Korfbaluitslag en verdiend punt voor F3

Als je de uitslag 7-7 ziet, zou je bijna denken dat onze toppers aan het korfballen waren geweest. Maar nee, het was gewoon een ouderwets pittig potje voetbal met alles erop en eraan. Fantastische aanvallen afgewisseld met even fantastische blunders. Op achterstand komen, terugknokken, weer op achterstand, weer teruggeknokt en zo ging het door. Het publiek stond letterlijk en figuurlijk op de banken vandaag, dat maak je toch niet vaak mee.

Toen we het veld op kwamen, stonden we moreel al met 0-3 voor. Onze mannen hadden voorafgaand aan de wedstrijd bij en van onze nieuwe sponsor Heeren 2 (prachtige herenmodezaak te vinden op de Kerkbrink in ons mooie dorp, zie ook hier) prachtige nieuwe trainingspakken gekregen. Glunderend van trots hebben onze mannen de pakken daar aangetrokken en deze wilden ze eigenlijk de rest van de dag niet meer uitdoen. Wat zagen onze toppers er professioneel uit.

Onze tegenstander liet zich daar echter niet door imponeren en trok van het begin af aan fel van leer. Met name hun spits Mark bleek een zeer behendige en snelle voetballer die met slimme duwtjes en mooie schijnbewegingen toch de nodige doelpuntjes wist te maken vandaag. Binnen een paar minuten stonden onze mannen op achterstand en hadden we moeite om aan te klampen. Aanvallend liep het spel heel behoorlijk maar met name verdedigend was het vandaag “net geitenkaas” (spreek uit met een Johan Cruijff-accent, ja hij heeft dat echt een keer gezegd). Keeper Stan moest drie keer vissen en Abe wist voor rust nog te scoren. De ruststand was dan ook 3-1 voor Victoria en coaches Jean Paul en Gerard gebruikten de rust om de mannen weer op scherp te krijgen voor de tweede helft.

Vol passie en strijd gingen onze mannen op zoek naar doelpunten en die vielen in de tweede helft aan beide kanten als rijpe appelen. Ons aanvallende spel werd nog feller en fanatieker. Dat had wel tot gevolg dat we soms wel erg ver naar voren renden met z’n allen, waardoor er af en toe toch regelmatig een drietal Victorianen alleen op de laatste man Kyan en op keeper Huub af kwamen rennen. Jack, Robin en Stan (Huub keepte de tweede helft) wisten de bal erin te krijgen en het scoreverloop liep op naar 5-3 voor Victoria. De extreem fanatiek coachende leiders van Victoria, die werkelijk geen gelegenheid onbenut lieten om de scheidsrechter te beïnvloeden, riepen over het veld tegen hun team dat ze makkelijk gingen winnen. En dat waren nou net de woorden die ze niet hadden moeten gebruiken en groeven daarmee hun eigen graf. Ze groeven de kuil om er zelf in te vallen, ze verkochten de huid al voordat de beer geschoten was, kortom ze waren duidelijk voor hun beurt aan het praten.

Feller en feller, steviger en sneller, onze mannen gaven vol gas op zoek naar nog een doelpunt. Het werd 5-4, toch weer 6-4, 6-5 en 7-5. Nog gaven onze mannen niet op en bleven ze drukken op de goal van Victoria. Twee minuten voor tijd viel de 7-6, het aller-allereerste doelpunt van Julian Finn (goed gedaan man!) en de klok tikte naar het einde. Nog één prachtige aanval waarbij Abe in de diepte wordt gestuurd. Hij controleert de bal met zijn borst en rent richting het doel van Victoria. En hij deed waar iedere coach heel blij van wordt. Hij haalde niet uit, hij schoot niet blind op de goal. Nee, heel beheerst prikte hij de bal in het uiterste hoekje en de bal lag achter de verbouwereerde keeper van Victoria, 7-7! Het dak ging eraf, vreugdedansen en -sprongen waren te vinden op veld 2B van Victoria. Spanning en sensatie in optima forma. Mannen, fantastisch geknokt deze wedstrijd. Een punt hebben jullie zelf helemaal verdiend! We zijn weer trots op jullie!

De technische staf