Wat een dag

Nu Albert er alleen de eerste helft was bij de MC2, is het aan mij om een mooi wedstrijdverslag neer te zetten. Ik ga mijn best doen, maar Albert blijft toch de beste daarin! Vandaag stond MC2 tegenover BFC de nummer 8. Na een warming-up die ik heb gemist omdat ik een beetje slaperig langs de kant stond, werd er netjes handen geschud met de tegenstander. Ik sta met een vlag in mijn hand en te coachen tegelijk, ze zeggen dat vrouwen twee dingen tegelijkertijd kunnen. Ik meld me daarvoor af.

Na 6 minuten is het Jenna die de bal achter de keepster krijgt. De meiden tikken goed met elkaar, maar mogen ook soms iets harder zijn. Na 13 minuten is het Isa die scoort, haar eerste doelpunt van het seizoen en prachtig dat die was. Ze schept de bal een beetje en vliegt zo over de keepster heen. Volgens mij had ze zelf niet eens door wat ze deed. Daarna is het Diana die 3-0 maakt. Het is rust en ik ben opzoek naar een ouder die wil vlaggen, ik kan lang zoeken maar er is niemand.

We gaan de tweede helft in, naar mijn idee werd het trefbal maar dan met de voeten. Hoe vaak de bal wel niet tegen de tegenstander aan werd geschoten of eigen medespeelster. Na 10 minuten kwam Diana er weer in, nog geen minuut in het veld knalde ze de bal achter de keepster 4-0. De meiden voetbalde heerlijk met elkaar, zelfs de leider van de tegenstander kwam naar me toe om te zeggen dat ze zo goed met elkaar overspeelde. Waar op ik zei, ze zijn pas na de winterstop MC2 geworden. Waarop die man me aankeek of ik een grapje maakte.

In de 29e minuut van de tweede helft was het Tessa die de 5-0 maakte, het lijkt een mooie eindstand te worden. Maar net 3 minuten voor tijd maakt de tegenstander de 5-1 een kleine inschattingsfout ging de bal langs Nikki en kon de tegenstander het simpel afmaken. Dit overkomt zelfs de beste keepers. Met winst sluit de MC2 hun seizoen af voorlopig staan ze op plek 3, het is afwachten wat Argon tegen TOV gaat doen.

Ja en nu de MC1. Wat zal ik daar over schrijven, daar hoef ik niet echt lang over na te denken. De meiden zijn bijna allemaal netjes op tijd in de kleedkamer, ik loop alvast met Debby naar het veld. Waar ik ineens een aantal meiden zie zingen en dansen, en mijn oren beginnen te klapperen als ik de muziek hoor. De muziek gaat uit, de helft loopt warm en de andere helft komt aangelopen. Ze hebben er duidelijk zin in. Het is duidelijk dat er een houding is van ach kampioen zijn we toch al waar spelen we voor? Ondertussen kijk ik om me heen, het valt me op dat de tegenstander er niet is. Ik zeg nog tegen Debby die komen niet meer, waarop Debby antwoordt ze hebben er geen zin meer in.

Het is 13.00 uur ik pak maar mijn telefoon om naar Loosdrecht te bellen. Ik krijg een vriendelijke mevrouw aan de lijn en vraag waar ze blijven. Ze komen niet was het antwoord, ze hebben een toernooi en daar is over gemaild. Waar de mail naar toe is gestuurd ik heb geen flauw idee. Je krijgt me niet snel boos, volgens een bron kon je de stoom uit mijn oren zien komen. Zoals door Joop beloofd kregen ze vandaag hun verdiende kroketje, ze hebben ervan genoten!

Ik ben trots op alle meiden van de MC1 en MC2 jullie zijn toppers! En alle ouders bedankt, ik heb een leuke eerste seizoen gehad! Op naar volgend seizoen.

Een trotse trainster Charmaine