F4 bewaart het beste voor het laatst

Op het werkelijk wonderschone complex van DESTO in Vleuten hadden we de eer om als hekkensluiter aan te treden tegen de kampioen van onze najaarscompetitie. Allemaal grote mannen van acht jaar, waarvan sommige een vlammend schot in de benen bleken te hebben. Na de toss, waarbij alle achttien spelers goed bij de les leken te zijn, ging het de eerste paar minuten niet helemaal zoals we hadden gehoopt. We komen er dan ook in in de vierde minuut op het moment dat keeper Melle de bal voor de derde keer uit het net viste.

Aanvoerder Floris ging voorop in de strijd en Man Of The Match Hidde steunde hem daarin. Hij maakte de ene na de andere sliding en wist menig bal goed zuiver naar voren te schieten, waar spitsen Milan, Sacha of Sytse de bal dan graag oppikten. In de goal begon Melle zijn draai te vinden en hij kreeg zoals altijd steun van Raf. Halverwege de eerste helft nam hij de bal op de borst aan en werkte deze vervolgens goed weg. We voetbalden naar voren en wisten af en toe mooie combinaties te maken. Roy had nieuwe kicksen gekregen van de Sint en en passant ook nog een setje nieuwe scheenbeschermers. Vooral de schoenen lieten hem vandaag lekker ballen.

Waar naar voren wordt gevoetbald, moet ook snel worden omgeschakeld bij balverlies. Dan is het wel verdraait lastig als de tegenstander één stap zet en jij er anderhalve moet zetten om dezelfde afstand te overbruggen. Heeft niks het voetbalkwaliteiten te maken, maar alles met lengte. Melle zag op enig moment vier(!) spelers van DESTO op zich af komen rennen. Met gevaar voor eigen leven wierp hij zich op de bal en voorkwam zo een zeker lijkend doelpunt.

Een kampioen heeft af en toe ook geluk. De vierde goal werd met de borst gescoord. Even later, we spreken inmiddels een minuut of drie voor rust, een schot in de verre hoek. Onhoudbaar: 5-0. Vanuit de aftrap werd een aanval opgezet, maar helaas werd de bal verspeeld waarna Melle vijf(!) man zag opdoemen voor zijn doel. Ook nu bleef hij rustig, liep gecoacht door Jerry op tijd uit en redde fraai. De rust kwam bij een stand van 6-0 na een knal in de rechterbovenhoek.

Ook Floris had mooie cadeaus van de goedheiligman gekregen. Met zijn nieuwe keepershandschoenen aan mocht hij de tweede helft keepen. In de tweede helft was het nog meer dan in de eerste helft genieten. De wissels liepen lekker, Jerry bleek nog niet ontdekte talenten te bezitten op het gebied van coaching van de keeper en voor mij was er niet heel veel meer te doen dan als een echte Louis van Gaal wat aantekeningen te maken en vooral de hoogstandjes op het veld in het hoofd te prenten.

Ik zag rushes langs de lijn van Hidde, bewegingen van Sacha die in de buurt van de eigen achterlijn steeds de ruimte opzocht aan de zijkant van het veld, doorzettingsvermogen van Sytse, voetjes op de bal van Jonathan, verdedigende sprintjes van Melle, net op tijd een voetje voetje van Raf ervoor, soepele bewegingen van Roy om de bal vrij te maken en Milan die steeds goed de diepte zocht. Meer en meer kwamen er voorzetten voor het doel van de DESTO-goalie. Meestal over de linkerkant vertrok een van de FC Breukelen kanjers. Goed kijkend werd een medespeler gezocht. En als het dan even niet goed ging, werd er zonder mankeren met z’n allen verdedigd.

Vielen er geen doelpunten? Jawel, in de vijfde minuut de 7-0. Floris keek tegen de zon in en zag de bal daardoor zo laat, dat deze in de linkerhoek verdween. Daarna hadden wij echt net zoveel recht op een doelpunt als de tegenstander. De mooiste aanval van de wedstrijd kwam voort uit een mooie uittrap van Floris. De bal landde bij Roy die de bal even controleerde en ’m vervolgens op Milan passte. Deze zag de voorwaartse beweging van Sytse en gaf de bal keurig in de loop mee. Sytse werd achtervolgd door twee man, maar bleef op de been en rende op de vijandelijke doel af. Het schot eindigde op de paal.

Drie minuten voor tijd werd een kanonskogel vanaf de denkbeeldige middellijn afgevuurd op de goal van een aan de grond genagelde Floris. Daar kwam het leeftijdsverschil weer om de hoek kijken. In het laatste fluitsignaal viel de negende van DESTO. Maar dat is alleen nog van belang voor de statistieken.

Bij de penalties ging Hidde op doel, want ook hij had nieuwe handschoenen van Sint Nicolaas ontvangen. Hidde redde een paar keer fraai en zag ook wat ballen over het doel vliegen. DESTO wist er vijf in te prikken. Nee, dan de F4. Sacha schoot strak in het kruis! Floris deed het nog een keer dunnetjes over. Roy in zijn favoriete linkerhoek. Milan hard over de grond. En Hidde dwars door het midden, in het dak van het doel onhoudbaar voor de keeper. Telt u even mee, dat waren er vijf(!). Gelijkspelletje? hoor ik u denken? Welnee, Raf scoorde in de rechterhoek. Hatsiekadee, de kampioen verslagen!