Collectief F4 pakt eerste punt
- Was het het feit dat de leider de aanvoerdersband was vergeten, waardoor iedereen voorop wilde gaan in de strijd?
- Waren het de vier pionnetjes die Sjoerd had meegenomen, zodat we voor de wedstrijd al een pittig potje vier tegen vier konden spelen?
- Lag het misschien aan de tactiek - spits Iris uitschakelen die er in de eerste wedstrijd een paar inlegde?
- Wilden de heren niet nog een keer verliezen van een team grotere meisjes?
- Aan het weer kan het niet hebben gelegen, want echt warm was het niet en we kregen tijdens de wedstrijd ook nog een gratis douche.
- De limonade was het ook niet, want die dronken we echt pas in de rust.
We vlogen er gewoon vanaf de eerste minuut in. Sjoerd gaf nog wat laatste tactische aanwijzingen en daar gingen we. Iedereen was voor en achter te vinden. Melle kwam regelmatig voor zijn man (u mag hier ook vrouw lezen), om de bal gelijk weer diep te spelen. Bij het verdedigen dwongen Raf en Sacha de tegenstander naar de buitenkant waardoor het onmogelijk werd om een schot te lossen. Roy ging gewoon niet opzij en wist bij het veroveren van de bal het spel te verdelen met subtiele breedtepassjes. Dat leert-ie waarschijnlijk van Ajax. Maar waar deze heren er een sport van maken om alleen maar breed te spelen, zat er vandaag bij ons echt diepgang in het spel. Milan op zijn vertrouwde plekkie in de spits was een vast aanspeelpunt. En we schuwden de lange bal niet. Hidde gaf de bal regelmatig een mooie trap naar voren en ook Koen strooide met steekpassjes.
Helaas moest Sytse in de eerste helft toch een keer de bal uit het net vissen. Bij een eerdere aanval van CSW wist hij door een uitloop het schot op de paal te dwingen, maar in de achtste minuut kon Iris toch scoren met een hard hoog schot. Niks aan de hand, zag je de F4 denken. En dat bleek ook. Nog geen twee minuten later stonden we op gelijke hoogte. Floris zette goed door, nam de bal mee aan de voet en schoot knap raak. De eretreffer was er al. En dat zo vroeg in de wedstrijd …
Het overspelen kwam er steeds vaker uit. Een mooi voorbeeld. Sytse legde de bal na een redding op de grond, keek goed en schoot de bal hard en zuiver naar Koen die zich prima had vrijgelopen aan de rechterkant van het veld. Koen controleerde de bal, keek om zich heen en zag Sacha voor zich lopen. Een strakke pass op Sacha volgt, waarna deze met de bal een kleine dribbel start en, in de loop, hard op doel schiet. De keepster (een echte Expert getuige de shirtreclame op haar shirt) redde knap. We kregen nog een paar kansjes, maar de rust kwam met 1-1.
In de tweede helft hetzelfde spelbeeld. We gingen voor elkaar door het vuur, hielden de dames ver van onze goal en als dat niet lukte, stond Floris op zijn post. Doordat we Iris helemaal wisten uit te schakelen, moest een andere speelster de doelpogingen doen en we hadden geluk dat haar vizier niet zo goed stond afgesteld. Ze schoot een paar keer in vrije positie naast. Na tien minuten viel de 2-1. Niet verdiend, maar de heren herpakten zich en weer zagen we de koppies omhoog gaan. En ook nu duurde het slechts twee minuten tot ons antwoord kwam. En wat een combinatie! Sacha speelde de bal op Sytse die aan de linkerkant Milan vrij zag lopen. De bal werd in de loop meegegeven en met een schitterend schot via de binnenkant linkerpaal liet Milan de goalie volstrekt kansloos: 2-2.
Het zou toch niet? De laatste vijf minuten stonden we onder druk, maar Floris bleef ijzig kalm in de goal en redde nog een paar keer knap. De secondes leken voor de harde kern wel uren te duren. Uiteindelijk kwam het verlossende eindsignaal van de scheids. Het eerste punt in de competitie was binnen. Super gedaan, mannen. Dit smaakt echt naar meer. Voor de De Telegraaf Speler van het Jaar-verkiezing krijgen jullie van deze rapporteur allemaal een hele dikke welverdiende 8.