Aanwinsten bepalen uitslag bij F2
Natuurlijk wilde de technische staf het team bij elkaar houden. Er was nog sprake van een soort van herenakkoord met de F3, maar helaas besliste de technische coördinator en de bond anders. Alle kanjers uit bouwjaar 2007 moesten worden losgeweekt van de toppers uit 2008. En er werd al snel geaast op Koen. Hij speelde zich in de kampioenswedstrijd van de F3 in de kijker door de winnende te maken. En Gerard van Engelenburg was er als de kippen bij om Koen een aanbod te doen dat hij niet kon afslaan. In zijn kielzog vertrok assistent trainer Sjoerd. Want zo gaat dat ook in het betaalde voetbal. Wordt de jeugdspeler losgeweekt, dan wordt er een baantje geregeld voor de ouders. Hidde maakte ook de overstap naar de F4, net als Roy.
Met de afkoopsom van deze contracten kon de overgebleven technische staf de markt op. Eerst werd het eigen team op sterkte gebracht door Anno Bosman aan het team toe te voegen. Daarna werd Ollie van Heusden overgenomen van de F5 en waren we klaar om de trainingen te hervatten.
Zaterdag mochten we de eerste bekerwedstrijd spelen tegen de F5 van Roda ‘23. Voor het eerst begonnen we in een “kerstboom” opstelling. Dat was even wennen, maar over een paar weken weten we waarschijnlijk niet beter.
We hadden een vliegende start. Al in de tweede minuut werd Milan in de spits gevonden. Hij pakte de ruimte op links, zag Ollie lopen en zette fraai voor. Ollie rondde af met een mooi schot hard en hoog in de rechterhoek. Het duurde maar vier minuten en de in groten getale supporters konden weer juichen. Een pass vanaf het middenveld werd door Ollie goed meegenomen en droog in de rechterhoek geschoten. 2-0.
De spelers van Roda kropen daarna wat uit hun schulp en lieten zien dat ze echt wel wat in hun mars hadden. Een aanval over rechts leidde tot een diagonaal schot dat vanaf de zijlijn zo over Reno heen leek te gaan. Ik telde het doelpunt al, maar Reno wist met een katachtige reflex de bal toch uit het doel te houden. In de tiende minuut viel de tegengoal dan wel. De uittrap was niet helemaal zoals Reno wilde. Roda kreeg de bal, speelde een paar keer over waardoor wij uit positie stonden en toen werd met een gericht schot in de verre hoek gescoord.
Wij kregen nog kansen, waaronder een actie waarbij Milan, Floris en Ollie er gedrieën op uit trokken, maar het bleef nog even bij twee treffers. Aan onze kant schoot Roda op de paal. De terugkaatsende bal werd door Pom attent weggewerkt. We gingen op rust aan. Sterker, de technische staf had al een paar keer op het klokje gekeken. Zou de scheids denken dat we langer dan 20 minuten spelen? Ver in de extra tijd kreeg Pom de bal ongelukkig op zijn schoen en vloog de bal met een fraaie boog over Reno heen in het eigen doel. Ruststand derhalve 2-2.
Na wat tactische aanwijzingen in de rust (blijf op je plekkie, niet voor het doel langs schieten) en wat omzettingen in de opstelling gingen we weer. Maar we waren nog aan het zoeken naar de plek, dachten naar voren of genoten van de zon. In elk geval stond Pom er opeens alleen voor in de verdediging. Hij liet zich uit het centrum lokken, Sytse liep ver uit en dus was het een koud kunstje voor de spits van Roda om de 2-3 in het lege doel te schuiven.
OK, dan maar even totaalvoetbal en vanaf de aftrap kwamen we bij de goal. En het wordt eentonig, maar weer was het Ollie die het net deed trillen. Wel was het dit keer een schot in de linkerhoek.
Er werd lekker gevoetbald. Raf buffelde weer, Sacha was voor en achter te vinden en Melle draaide weer fijn om de as met de bal aan de voet. Vorig jaar was de eerste wedstrijd geëindigd in 3-3 en dat leek mij ook nu wel een mooie uitslag. Even leek het ook die kant op te gaan. Zeker nadat Ollie een vrije trap mocht nemen na een handsbal. Hij raakte de bal heerlijk en na een fraaie vlucht knalde de bal via onderkant lat het veld weer in.
Helaas viel halverwege de tweede helft een goal aan Roda’s kant. Pom stond er verdedigend alleen voor, deed zijn best, maar schoot per ongeluk de bal over de doellijn. Drie minuten later werd het nog 3-5 door een mooi bekeken schot in de korte hoek. We wanhoopten niet. Een aanval over links leidde tot een voorzet van Ollie van die kant. De bal schoot langs iedereen waardoor de bal op rechts bij Floris kwam. Die aarzelde niet en zette de bal vanaf rechts gelijk weer voor. Een soort flipperkast, maar dan op schaal 1:1. We hielden er niet meer dan een corner aan over.
Aanvoerder Milan had op de training gezegd dat hij zijn kruit droog hield voor de wedstrijd. En inderdaad de laatste goal na een voorzet van rechts was voor hem. Helemaal vrijgelaten in het centrum scoorde hij met links de 4-5. Geen tijd meer op de gelijkmaker te maken. Nog geen punten, maar wel heerlijk gevoetbald.
Bij de penalty’s mocht Pom keepen en dat hij dat kan weten we nu dan echt. Alle ballen werden gestopt of professioneel over gekeken. Wij maakten er vijf, waarbij de bal van Sytse het mooiste was. Stijf in de linkerkruising.
