F2 verliest strijd met elementen en van OSM'75

Kunt u zich ook nog dat ene half uurtje herinneren dat het regende zaterdag? Wij van de F2 wel. Want het was juist toen wij in het strijdperk traden tegen de F2 van OSM. En als het regent, zijn wij niet op ons best. Daarnaast moesten we ook nog op echt gras spelen en dat is ook altijd weer een beetje wennen.

We begonnen voortvarend. Direct na de aftrap van OSM pakte Milan de bal af en rende richting het doel. De enige dame op het veld, waarover later meer, lette als enige OSM’er op en redde. Het spel ging lekker heen en weer, maar toch waren wij over het algemeen gevaarlijker. En in de achtste minuut kreeg Milan de bal op rechts. Met een mooie diagonale schuiver belandde de bal buiten bereik van de keepster tegen de binnenkant van de verre paal. 1-0.

Er werd goed overgespeeld, de opstelling was goed, maar er ontstonden toch af en toe wat haarscheurtjes. In de dertiende minuut mocht de tegenstander een corner nemen. Even vergaten we iemand bij de eerste paal te zetten. Reno kreeg de scherp genomen bal tegen de schenen aan, die vervolgens in het doel verdween.

Niks aan de hand, want een minuut later was het weer 2-1. Ollie ging ongeveer vanaf de aftrap op avontuur en maakte met een scrimmage zijn vijfde goal van het seizoen. De eerste op zijn groene voetbalschoenen. De regen kwam gestaag uit de lucht vallen en daar kregen we wel wat last van. Voor OSM was het een soort van wakker worden douche, want ze gingen meer en meer druk zetten. Dat leverde een corner op, die wederom in het doel verdween.

Het vermelden waard was nog dat er hele goeie voorzetten werden gegeven van de zijkanten. Soms waren ze wat scherp waardoor bijvoorbeeld Floris in de spits er net niet bij kon, maar het idee erachter was prima.

Na de limo, verzorgd door de nieuwe chef catering Gerard, gingen we weer van start. En ik weet wel dat OSM ergens anders voor staat, maar het leek erop dat er een Ontzettend Snelle Meid in het veld stond. Op doel in de eerste helft merkte je dat niet, maar ze was snel, balvast en behept met een goed schot. In de tweede minuut keken we na een rush van haar opeens tegen een achterstand aan. En in de tiende minuut had ik een déjà-vu. Daar ging ze weer en wederom was het vissen. Alle inspanningen van Sacha en Sytse om haar te achterhalen ten spijt.

We richten ons nog een keer op en bij een massale aanval van de F2 kwam de bal voor de voeten van Melle. Die dacht niet na, maar ramde de bal hard op doel. Onhoudbaar en zo stonden we op 3-4. Interessant om te zien dat hiermee de doelpuntenmakers van vorige week ook nu weer op het wedstrijdformulier kwamen.

Wat het nog mogelijk om gelijk te maken? Er werd van alles aan gedaan, maar de pass kwam niet altijd op tijd. Dus bij een tegenaanval, een paar minuten voor tijd was het raak aan de verkeerde kant. Reno redde eerst nog knap, maar de tweede poging was wel raak. Raf en Pom, onze ijzersterke verdedigers konden er ook niets meer aan doen.

De uitstekend leidende scheids probeerde met een paar minuten bijtrekken (hij was toch al nat) FC Breukelen nog één keer te laten scoren. Maar de spirit was weg. De balans werd opgemaakt bij een 3-5 stand.

Toch hebben we een mooie pot gespeeld. En kijk naar de statistieken. In drie wedstrijden hebben we 10 keer gescoord. Daar hadden we vorige jaar vele wedstrijden meer voor nodig. De technische staf ziet voldoende aanknopingspunten voor een spoedige overwinning. Zaterdag duimen we voor mooi weer.