D4 wint met tactisch vernuft van SC ’t Gooi D3
De D4 leek in de eerste minuten van de wedstrijd een licht overwicht te hebben, maar het duurde tot de 7e minuut tot Aron een eerste schot op het doel kon wagen. Nog diezelfde minuut schoot Max hard tegen de borden naast het doel. Coach Patrick schoof nog wat in de opstelling, waardoor Valentijn van mid-achter naar de spits werd gedirigeerd en Delano naar de achterhoede. In de 9e minuut maakte Valentijn een prachtige rush langs een aantal spelers van ’t Gooi en speelde de bal op precies het juiste moment af voor Fedde om te scoren: 1-0. Het tempo bleef hoog en in de 11e minuut kreeg Fedde opnieuw een kans om te schieten op het doel, na een aanvallende actie van Nick. In de 11e minuut kreeg de D4 een hoekschop en na een enigszins chaotisch moment wist Max op een subtiele manier te scoren. 2-0. De D4 bleef druk zetten en twee minuten later was het Aron die met een bekeken afstandsschot 3-0 wist aan te tekenen.
Daarna volgde vijf minuten van flipperkastvoetbal, waarbij de bal door beide partijen rücksichtslos naar voren werd geknald. Na die opportunistische periode leek de D4 ineens heel sloom te gaan spelen. Ik zeg nadrukkelijk ‘leek’, want na enige tijd bedachten de hardekernsupporters dat dit waarschijnlijk een bewuste tactiek was van slow soccer, net zoals het bekende slow food. Strategisch temporiseren omdat het team vandaag maar één wisselspeler had. Duurzaam sporten. Groene energie. Mindful voetbal. Deze aanpak had succes en de voorsprong werd zo geconsolideerd tot het rustsignaal.
Het team van ’t Gooi taaide af naar de kleedkamer en de later gearriveerde scheidsrechter verdween naar de kantine om een verlaat ontbijt te organiseren. Na een klein kwartier rust floot de scheidsrechter, met het laatste restje tosti nog in de hand, voor de tweede helft. In de lange rustperiode was trainer/coach Patrick naar de hardekernsupporter gelopen en had hen deelgenoot gemaakt van zijn tactiek voor de tweede helft. Patrick: “Bij een stand als deze wil iedereen in de spits spelen. Dat levert een dilemma op, want ik wil dat enthousiasme benutten en tegelijkertijd ook een solide opstelling in tact houden. Daarvoor heb ik het volgende bedacht. Ik heb, naast de twee reguliere spitsen, drie spelers aangewezen als ‘valse spits’. ‘Valse spits’ betekent dat je spits bent maar wel op je eigen plek blijft spelen”. De harde kern was zwaar onder de indruk van zoveel tactisch vernuft. Je zou dit concept zelfs nog radicaler kunnen invoeren en naast de twee spitsen négen valse spitsen in het veld kunnen brengen. Maar het spelen met drie valse spitsen bracht de D4 al veel.
De eerste 8 minuten van de tweede helft kon ’t Gooi een paar keer een klein beetje oprukken voorbij het middenveld van de D4 maar telkens weer dook daar Delano op tussen het gras, die de aanval afstopte. En als het niet Delano was, dan wel Tom, Mexim of David. Het was één van de weinige periodes in de wedstrijd dat keeper Jeroen ook werkelijk scherp moest blijven. En dat deed hij goed. De energie bij de D4 was helemaal terug. Tekenend daarvoor was ook de enorme sprint van Yassine langs de lijn in een poging om de bal voor de achterlijn van ’t Gooi te houden. Hij vloog zo hard dat hij omkieperde toen hij de bal binnen hield. Het leidde niet tot een kans, maar de inzet was fantastisch. Abdulmajed ging ook keer op keer de duels aan, was onvermoeibaar en wist ook goed medespelers te vinden.
In de 38e minuut was het Valentijn die na wat mooie moves het volgende doelpunt maakte: 4-0. Eén minuut later scoorde Fedde de 5-0. ’t Gooi begon duidelijk de hoop te verliezen, niemand van hen vroeg nog om de bal. In de 42e minuut scoorde Aron de 6-0 met een heel fraai schot vanaf de rechterkant, terwijl hij vlakbij de achterlijn stond. In de 46e minuut bleef een speler van ’t Gooi liggen na een schouderduw van Nick. Nick had het zwaar te verduren in de wedstrijd door allerlei kleine en minder kleine duwtjes en trapjes, maar hij hield zich goed in. De scheidsrechter besteedde verder niet veel aandacht aan de speler van ’t Gooi en het spel ging door. In de 50e minuut gaf Aron een mooie voorzet op maat voor Max die opnieuw trefzeker was en zorgde voor 7-0. Kort daarna werd Mexim onderuit gehaald op de rand van het strafschopgebied van ’t Gooi. Mexim nam de vrije schop zelf. De bal passeerde het gatenkaas muurtje van ’t Gooi maar het schot werd gekeerd door de keeper. Yassine kreeg de bal in de rebound nét niet in het doel.
In de laatste minuut wist Aron nog een hattrick te realiseren door nogmaals te scoren. Zijn schot werd nog van richting veranderd door een speler van ’t Gooi, maar de harde kern vond dat het punt wel op het conto van Aron geschreven kon worden. Of nou ja, eigen zijn alle doelpunten natuurlijk een teamprestatie. Ondanks dat ze vandaag niet met een volledige selectie konden spelen hadden ze fantastisch samengespeeld. Het grensrechterwerk was ook wederom fantastisch, feeëriek en flegmatisch. Er staan nog drie wedstrijden op het programma van de voorjaarscompetitie. Als deze lijn zich doorzet, worden het geweldige wedstrijden. Komt dat zien!