F3 wint topper bij Wasmeer F4
Vooraf in de kleedkamer was de spanning voelbaar. Je zag een hoop strakke gezichten, serieuze blikken, nerveuze bewegingen en net iets te harde geluiden. En dan heb ik het uiteraard over de ouders en de technische staf. De spelers daarentegen hadden er vooral héééééééééél veel zin in en dat lieten ze zien ook. “Goeie genade” (zoals Evert ten Napel zou zeggen), wat een bliksemstart hadden onze mannen. Wasmeer werd vanaf de eerste seconde compleet vastgezet op hun eigen helft. Onze toppers gaven overal druk en lieten duidelijk waarvoor ze naar Wasmeer gekomen waren, de koppositie!
Aanval na aanval werd losgelaten op het doel van Wasmeer en het was Robin, die zijn neusje voor de goal weer had opgezet en het eerste doelpunt aantekende. Dat gaf onze mannen nog meer inspiratie en ze gingen op zoek naar meer. Het veldspel was fantastisch, de inzet en passie hartverwarmend (en dat hadden de toeschouwers in de lentekou en -regen ook hard nodig) en het enthousiasme nog veel groter. Stan kreeg het op zijn heupen en na een aantal werkelijk prachtige aanvallen stond het 0-4!!! Stan Wisseborn 0-2, Stan Wisseborn 0-3, Stan Wisseborn 0-4! De een na de ander vloog in de touwen. En dat tegen de koploper die tot nu toe nog geen punt had verloren, wat een waanzinnige eerste helft werd er gespeeld.
Tegelijkertijd ontstond een lichte overmoed bij onze mannen die aan het eind van de eerste helft enigszins met hun hoofd in de wolken liepen. Slap dekken, of beter gezegd niet dekken van de tegenstander is over het algemeen tijdens een potje voetbal geen goed idee. En al helemaal niet als deze tegenstander een hoekschop mag nemen. De bal werd voor de goal geslingerd en de volledig vrijstaande speler van Wasmeer kon de foutloos keepende keeper Jack van dichtbij gemakkelijk passeren. De ruststand was 1-4 en de technische staf gebruikte het tegendoelpunt om de boel in de rust weer op scherp te krijgen voor de tweede helft.
Onze mannen hadden de waarschuwende woorden goed in de oren geknoopt en in de tweede helft gingen ze weer volle bak van start. Aanval na aanval golfde op het doel van Wasmeer af en uiteindelijk viel er nog eentje bij. Max tekende de 1-5 af waarna onze jongens iets gas terugnamen. Uiteindelijk scoorde Wasmeer er ook nog één in de tweede helft, waardoor de eindstand van 2-5 was bereikt.
Wat hebben onze mannen deze wedstrijd geweldig gespeeld. Het balletje ging lekker rond, verdedigend snapt iedereen steeds beter hoe we moeten staan. Aanvallend is het spel steeds verzorgder en kunnen we prachtige individuele acties afwisselen met geweldig verzorgde aanvallen. De keepers staan moedig op hun post en de spitsen schieten iedere week steeds makkelijker de bal erin. Is het het harde werken op de training? Is het het talent van de mannen? Zijn het de trainingspakken van sponsor Heeren2? Is het het enthousiasme van de trouwe fans die iedere week in groten getale aanwezig zijn? Is het een combinatie van al het voorgaande?
In ieder geval is het fantastisch om te zien hoe onze kanjers elke week met ongelofelijk veel plezier en energie het veld op gaan en de wedstrijden zijn werkelijk een genot om naar te kijken. En alleen daar kunnen we als technische staf en als ouders ontzettend trots op zijn. Om met Theo Reitsma te spreken: “Het is een goed stel, hoor!” (Quizvraag van de week: Wanneer maakte Theo deze opmerking?)
Een trotse technische staf van de nieuwe koploper