwaar de meiden zich al warm staan te draaien. Debby die vanmorgen een 14 tal meiden alleen onder haar hoede heeft stond al naast de lijn voor de briefing. Een dug-out of een bankje was nergens te bekennen. Dan bouwen de meegereisde supporters zelf wel een tribune van twee rijen hoog. Met zes man of toch vrouwen (?) wordt de verderop staande picknicktafel meegesjouwd. Ook erg handig voor het meegebrachte fruit en de limonadekan. En zoals het een goede (nerveuze) coach betaamd heeft Debby geen tijd om te zitten.

Dat we in het team met pubermeiden te maken hebben dat blijkt ook wel. De jonge scheids wordt bij aankomst van top tot teen gekeurd en is: “F* lelijk” zeg maar aldus ……. (wie herkent zijn/haar dochter?).

Tja en dan de wedstrijd zelf. Met het aantal doelpunten dat deze morgen gescoord zou worden, is het erg lastig om een “feiten”verslag uit de pen te doen. In de eerste helft ging dat namelijk zo snel (0-8) dat ik moeite had de score bij te houden en te verwerken in mijn notitie boekje op mijn mobiel en tegelijkertijd in de apps. Omdat het allemaal zo soepeltjes verloopt, is er langs de lijn ook genoeg tijd voor ontspanning en een theorieles over voetbal. Want hoe zit het volgende in elkaar? Je zegt rechts of links in het doel scoren (als kijker/speelster) maar gaat dit dan ook op wanneer je als speelster een corner moet nemen. En hoe doe je dit dan (voor de kijker) op rechts wanneer je linksbenig bent en die stomme cornervlag in de weg staat. Kunt u het allemaal nog volgen? Het gemak van de mobiele telefoon was daar, dus YouTube werd erbij gehaald, daardoor werd ons in ieder geval de ligging van de bal duidelijk. Misschien mag je een volgende keer ook wel eventjes het vlaggetje eruit halen hoor Laura ☺.

In de rust wordt opportunistisch afgesproken door de meiden dat iedereen vandaag maar een doelpunt moet gaan maken. Helen wordt veldspeelster en Nikki gaat op doel. Laatste had het wel gezien na twee doelpunten voor ons, die direct na rust volgen (zie de foto groepsapp van onze meegereisde fotografe) en is zeker voornemens de nul te behouden. Dan komt uiteindelijk “de scherpte” om de hoek kijken. Een ongelukkige uitbraak zorgde ervoor dat er twee dames op haar af kwamen sprinten en er ad-hoc gekozen moest worden voor “de juiste” actie. De nul voor Huizen werd in ieder geval bij deze weggewerkt. Dan voor de formaliteit even het scoringslijstje: Een hattrick voor rust voor Carlijn, Dewi (1), Hannah(2), Lara (1) en Donja een hattrick na rust plus twee. Ofwel onze meiden nemen hier een dozijn aan doelpunten mee naar huis. In de auto terug naar huis wordt , door drie meiden op de achterbank, de stand nog even goed bekeken: een derde plek (9 uit 3). Komende zaterdag thuis tegen de nummer 1 (19 uit 7) dat wordt spannend dames!!!