Met bloed, zweet en tranen

Wat moet je doen op het moment dat de spanning oploopt, op het moment de spanningsboog steeds strakker komt te staan, op het moment dat de oksels beginnen te klotsen en de bilnaad begint te zweten, op het moment dat je op grote afstand afhankelijk bent van de whatsapp om de tussenstand te horen van de moeder aller wedstrijden. Want dat zijn allemaal situaties die gisteravond aan de orde waren. Strakke koppies bij de spelers, nerveuze blikken bij de ouders, voorbereidende app-jes van teamgenoten die op vakantie waren. Het was volstrekt duidelijk dat dit een wedstrijd was waar wat op het spel stond.

FC Breukelen F3 - Victoria F17 was dan ook een wedstrijd tussen de nummer 1 en de nummer 2 uit de poule. Voorafgaand stonden beide ploegen in punten gelijk, onze toppers hadden wel 2 wedstrijden minder gespeeld en een veel beter doelsaldo, dat dan weer wel. De wedstrijd zou oorspronkelijk afgelopen zaterdag al plaatsvinden, maar die kon op dat moment geen doorgang vinden in verband met vele afwezigen. Het was immers vakantie en je ziet dan gelijk wat een aanstaand kampioenschap doet met zo’n elftal als het onze. Lichte vedetteneigingen zijn de kanjers niet vreemd, dus er moest en zou tijdens de vakantie een trainingskamp plaatsvinden voorafgaand aan de laatste wedstrijden van de competitie. Onze kanjers konden het alleen niet eens worden over de bestemming waardoor het team uitgezworven was over Europa. Van de waddeneilanden tot Ibiza, van Turkije tot aan Spanje, overal waren onze helden zich fysiek en mentaal aan het voorbereiden op de laatste fase van de competitie. In overleg met Victoria werd woensdag 13 mei bepaald om de wedstrijd in te halen. Helaas waren we nog niet volledig maar met hulp van invalkanjers Sytse, Koen en Rogier was er een selectie samengesteld waarmee we de strijd met Victoria aan durfden te gaan.

En een strijd was het! Was het niet de oud-Hollandse wijsgeer A. Hazes, door velen bestempeld als één van Nederlands grootste filosofen, die predikte over bloed, zweet en tranen? Bloed hebben we nog net niet gezien tijdens de wedstrijd, maar het scheelde niet veel. Zweet en tranen was er meer dan voldoende te vinden want wat gingen beide teams erop. Er stond wat op het spel en dat was aan alles en iedereen te merken. Scheidsrechter Frank had dan ook een pittig potje toegewezen gekregen om als scheidsrechter in het amateurvoetbal te debuteren. Alles wat voetbal mooi en ook lelijk maakt, zat in deze pot verwerkt. Het ging ongeveer als volgt.

Na de toss (gewonnen door onze FC, toch een eerste mentale tik) namen onze kanjers de aftrap. Direct werden ze onder druk gezet door Victoria die ook duidelijk maakte dat ze voor niets anders dan de overwinning naar Breukelen waren afgereisd. De voorbereiding van Victoria was zelfs zo gedegen dat ze geen kleedkamer noch drinken in de rust van ons nodig hadden, niets werd aan het toeval over gelaten. Victoria pakte de eerste minuten het initiatief en onze mannen moesten aanhaken. Want zo’n wedstrijd was het, aanhaken of afhaken, that’s the question. En ze haakten aan.. Vol gas werd de handschoen die Victoria voor ons had neergegooid opgepakt en onze boys kleunden erin alsof hun leven ervan afhing. Tackels, duels, sprintjes, duwtjes, schoten, passes, dribbels, overtredingen en vrije trappen, het spel golfde in hoog tempo en met veel energie op en neer. Sytse ranselde ballen uit de goal, Kyan maakte de meest geweldige slidings en liep alle gaten dicht. Jack en Julian Finn probeerden gevaar te stichten voor het vijandelijke doel. Rogier maakte de rushes langs de zijlijn, Huub liep werkelijk alle gaten voortreffelijk dicht en Lieuwe verdeelde het spel en vocht verbeten zijn duels uit op het middenveld.

Na een minuut of 10 moest de scheidsrechter fluiten voor een overtreding van Huub. De bal lag op een redelijke afstand van de goal en onze verdedigers zochten allemaal keurig hun directe tegenstander op. Alleen had Victoria niet alleen balkunstenaar Mark, maar ook hun vrijetrappenkanon uit de mottenballen gehaald. Met een fenomenale vrije trap schoot Victoria de bal achter de kansloze Sytse, die overigens een prima eerste helft als keeper afwerkte, waardoor Victoria op voorsprong kwam. Het werd toch even stil aan de Broekdijk. Het publiek, in fantastische aantallen opgekomen, herpakte zich echter gelijk en ze schreeuwden onze jongens naar voren. En dat bleek succes te hebben! Uit een corner viel uiteindelijk de bal op een meter of 5 van de goal voor de voeten van Julian Finn. Waar iedereen een doffe knal op de goal verwachtte, deed Julian Finn juist het tegenovergestelde. Met een koel wippertje schoot hij de bal over de verbouwereerde keeper van Victoria en de Broekdijk ontplofte. 1-1 en de titel was weer een stapje dichter bij. De scheidsrechter floot af voor rust en onze jongens konden aan de welverdiende limonade. Het feit dat Victoria de bal er nog na het laatste fluitsignaal inschoot, zorgde even voor verwarring. Het was echter overduidelijk dat de scheidsrechter al voor het rustsignaal had gefloten, waardoor er met een gelijke stand van helft werd gewisseld.

De tweede helft gaf min of meer hetzelfde beeld. Victoria ging vol passie op zoek naar de 1-2, maar onze mannen speelden fantastisch. Verdedigend hielden ze het potdicht en als er toevallig een keer iemand door kwam, dan stond Huub, die de tweede helft was gaan keepen, op zijn post. Het was de hele 2e helft duidelijk dat er van alles kon gebeuren, maar niet dat Victoria nog een keer zou scoren. Huub was fenomenaal in de goal (dat bleek later ook bij de afsluitende penaltyserie). Ook onze kanjers creëerden de nodige kansjes en toen gebeurde het. Het was zo’n omschakelmoment van het niveau Bayern Munchen of Barcelona. Victoria viel aan, wij veroverden de bal. Lieuwe zag Koen in de diepte vertrekken en slingerde de bal naar voren precies in de loop van Koen. Koen nam de bal mee en leek wat te ver rechts van de goal uit te komen. Dat bleek echter precies tegenovergesteld. Koen was op zoek naar zijn favoriete plek net rechts van de goal om hem vervolgens snoeihard in de verre hoek te kunnen schieten. En dat deed hij ook deze keer weer, wat een goal en wat een voorsprong!!! 2-1 met nog een paar minuten te gaan.

Zou het gaan gebeuren, zouden de overwinningsapp-jes naar onze mannen die nog op trainingskamp waren gestuurd kunnen worden? Zelden zo’n heerlijk geluid van een scheidsrechtersfluit gehoord als afgelopen woensdag om ongeveer 18.45 uur. 2-1 voor onze toppers! Drie punten in de tas en nog één wedstrijd te gaan. Oververdovend was het gejuich op veld 3 nadat de scheidsrechter had afgefloten, spelers en publiek stonden op de banken en schreeuwden het uit. Nog één potje te gaan mannen. Laten we ervoor zorgen dat we het seizoen afsluiten zoals we het zijn begonnen, als echte KAMPIOENEN!

De technische staf