Los, in een knot, vlecht of staart…

Grauw, grijs, koud, vies en nat. Dat was het zaterdag, en toch moesten we eropuit. Vanwege het late tijdstip iedereen zo goed als uitgeslapen en ruim op tijd aanwezig. Vandaag een compleet en fit team, klaar voor de wedstrijd tegen v.v. Maarssen MB2. Voor de meiden blijkbaar een wedstrijd waar vooral de eer op het spel staat.

In het team van de tegenstander blijken veel klasgenoten of bekenden te zitten, dus er is extra motivatie de drie punten vandaag in de wacht te slepen. Lara neemt zelfs het risico de boot naar Engeland te missen voor haar vader - dochter weekend en wil perse een deel van de eerste helft meespelen. Vandaag is er een voor mij onbekende jongenman mee. Vast een vriendje van een van de meiden, denk ik. We zijn ruim op tijd, dus genoeg gelegenheid voor de warming –up. De meiden zijn echter behoorlijk afgeleid door de meegereisde supporter en hij blijkt het vriendje van zo ongeveer het gehele team te zijn blijkbaar. Het hele team knuffelt hem en hij heeft meer de aandacht van de meiden dan ik met mijn warming-up en opstelling. Stiekem ben ik een beetje jaloers. Waarom was er in mijn jeugd nog geen dames voetbal.

Uiteindelijk komt het toch nog tot een fatsoenlijke warming-up en word ook Nikki nog even onder vuur genomen. Het modderige veld maakt dat het gele keepershirt er voor de wedstrijd al uitziet als dat van de “zwarte panter” (voor de ouderen onder ons). Het shirt is na drie keer wassen inmiddels nog steeds niet schoon en ik ben bang dat ik deze week bij Hans langs moet voor een nieuw shirt. Na de controle van de pasjes moet er hier en daar nog een bos haar  “wedstrijd klaar” gemaakt worden. Ik ben bang dat er naast een waterzak, deo, een verbandtrommel met daarin(voor nood) druivensuiker, nu ook nog een voorraad elastiekjes voor de haren van de dames in de tas moeten. Van onze dames heeft 93,33% lang haar. Snelle rekenaars komen uit op, veertien van de vijftien.

Vandaag gaan we van start met van alles wat. Los haar (bij gebrek aan elastiekjes) staarten en een vlecht. Ondanks het druilerige weer en een sompige grasmat laten de meiden zien dat ze vandaag voor maar een ding naar Maarssen zijn gekomen en dat is winnen. Er word bij vlagen goed overgespeeld en er volgen een paar leuke aanvallen. Het is Lara die voor de 0-1 tekent en even later zus Carlijn  in de gelegenheid stelt te scoren. Martien vindt dat we Lara nu wel kunnen missen en wil op weg naar IJmuiden. We brengen Ashley voor Lara en gaan met 0-2 de rust in en vanwege het weer maar even naar de kleedkamer.

Van de meegenomen “power snack” gaat alleen het chocolade deel op. De bananen blijven onaangeroerd. De meiden hebben er zin in en willen het doelsaldo opschroeven door vandaag dik te winnen. Ik waarschuw voor overschatting maar waardeer het opportunisme bij de dames. Het spelbeeld na rust veranderd niet echt. Na de zoveelste uitbraak via Carlijn, is het Ashley die de afgeslagen bal van de keepster snoeihard binnenschiet. De winst kan ons eigenlijk niet meer ontgaan en op verzoek van Annet overwegen we Sophie, die wel wel héééél graag op het middenveld wil voetballen, door te schuiven en Puck toe te voegen aan de verdediging. Nog voor dit is geregeld, krijgen we een tegentreffer te verwerken, dus we stellen ons plan uit.

De meiden herpakken zich echter goed en nemen het initiatief weer over en Carlijn bepaalt uiteindelijk de eindstand op 1-4. Wederom een prima overwinning dames. Doordat de koplopers tegen elkaar moesten en ’t Gooi een wedstrijd minder heeft gespeeld, staan jullie voorlopig de eerste twee weken bovenaan. Wij hebben nu de gelijkwaardige en zwakkere “zusters” gehad en krijgen straks een paar zware wedstrijden, maar geniet van de stand op dit moment en natuurlijk de herfstvakantie.

Tot zover tot over twee weken,