Tweede overwinning en dan gelijk 10 goals
De coaches Jorge en Paul Jeroen dachten binnen een minuut al dat de bal over de lijn was, maar we konden het natuurlijk niet goed zien van waar we stonden. Jerry wist zeker dat de bal niet helemaal over de lijn was en dan is het dus geen doelpunt. Het was gelukkig slechts uitstel van executie. De bal werd goed rondgespeeld alsof we een handbal-aanval aan het opzetten waren. Milan besloot dat dat niet te ver doorgevoerd hoefde te worden en tekende in de tweede minuut voor zijn eerste van de dag.
Nieuw Utrecht kwam niet over de helft heen, zelfs na de aftrap waren ze de bal snel weer kwijt. Wij van onze kant bleven gaan. Er werd goed overgespeeld, we renden niet allemaal naar voren en dan ontstaan de kansen vanzelf. En ja hoor, de negende minuut leverde de tweede goal van Milan op. Voorafgaand aan de goal had Sacha zoveel tijd om de assist te geven dat hij een aanloop nam. En daar staat tijdens de training op woensdag Paul Jeroen juist altijd op te hameren; je hebt in de wedstrijd geen tijd voor een aanloop. In plaats van de goal te vieren kwam Raf naar de zijlijn gelopen en zei:“Paul Jeroen zag je dat, Sacha nam een aanloop!”
Twaalfde minuut; Sacha Luken heeft de bal wederom in bezit. Onbedreigd kan hij de bal op het middenveld opdrijven. Luken ziet Ollie van Heusden vrij lopen in de spits. De bal wordt strak ingespeeld, Ollie loopt uit de dekking, neemt de bal aan, controleert de bal in de draai en schiet. De bal gaat buiten bereik van de keeper in de verre hoek.
De verdediging, bestaande uit Raf en Pom blijft geconcentreerd spelen, met als gevolg dat het tot de dertiende minuut duurde voordat keeper Reno de bal überhaupt aanraakt. Veel meer dan het oppakken van een doorgeschoten bal was het trouwens niet. Reno bracht de bal snel weer in het spel en over een paar schijven kwam Ollie in balbezit. Op het natte veld waagde hij een afstandsschot. In de wedstrijdbespreking nog benoemd; zo’n bal schiet door op het natte veld. Dus schieten. En scoren! 4-0.
En weer door; assist van Sytse vlak voor rust. Balletje voor Ollie, draait weer om zijn as en schiet de bal hard vlak naast de keeper. Geen houden aan. Laten we wel zijn; de keeper zorgde ervoor dat het “pas” 5-0 was bij het rustsignaal. Nieuw Utrecht verdedigde niet altijd even goed, maar trok wel een aanzienlijk woud van benen op, dus afstandsschoten ketste nog wel eens af op een verdwaald been.
In de tweede helft gaat een wens van Pom in vervulling. Hij mag twee linies opschuiven. En laat zich daar niet onbetuigd. De ene na de andere actie gooit hij er uit. Het leidt tot een corner die Melle vakkundig bij Sacha bezorgt. Snelle balcontrole door Sacha en de 6-0 staat op de scorebord. Twee minuten gespeeld in de tweede helft. Gaan we de tien halen?
Na een enorme kans denken we even dat dat niet gaat gebeuren. Het is weer Pom die op rechts de ruimte zoekt. Milan staat helemaal vrij voor het doel en dat is door de keeper ook nog eens verlaten. Maar de bal heeft teveel vaart en schiet langs de voet van Milan. Hij creëert zijn eigen rebound, maar de keeper is weer op zijn post, de hoek is moeilijk en het schot landt op de paal.
Maar ach, we gaan gewoon door. Een corner van rechts, hoog genomen en op een bijzonder fraaie wijze door Pom uit de lucht geplukt. Was het een omhaal, toch in elk geval een halve. Gericht op het doel, wederom was de keeper kansloos en zo tekent Pom voor zijn eerste doelpunt in dienst van de F2.
Even nemen we gas terug. Of eigenlijk, we willen nog meer. Sytse en Raf die in de tweede helft de verdediging vormen, willen ook wel eens mee naar voren. Waardoor de eenzame spits van Nieuw Utrecht zijn kansen ruikt. In eerste instantie staat zijn vizier niet goed afgesteld, of vindt hij Reno op zijn weg. Maar na twaalf minuten is de eer gered voor de gasten. 7-1.
Geen reden voor paniek. We gaan op jacht naar meer goals. Gelukkig bleven we overspelen en zo zag je af en toe dat de bal vanuit de verdediging naar een aan de zijkant vrij lopende middenvelder werd gespeeld. Zeg even een pass van Sytse op Sacha. Deze ging dan niet met de bal lopen, maar passte door op Ollie of Milan. Of Melle, of Pom. Geplaatst, niet wild en fraai om te zien. De achtse goal maakte Milan met zijn linker. Ook veel gezien op de training en nu in de wedstrijd. Heerlijk.
Nog twee te gaan. De negende is weer voor Ollie. Assist dit keer van Pom. En dan die laatste. Nog een paar minuten te spelen. Milan krijgt de bal. Schiet per abuis tegen Ollie aan. Krijgt de bal weer voor de voeten. Schiet nog een keer en weer! Tegen Ollie. Maar de derde keer is het raak. De dubbele cijfers zijn gehaald. Vorig jaar lukte het een keer om er negen in te trappen. Maar dit is toch iets magisch.
Nu lekker genieten van de herfstvakantie en dan over twee weken weer fel de wei in. Tijdens het nagenieten fabriceerde Jerry onderstaande opstelling. En het is dan wel geen negen tegen negen wat de mannen spelen, maar het is wel bijna onze ideale opstelling zo.
